مرد عنکبوتی بر لبه‌ی زمان (نگاهی به بازی Spider-Man: Edge of Time)

در پايان هفته گذشته و در حاشيه نمايشگاه واندركان چند مطلب كوتاه درباره بازي Spider-Man: Edge of Time منتشر كردم – اين بازي  درباره همكاري اسپايدرمن شگفت­ انگيز (Amazing Spider-Man) و اسپايدرمن 2099 (Spider-Man 2099) در طول زمان است؛ آنها با  با هم ارتباط برقرار مي­كنند، و از طريق گذشته تغييراتي در آينده 2099 به وجود مي­ آورند. با اين حال، يكي از مهمترين چيزهايي كه كمپانيهاي Activision و Beenox بر آن تاكيد داشت اين بود كه Spider-Man: Edge of Time دنباله­اي از Spider-Man: Shattered Dimensions نيست.

اما بايد بگويم كه مخالف اين نظر هستم. اميدوارم منظورم را اشتباه متوجه نشده باشيد، داستان Edge of Time – كه بر اساس آن يك “دانشمند Alchemax” در زمان به عقب باز مي­گردد و اسپايدرمن را مي­كشد، به اين ترتيب اسپايدر 2099 به گذشته مي­رسد و سعي مي­كند به “شگفت­ انگيز” براي اجتناب از سرنوشتش كمك كند  که این  هيچ ارتباطي با بازي Shattered Dimensions ندارد، ولي من به شما مي­گويم كه پس از ديدن اجراي اين بازي متوجه شدم كه Spider-Man: Edge of Time قطعا تكرار آن چيزي است كه در Shattered Dimensions دیده شده بود.

داستان بازي

اول و مهمتر از هر چيز، داستان بازي Spider-Man: Edge of Time  درست مثل سناريوي Spider-Man: Shttered Dimensions نوشته شده است. لحظه برجسته در Spider-Man 2099 زمانی بود كه او در حالي كه از موانع عبور می کرد   و به سرعت از گذرگاه ها مي­گذشت از يك فضاي استوانه ای به پايين افتاد. از اين بابت، اين بازي خيلي شبيه آن چيزيست كه در Shattered Dimensions ديده بوديم.

اسپايدي در بخش “اسپايدرمن شگفت انگيز” به سوي   افراد بد نعره كشيد، و از مجموعه ­ حملات , مثل چكش­ عنكبوتي بزرگش استفاده می کرد . انجام اين كار به او امكان جذب علامت­هايي براي سلامتي را مي­داد. اگر شما فرصت آزمودن Shattered Dimensions را از دست داده ا­يد، اينها تمام چيزهاي است كه بازيكنان در آن بازي انجام مي­دادند.

البته روشن است كه قهرمانان در اين بازي در محيطي جديد در برابر دشمنان جدیدتری  قرار می گیرند  و سازوكارهاي جديدي را ارائه می دهند . ولي با توجه به نگاه اجمالي كه من به نسخه اوليه اين بازي انداختم فكر مي­كنم اين همان بازي Shattered Dimensions بوده باشد.

صداها

بازي Shattered Dimensions چهار اسپايدرمن را در خود جاي داده بود و چهار هنرمند دوبلور داشت كه پيش از به وجود آمدن اين شخصيتها در “ديوارخيز (wallcrawler)” بازي كرده بودند. دو تا از آن افراد جاش كيتون و كريستوفر دنيل بارنس بودند، كه به ترتيب نقش Ultimate Spider-Man و Noir Spider-Man را بازي مي­كردند. در Spider-Man: Edge of Time، كيتون در نقش “شگفت­ انگيز” و بارنس در نقش 2099 هستند.

نماهاي بازي

من فقط چند دقيقه­ اي از بازي را ديدم، ولي به استثناي فرمت تصوير-در-تصوير (كه قهرمانان ما به اين صورت در طول زمان با هم ارتباط برقرار مي­كنند)، اسپايدرمن­ ها در Edge of Time (لبه زمان) درست مثل همتایشان در Shattered Dimensions (ابعاد درهم­شكسته) به نظر مي­رسيدند. به نظر مي­رسد جزئيات بيشتري در نظر گرفته شده است و اجزاي بازي قطعا سريع تر خواهد بود، ولي هيچ يك از اينها سبب نشد كه احساس كنم به يك بازي متفاوت نگاه مي­كنم. بخشهاي “2099” به رنگ تيره با چاشني نئوني بودند، و اجزاي “شگفت­ انگيز” روشن و رنگي بود.

نظر نهايي

وقتي براي اولين بار بازي Spider-Man: Shattered Dimensions را در سال گذشته ديدم نسبت به آن تردید داشتم. مطمئن نبودم كه داستان براي چهار مردعنكبوتي چگونه پيش خواهد رفت و نگاه اجمالي كه به بازي داشتم مرا مشتاق نكرد. با اين حال، در پايان از محصول نهايي خيلي خوشم آمد – جلوه­هاي تصويري، ميان ­صحنه­ ها و افراد شرور، همگي واقعا عالي بودند. هفته گذشته بعد از ديدن بازي Spider-Man: Edge of Time احساسي بسيار شبيه آنچه در ابتدا از Shattered Dimensions ديده بودم به من دست داد. من خوشحالم كه يك بازي اسپايدرمن ديگر عرضه شده است ، ولي خيلي مجذوب آن نشدم.

با اين حال، اينبار تفاوتي وجود دارد – من مي­دانم كه سبك Beenox را دوست دارم. دفعه قبل، نمي­دانستم كه اين توسعه­ دهنده قصد ارائه چه كاري را دارد، ولي حالا مي­دانم كه كارش اسپايدرمن است. اگر دفعه قبل Beenox يك بازي اسپايدرمن جالب ساخت، تمايل دارم اينطور فكر كنم كه آنها مي­توانند اينكار را دوباره هم انجام دهند و كاري جديد در اختيارم بگذارند كه مرا به هيجان بياورد.

نظر شما چيست؟ آيا Spider-Man: Edge of Time بر مبناي آنچه درباره spider-Man: Shattered Dimensions فكر مي­كرديد خوب خواهد بود؟ از طريق بخش كامنتها در قسمت پايين ما را در جريان بگذاريد.

منبع :IGN