نگاهی به تلفن همراه سونی اریکسون Xperia Play (گوشی پلی استیشن!) پیش از انتشار رسمی

  • 1389/11/24
  • محمدرضا ارجمندی
  • 10

آه بله. پس از اولین پرده برداری از عکس‌های اولین گوشی همراه مبتنی بر پلی استیشن از سوی سونی اریکسون و انتظاری کشنده برای جزئیات و اطلاعات بیشتر، ما در نهایت موفق به تهیه یکی از این گوشی ها و بررسی دقیق و جامع آن شدیم. راستش ، نتوانستیم بیش از این منتظر بمانیم و چون خبر رسید تعدادی از این گوشی ها در بازار چین به طور غیر رسمی منتشر شده به سرعت به سراغ نمونه ای از آن رفتیم تا شما را در جریان جزئیات این گوشی پر سر و صدا قرار دهیم، در غیر این صورت می بایست تا زمان نمایشگاهMWC ، انتظار می کشیدیم تا سونی اریکسون در آن گوشی به طور رسمی به معرفی گوشی ای که امروز به نام «اکسپریا بازی» می شناسیم (و از این پس گوشی را به این نام می خوانیم) پرداخته و تاریخ عرضه آن را در بازارهای جهانی مشخص کند. قبل از اینکه وارد بحث شویم، به یاد داشته باشید که آنچه را که در اینجا می بینیم در آینده و با عرضه رسمی دچار تغییرات شود، بنابراین صرف نبود برخی مشخصات دلخواه و مورد نیاز یا لوازم جانبی مانند کابل ها نباید شما را از این گوشی نگران یا ناامید کند. پس از تماشای عکس های زیر، وقتی که آماده خواندن ادامه مطلب شدید، ادامه مقاله را بخوانید تا ببینید دست پخت سونی اریکسون برای عاشقان بازی های رایانه ای چه طعمی دارد!

تصاویری از بررسی گوشی سونی Xperia Play ؛(PlayStation Phone)

سخت افزار

در صورتی که شما پیگیر اخبار این دستگاه جذاب و قابل توجه نبوده اید، بد نیست در اینجا به طور خلاصه کمی از آنچه قبل از آغاز بررسی می دانسته ایم را بازگو کنیم: در وب سایت های خبری مرتبط با گوشی تلفن همراه ابتدا تصاویر مختلفی از این گوشی به نمایش در آمد که نام محصول جدید سونی اریکسون با کدهایی از قبیل”زئوس” یا “R800i”  نام گذاری شده بود اما هم اکنون روشن است که این تلفن مجهز به فناوری ارتباطی HSDPA  با  سیستم عامل آندرویید نسخه گینگربرد (شیرینی زنجفیلی) تحت نام تجاری اکسپریا Xperia، با بهره گیری از ویژگی های کنسول بازی پلی استیشن در جای جای گوشی تولید خواهد شد. از لحاظ مشخصات، می توانیم تایید کنیم که Xperia Play  از صفحه نمایش چند لمسی ال سی دی 4 اینچی با رزولوشن 854 × 480 پیکسل بهره می برد، که همان نمایشگری است که هم اکنون روی مدل X10 اکسپریا نیز هست. در واقع ،نمایشگرLCD  در هر دو گوشی دارای عملکردی مشابه بوده و رنگ های خوب و زنده تولید کرده و زاویه دید وسیعی دارند، اما پس از بازرسی دقیق تر متوجه شدیم که ال سی دی مدل Play به شیشه محافظ صفحه نمایش نزدیکتر است، که ممکن است به همین دلیل در حالت خاموش سیاه تر به نظر برسد. شایعاتی از شرق دور (شرق آسیا) نیز منتشر شده است که ، مانند مدل اکسپریا Arc، صفحه نمایش Play  توسط موتور براویا (محصول سونی) برای نمایش هر چه بهتر ویدئو طراحی شده است.

اگرچه در حال حاضر دستگاه واقعا در اختیارمان بود، اما هنوز قادر به تایید ادعای اصلی فروشنده اسرار واطلاعات محرمانه به ما مبنی بر اینکه چیپ ست Qualcomm MSM8655  به عنوان پردازنده و قلب گوشی Play  به کار رفته نیستیم، حتی آن فرد چینی تلاش می کرد تا کاور محافظ تراشه را بردارد تا شناسه آن را بتوانیم بررسی کنیم. به هر حال ، اطلاعات هر دو سیستم Quadrant  و اندروید نشان می دهد که در داخل گوشی پردازنده ای تک هسته ای با دامنه سرعت سیکل ساعتی از 88/122 تا 1 گیگاهرتز به کار رفته (و توجه داشته باشید که MSM8655 حتی می تواند تا 2/1 گیگاهرتز اورکلاک شود!) ، و دیگر اینکه پردازنده گوشی با پردازنده گرافیکی مجزا (GPU) Adreno 205 همراه شده است. این همکاری منطقی بین دو واحد پردازشی، همراه با بستر مناسب نرم افزاری یعنی سیستم عامل آندروید گینگربرد و حافظه رم سخاوتمندانه 512 مگابایتی، سبب کسب امتیاز فوق العاده  1689 در تست  Quadrant و عدد چشمگیر 59 فریم بر ثانیه در تست Neocore  شد. دیگر امتیازات کسب شده در آزمون های دیگر عبارتند از:  امتیاز  MFLOPS  35 در Linpack ، و حدود 43 فریم بر ثانیه در تست NenaMark. (وابسته به Tegra 2 همراه با LG Star )

متاسفانه، این اعداد خیره کننده نمی توانند منعکس کننده یک نقص عمده در گوشی مورد بررسی ما باشند: اولین مسئله اسفناک این بود که وای فای گوشی کار نمی کرد. امیدواریم این عیب از به کار گیری درایور معیوب برای تراشه وایرلس مدل Broadcom BCM4329  باشد که در گوشی به کار گرفته شده است تا معیوب بودن فیزیکی نمونه مورد بررسی. (تراشه مذکور قادر به پشتیبانی از استانداردهای 802.11n  برای وای-فای، بلوتوث 1/2 همراه با EDR و گیرنده و فرستنده (transmitter) موج اف ام است ) به هر حال از این مسئله می گذریم.


قبل از آشکار کردن گیم پد تعبیه شده زیر صفحه نمایش، احتمالا اولین چیزی که توجهتان را جلب می کند چهار کلید براق درست زیر صفحه نمایش است، بله همان کلیدهای معروف- برگشت ، منو ، هوم اسکرین، و جستجو (back, menu, home, search) – اینجا هستند، اگر چه بنا به برخی دلایل دو دکمه وسط در این سیستم عامل با هم جا به جا شده اند. با بررسی لخت افزار یا فرمور دستگاه متوجه می شویم پس از تولید این نمونه تغییر خاصی در بروز رسانی لخت افزار رخ نداده که نشانگر جدید بودن دستگاه است، و یا شاید هم هنوز با عرضه فرم ور SE زمان زیادی مانده است. به هر حال هر کدام از این دو فرضیه را که در نظر بگیریم، برچسب موجود در زیر باتری نشان می دهد که این دستگاه در هفته سوم سال 2011 ساخته شده است، اما می توان حدس زد که این اطلاعات همه جعلی است – حتی  بررسی شناسه FCC بر روی برچسب پشت در واقع منجر به  این شد که آن را نسخه ای دستکاری شده از X10  بدانیم، بنابراین هیچ نشان آشکار و روشنی در مورد تاریخ تولید این نمونه آزمایشی در دست نداریم.

دکمه های فیزیکی دیگر در بدنه خارجی شامل دکمه کوچک خاموش / روشن در گوشه سمت راست بالا ، و تنظیم حجم صدا درست بین  دکمه های جانبی گیم پد در سمت راست بدنه است. هر دو دکمه  برای عادت کردن به استفاده مدتی زمان می طلبد: دکمه اولی که خیلی کوچک است ، و دومی که در مکان نامناسبی برای انگشت شست دست راست ما و یا انگشت سبابه دست چپ و انگشت وسط، بسته به این که تلفن را با کدام دست نگه داشته اید، می باشد. همچنین ، اگر وقتی که قصد بستن درب باتری را دارید دقت نکنید، یک قرارگیری نامناسب کوچک درب باتری در جای خود ممکن است باعث شود دکمه پاور به داخل فرو رفته و استفاده از آن را غیر ممکن سازد. دیروز که همین اتفاق برایمان افتاد کمی وحشت کردیم که نکند دکمه پاور را خراب کردیم! اما پس از قرار دادن درب پشت به درستی مشکل خود به خود حل شد. کاربران در هنگام باز و بسته کردن درب پشتی باید به تولرانس و فاصله کوچک بین درب و بدنه دقت کنند، اما هی ، این مشکل نیز برای موارد آزمایشی معمول است و کسی چه می داند؛ در نمونه های نهایی عرضه شده به بازار چنین مشکلاتی را نخواهیم دید.

با وجود نقص طراحی فوق، تنها مورد قابل توجه دیگر که مربوط به کیفیت ساخت می شود  در درب براق باتری نهفته است—این درب خیلی شل و ول است، بنابراین برای جدا کردن درب از بدنه به ظاهر باید یک سر درب را به طروف بالا کشیده، و پس از آن از ناخن خود در طول درز برای جداسازی درب از بدنه استفاده کنیم. این مسئله قطعا در X10 به عنوان مشکل مطرح نمی باشد ، چرا که درب مات و خاکستری رنگ آن را زمانی که از یک سمت بالا می برید در سمت مقابل از شکاف پایین به سادگی بیرون میآید. نکته دیگر که شاید ابتدا کمتر جدی گرفته شود اما به طور بالقوه آزاردهنده است، این بود که تنها پس از چند روز از استفاده از گوشی با مواظبت و با دقت کنید مشاهده کردید درب پشتی خط و خش هایی به خود گرفته، و به مرور این وضع بدتر هم خواهد شد چرا که پشت  گوشی حالت خمیده دارد- بله برای در دست گرفتن  خوب و مناسب است، اما برای سازندگان قاب های محافظ نیز دلیل خوبی برای درآوردن پول از این راه است!

پس از برداشتن درب باتری، آنچه در زیر محفظه می بینید عبارت است از باتری 1500میلی آمپری گوشی (قابل تعویض با  باتری اکسپریا X10 )، که می تواند نیاز یک روز کامل برای اتصال نسبتا فعال شبکه نسل سوم 3G و مقدار زیادی عکاسی  را برآورده سازد. علاوه بر باتری، اسلات هایی برای سیم کارت و کارت حافظه از نوع microSD مشاهده می کنید، به این معنی که می توانید آنها را بدون درآوردن باتری و در نتیجه خاموش کردن تلفن عوض کنید. همچنین اگر دقت کنید متوجه می شوید که لنز دوربین جدا از درب باتری طراحی شده و زیر آن قرار دارد که به صورت بالقوه می تواند از خراب شدن یا تار شدن  تصاویر  جلوگیری کند (امروزه در بیشتر گوشی های جدید لنز دوربین به این شکل طراحی می گردد)، همانطور که در گوشی تلفن همراه دل مدل Venue به تازگی این مسئله را دیده ایم- کمی صبر کنید! درباره دوربین این گوشی به طور مفصل بحث خواهیم کرد.

آنچه توجه ما را به خود جلب کرد سوراخ کوچکی بود که کمی بالاتر از فلاش ال ای دی قرار داشت و عنوان 2nd mic یا میکروفون دوم در کنارش نوشته شده بود- با به کار گیری این میکروفون می توان بسیار امیدوار بود که در هنگام ضبط ویدئویی صدا ها بدون نویز و صداهای مزاحم ضبط گردند همانطور که در نکسوس وان دیده ایم، اما در تست حذف نویز ک با دستگاه نمونه انجام دادیم به نظر نمی رسید این میکروفون هنوز فعال شده باشد. با این حال ، کیفیت تماس در هر دو طرف خط فوق العاده است، هر چند که بلندگوهای استریو در سمتی که پورت یواس بی قرار گرفته می تواند برای تماس های تلفنی کمی بهبود یافته تر عمل کنند- البته آنها در هنگام پخش موسیقی قطعا صدای بلندتری تولید می کنند. شما می توانید ، البته ، تنها هدفون دلخواه خود را  برای گوش دادن و لذت بردن از موسیقی به جک صوتی گوشی وصل کنید، هر چند به طرز عجیبی مشاهده کردیم همه کیتهای هندزفری سازگار با آیفونی که در اختیار داشتیم  قادر به کار  روی گوشی اکسپریا پلی نبودند! تنها کیت هندزفری گوشی های سری X10 را می توان استفاده کرد، بنابراین به این نکته توجه کنید.

خب برویم سر اصل مطلب و کمی با گوشی کار کنیم. گوشی را به طور افقی در دست می گیریم و با کمی فشار به سمت جلو روی صفحه نمایش به حدود نیمی از مسیر ساز و کار فنری کشویی بخش زیری را که دکمه هایی شبیه به PSP دارد آشکار می سازد، به این ترتیب از گیم پد DualShock  به سبک پلی استیشن مقابل چشمانتان رونمایی می شود، البته تنها یک جفت دکمه شانه ای (shoulder button) به جای دو جفت در اینجا وجود دارد ، به علاوه ما هنوز به این سوال پاسخ نداده ایم که آیا این تاچ پد می تواند جایگزین مناسبی برای دسته های DualShock  مکانیکی باشد یا خیر- تنها این نکته مشخص است که آنها بدون شک برای بازی های خاصی طراحی شده اند که به طور خاص برای اکسپریا پلی ساخته شده است. باید به این مسئله هم  اشاره کنیم که کلید حرکتی (D-pad) به طور استاندارد برای آندروید طراحی شده، که خبر خوبی است برای کسانی که به استفاده از ترک پدهای نوری یاtrackball عادت کرده اند.

از آنجایی که تجربه کمی در مورد استفاده از پی اس پی Go  داریم، از یک دوست خوب و با تجربه در این زمینه خواستیم تجربه خود در بازی با اکسپریا پلی به مدت 50 – 100 ساعت را با تجربه بازی با PSP Go مقایسه کند و به ما نتیجه را بگوید. جالب این بود که یکی از اولین واکنش های او در حین بازی با گوشی این بود که گوشی تلفن همراه از لحاظ تعادل وزنی در هنگام نگهداری در دست به خوبی وزن متعادل PSP Go که رو به پایین دستگاه می باشد نیست، و سپس به این نکته اشاره کرد که دکمه های شانه ای یا در دو طرف گیم پد را می توان در عمق پایین تری نسبت به رویه گیم پد طراحی کرد، اما بدیهی است که این امر نیازمند  بدنه ضخیم تر و افزایش ضخامت گوشی خواهد داشت. با این گفته ها، هر دو در این مورد با یکدیگر موافق بودیم که اکسپریا پلی هنوز هم راحت در دست نگه داشته شده، و همچنین دارای کیفیت ساخت بسیار بهتری نسبت به پی اس پی Go می باشد. ما همچنین متوجه شدیم که هنگام بسته شدن کشویی گوشی روی صفحه نمایش افکت های زیبایی به نمایش در می آید (پدیده ای که معمولا در میان کاربران دستگاه پالم Pre  به عنوان oreo effect  شناخته شده است) ، اما این ویژگی خیلی هیجان آوری نیست.

نرم افزار


برای چند روز از اکسپریا پلی به عنوان تلفن اصلی و روزمره خود استفاده کردیم، و در کمال تعجب، برای اکثر مواقع بسیار شیک و از نظر عملکرد نسبتا پایدار و قابل قبول هم بود – چرا که علی رغم استفاده های متنوع و بیش از حد از بخش های مختلف نرم افزاری گوشی حداکثر در هر روز تنها یک بار نیاز به ری استارت کردن گوشی وجود داشت ، و حذف ابزارک  Timescape که منابع سیستمی زیادی را به خود اختصاص می داد مطمئنا به بهبود پایداری کمک می کند. توجه داشته باشید در مورد مشابه، Mediascape دیگر یک برنامه نیست، در عوض ، به چندین ویدجت تقسیم شده-  مثل نرم افزار پخش موسیقی ، مرورگر تصاویر گالری ، و میانبر فایل های چند رسانه ای – که می تواند برنامه های چند رسانه ای مربوط به هر مورد را فعال کند.

از نظر عملکرد با توجه به آنچه در مورد X10 مانند کابوسی برای خریداران به شمار می رفت، عملکرد این نمونه شگفت انگیز و عالیست و در عین حال امیدوار کننده. با مقایسه ای از سیستم عامل این گوشی با جدیدترین گوشی برخوردار از آندروید 3/2 یعنی سامسونگ نکسوس اس (که پیش از این مقاله ای در مورد بررسی جامع آن در گویا آی تی منتشر شد)، اکسپریا پلی مورد آزمایش نیز همان ابزارک ها و امکانات متداول گینگربرد را در خود جای داده است، به ویژه همراه خوب قدیمی WiFi hotspot ، آیکن های وضعیت با طراحی جدید ، ابزار انتخاب متن جدید، و راهنمای نورانی نوار اسکرول که هنگامی که در منوها به بالا یا پایین حرکت می کنید به کمک شما می آیند. هیچ تغییر عمده ای در صفحه کلید کوئرتی روی صفحه نمایش رخ نداده- تنها این طور به نظر می رسد  که نسبت به  X10 ، کمی گرافیک واضح تری دارد. برنامه پیش فرض پخش موسیقی که در X10 دیده بودیم در این گوشی با نسخه دوم یا جایگزین شده است، در حالی که برنامه گالری آنقدر خوب بوده که طراحان نیازی به تغییر و جایگزینی اش نمی دیده اند. ما این برنامه اخیر را برای بررسی میزان افزایش یا بهبود قابلیت های پخش ویدیویی تست کردیم و نتیجه گرفتیم این گوشی به راحتی می تواند کلیپ های ویدئوییاچ دی با رزولوشن 720p با استاندارد H.264  را پخش کند، به شرطی که پروفیل AVC این کلیپ ها از سطح 3.1 تجاوز نکند (شما می توانید از یک ابزار تحت دسکتاپ رایگان به نام MediaInfo برای بررسی سطح  پروفیل AVC.فایل های ویدیویی خود استفاده کنید) متاسفانه ، فایل هایی با فرمت AVI یا MKV  به طور استاندارد پشتیبانی نمی شوند!

سونی اریکسون پس از درس هایی که از تجربه دردناک محصول  X10آموخت، تمرکز خود را از صرفا اضافه کردن برنامه ها بدون توجه به عملکرد، به بهبود قابلیت استفاده از آندروید معطوف داشته است. برای محصولات جدیدی همچون Play و همچنین اکسپریا Arc ، سونی اریکسون به هوم اسکرین قابلیتی افزوده که بسیار شبیه به گوشی HTC  مدل Leap است منتها با زیرکی بیشتر: کافیست هر نقطه ای از هوم اسکرین را نیشگون بگیرید تا گوشی تمام ویجتها را بر روی صفحه نمایش برایتان به نمایش درآورد؛ حال به هر ویجت یک ضربه بزنید تا به صفحه اصلی متناظر با آن هدایت شوید. بسیار زیبا جذاب است، نه؟ جز اینکه در حال حاضر حتی با حذف ابزارک Timescape کمی دچار لگ شده، بنابراین امیدوارم چیزی به مراتب کم باگ تر را  در زمان رونمایی رسمی از این محصول در MWC ببینید.

یکی دیگر از ویژگی های جالبی که سونی اریکسون در این محصول به کار برده است فیلتر مرتب کردن برنامه ها بر اساس در منوی افقی اسکرول است، که اجازه می دهد تا مرتب سازی آیکون ها را سفارشی کنیم، مرتب سازی بر اساس حروف الفبا، مرتب سازی با استفاده از میزان استفاده، و بر اساس زمان نصب. همچنین یک دکمه انتشار سریع در پایین سمت راست منو هست که به آیکون ها حالتی شناور درست مانند اینکه آیکون ها روی آب شناورند می دهد، به طوری که شما می توانید با کشیدن آیکون ها به محل دلخواه موقعیت انها را تنظیم نمایید (خیلی زیاد شبیه حالتی است که در سیستم عامل محبوب اپل یعنی  iOS  می توانید آیکون ها را حرکت داده و جابجا کنید)  البته ، از بسیاری از برنامه های جالب برای کار کردن و جابجا کردن آیکونش محروم بودیم -تنها برنامه جالب قبل از پیش نصب شده برنامه مرموز پلی استیشن با عنوان PlayStation Pocket بود، که به نظر می رسد ابزار مدیریت ساده ای برای دریافت بازی به صورت آنلاین است. و فکر می کنید بازی های لازم برای استفاده روی این گوشی را از کجا باید بدست آورد؟ حدس می زنیم سونی اریکسون پس از عرضه گوشی برنامه مفصلی برای ارائه بازار انلاین بازی های خاص این گوشی به طور جداگانه و اختصاصی دارد، کمی شبیه به موردی که اکنون در مورد مدل X10 با ارائه فروشگاه PlayNow مطرح است که البته برای این مدل بازار فروش نرم افزار رونقی نداشته است.

برای فرو نشاندن عطش بازی کردن، یک گام رو به جلو برداشته و چند بازی شبیه سازی نصب کردیم! یکی که خاص پلی استیشن است، و دیگری برای گیم بوی پیشرفته (آه ، واژه «پیشرفته» شوخی بود). صرف نظر از ساختار تاچ پدی کنترل ها، قادر به استفاده موثر و بدون مشکل با تمامی دکمه های کنترل گیم پد در هر دو برنامه بودیم ، و حدس بزنید بعدش چه شد؟ تعداد فراوانی از بازی های دیگر را نیز امتحان کردیم اما تشنه تر شدیم!- بازی هایی نظیر Ridge Racer Revolution, Tony Hawk’s Pro Skater 4, Gundam Battle Assault 2,  و سوپر ماریو 4  – تمام این بازی ها به خوبی اجرا شده و تجربه متفاوتی از بازی روی تلفن همراه برای شما به ارمغان خواهند اورد. کافیست ویدئو فوق را تماشا کنید تا کمی این حرف را درک کنید، البته مهارت پایین ما در بازی را به حرفه ای بودن خود در بازی بایستی ببخشید!

توجه: بنا به برخی دلایل همه تصاویر و اسکرین شات های زیر با رنگ های عجیب و غریب آمده، و به نظر می رسد سایت های چینی نیز مشکل مشابهی دارند. یک بررسی سریع تصاویر در فتوشاپ نشان می دهد که کانال  رنگ قرمز از قلم افتاده. و برنامه اسکرین شات روی این گوشی به خوبی کار نکرده است. به همین دلیل بر ان شدیم اکثر تصاویر زیر را که اسکرین شات هایی از این گوشی می باشند را به رنگ سیاه و سفید درآوریم تا هم چشم را با رنگ های عجیب و غیر طبیعی اذیت نکنند و هم هنری تر باشند!

تصاویری از نمونه مورد بررسی؛ سونی اریکسون اکسپریا Play  (PlayStation Phone)

دوربین

قبلا هم کم و بیش چیزهایی در مورد سنسور Exmor دوربین 8 مگاپیکسلی مدل اکسپریا  Arc شنیده بودیم، اما چون هیچ نمونه عکسی از آن گوشی برای مقایسه در دست نداشتیم، برای ما مشکل بود قضاوت کنیم که آیا دوربین 5 مگاپیکسلی مدل Play از همان فن آوری استفاده می کند یا خیر. با این وجود، دوربین این گوشی بیشتر از آنچه تصور می کردیم  ما را تحت تاثیر قرار داد: تصاویر زنده، رنگ های پر جنب و جوش (هر چند ممکن است قرمز کمی قوی تر از بقیه باشد) ، و عکس های خوب  در حالت ماکرو. با توجه به این نکته مجبور به گرفتن چند عکس در شب شدیم، اما به دلیل فقدان قابلیت فوکوس با لمس صفحه یا tap-to-focus  در برنامه استاندارد دوربین مجبور هستیم عکس هایی متعددی بگیریم تا اطمینان حاصل شود فوکوس خودکار به درستی انجام شده؛ و پس از آن این اشکال عجیب و غریب که نوعی باگ محسوب می شود نیز وجود دارد که منظره یاب در واقع به جای نمایش کل فضای صفحه نمایش گاهی منطقه محدودی را به عنوان منظره قابل عکس برداری به نمایش در می آورد. مورد آزار دهنده دیگر، عدم پشتیبانی از فیلمبرداری اچ دی با رزولوشن 720 پیکسلی بود- بهترین رزولوشن موجود در فیلم برداری 800 × 480 بود ، اما می توان روی این مسئله  شرط بست که سونی اریکسون در نهایت نرم افزار دوربین خود را با بهبود داده و این خلاء را پر می کند، و همچنین به طور بالقوه سعی در پیشبرد پروسه بهبود کیفیت تصویر با توجه به سابقه این شرکت در ارائه گوشی هایی با دوربین قوی و مناسب عکاسی خواهد نمود.

تصاویری از عکس های نمونهگرفته شده با دوربین گوشی سونی اریکسون Xperia Play

کلام آخر

خوب، حالا واقعا گیم پد گوشی را که مدتها در محافل در موردش شایعاتی می شنیدیم یعنی اکسپریا Play را لمس کرده ایم، اگر بگوییم با شنیدن خبرهایی در مورد آن و عرضه نسخه های محدودی از این گوشی در برخی بازارها مانند چین وسوسه نشده ایم دروغ گفته ایم. با این سخن، هنوز هم سوالات بسیاری بی پاسخ مانده است: مانند اینکه بازی های طراحی شده برای این گوشی چگونه به فروش رسیده و به مشتری تحویل داده می شود؟ بازی ها برای بازی خورها چقدر هزینه دارد؟ و مهمتر از همه ، گوشی در نهایت چه قیمتی خواهد داشت؟ خوب ، MWC  و نمایشگاه ها برای پاسخ دادن به همین پرسش هاست، و امیدوارم تا آن زمان سونی اریکسون توانسته باشد سیستم عامل آندروید روی Xperia Play  را به خوبی جلا دهد و همچنین طراحی بهتری برای  پوشش باتری داشته باشد. در همین حال که این گزارش را به پایان می برم،  همچنان در حال آموختن ترفند های چند ضرب پریدن در بازی اسکیت برد Tony Hawks’ Pro Skater 4 هستیم!

منبع: engadget

دیدگاه خود را وارد کنید
تعداد دیدگاه ها : 10 دیدگاه
  1. سلام
    خواستم بپرسم بازیهای این گوشی رو باید از کجا گرفت و چقدر باطری مصرف میشود من ۱دونه از این گوشها رو از انگلیس اوردم

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *