آشنایی با نوردهی در عکاسی دیجیتال – مثلث نور
سه عنصر اصلی در نوردهی عبارتند از:
1- ایزو – میزان حساسیت سنسور دوربین های دیجیتال نسبت به نور
2- دیافراگم – میزان باز یا بسته بودن روزنه ی دیافراگم در هنگام عکاسی
3- سرعت شاتر – مدت زمانی که شاتر باز خواهد ماند
به کارگیری این سه عنصر در کنار یکدیگر می تواند یک نوردهی مناسب در عکس هایمان به ما ارائه دهد.
نکته بسیار مهم این است که تغییر در هر یک از این عناصر بر دو عنصر دیگر تاثیر می گذارد و نهایتا بر عکس شما تاثیر خواهد گذاشت.این بدان معناست که شما هرگز نمی توانید با بکارگیری یکی از این عناصر به یک عکس خوب دست پیدا کنید،بلکه باید هر سه عنصر را در نظر بگیرید و در مواقع لزوم از آن ها استفاده نمایید.
برای فهمیدن رابطه ی این سه عنصر و شناخت مثلث نور می توانید از 2 مثال معروف استفاده کنید:
بسیاری از مردم برای فهم و توصیف رابطه ی بین ایزو،دیافراگم و سرعت شاتر از مثال های متفاوتی استفاده می کنند تا به ما کمک کنند بهتر این موضوع را درک کنیم.من در اینجا دو تا از معروف ترین و ساده ترین راه ها برای شناخت و فهم مثلث نور را برای شما توضیح خواهم داد.اما قبل از هرچیز این نکته را یادآور می شوم که این مثال ها،مانند اکثر مثال ها،کامل نیستند و فقط هدف را واضح تر و گویا تر می کنند.
1- پنجره:
تصور کنید دوربین شما مانند یک پنجره است که دو بال در جلوی آن قرار دارد که باز و بسته می شود،درست مانند آن چه در عکس می بینید.
در این مثال باز یا بسته بودن دیافراگم همان سایز پنجره است،هرچه بزرگ تر باشید نور بیشتری وارد اتاق می شود و هرچه کوچک تر باشد نور کمتری وارد اتاق خواهد شد.
سرعت شاتر مدت زمانی ست که بال های پنجره باز خواهند بود،هرچه بیشتر باز بماند نور بیشتری وارد اتاق خواهد شد.
حالا تصور کنید شما در داخل این اتاق،رو به پنجره ایستاده اید و یک عینک آفتابی به چشم دارید.چشمان شما نسبت به نوری که از پنجره وارد اتاق می شود تقریبا بی تفاوت هستند.این اتفاق مانند همان ایزوی دوربین شماست.
راه های زیادی برای افزایش نور موجود در اتاق وجود خواهد داشت.شما می توانید مدت زمانی که بال های پنجره باز است را افزایش دهید (یعنی شاتر را مدت زمان بیشتری باز بگذارید)، شما می توانید اندازه ی پنجره را بزرگ تر کنید (یعنی دیافراگم را بازتر کنید)، همچنین شما می توانید عینک آفتابی خود را از چشم هایتان بردارید (یعنی ایزو را افزایش دهید).
به هر حال این مثال کامل نبود اما به شما کمک می کند با استفاده از همین ایده بتوانید راحت تر مثلث نور را بشناسید.
2- آفتاب گرفتن:
یکی از مثال هایی که به تازگی توسط یکی از دوستانم با آن آشنا شدم این بود که تصور کنیم سیستم نور دوربین ما،مانند آفتاب گرفتن است!
همه ی ما دوست داریم پس از آفتاب گرفتن رنگ پوستمان زیبا باشد اما در بسیاری از مواقع پوست ما می سوزد،یک نوردهی مناسب باعث گرفتن یک عکس زیبا (رنگ پوست زیبا) می شود و یک نوردهی نا مناسب باعث سوختن و از بین رفتن عکس (سوختن پوست) می شود.
در این مثال پوست ما و حساسیت آن نسبت به نور خورشید شبیه به همان ایزوی دوربین ماست،پوست بعضی از انسان ها نسبت به بقیه حساس تر است.
سرعت شاتر در این مثال تشبیه شده به مدت زمانی که ما زیر آفتاب سپری می کنیم.هرچه بیشتر زیر آفتاب بمانید شانس بیشتری برای رسیدن به یک رنگ پوست زیبا خواهید داشت،البته نباید فراموش کرد زیاده روی در این کار موجب سوختن پوست شما خواهد شد! چیزی شبیه به همان نوردهی زیاد یا Over Exposed در عکاسی!
دیافراگم تشبیه شده به کرم ضد آفتابی که شما استفاده می کنید.کرم ضد آفتاب با توجه به استحکام و توانایی اش میزان مشخصی از نور خورشید را بازتاب می دهد،بکار گرفتن یک کرم ضد آفتاب قوی موجب رسیدن نور کمتری به پوست شما خواهد شد.در نتیجه فردی با پوست حساس نسبت به نور،با استفاده از کرم ضد آفتاب می تواند مدت زمان بیشتری از نور خورشید استفاده کند (یعنی با کوچک کردن روزنه دیافراگم میتوان میزان حساسیت سنسور نسبت به نور – ایزو – را افزایش داد).
همانطور که گفتم؛هیچ مثالی کامل نیست و نمی تواند دقیقا مشبه را توضیح دهد،اما این مثال ها می توانند در امر یادگیری کمک شایانی به شما بکنند.
از هرچه می توانید استفاده کنید!
تسلط کامل به مبحث نوردهی و توانایی گرفتن عکس با نور مناسب نیازمند تمرین و تکرار بسیار خواهد بود.این کار شبیه به یک چشم بندی است و حتی عکاسان با تجربه نیز تنظیمات خود را آزمایش می کنند تا اشتباهی رخ ندهد.به یاد داشته باشید تغییر دادن هر یک از این عناصر فقط در نوردهی عکس شما تاثیر نمی گذارد بلکه هر یک از عناصر می تواند تاثیرات دیگری در عکس داشته باشید (برای مثال همان طور که در مقالات گذشته گفتیم تغییر دیافراگم موجب تغییر عمق میدان، تغییر ایزو موجب تغییر میزان نویز و تغییر سرعت شاتر موجب تغییر سرعت سوژه در عکس خواهد شد).
نکته ی قابل توجه در رابطه با دوربین های دیجیتال این است که آن ها بهترین گزینه برای یادگیری مثلث نور هستند،زیرا در این دوربین ها شما می توانید با کمترین هزینه و انرژی موارد متعددی را امتحان کنید و به نتایج مختلفی دست پیدا کنید.شما می توانید بدون صرف هزینه هر تعداد عکسی که می خواهید بگیرید،همچین می توانید از حالت های اتوماتیک و دستی آن استفاده کنید، معمولا دوربین های دیجیتال حالت های نیمه اتوماتیک نیز دارند مانند حالت تقدم سرعت شاتر و یا تقدم دیافراگم که به شما اجازه می دهند فقط یک یا دو متغیر از مثلث نور را تغییر دهید و بقیه متغیر ها با توجه به یک یا دو متغیری که شما تغییر داده اید به شکل اتوماتیک تغییر می کنند.
در رابطه با هر یک از عناصر مثلث نور می توان بحث های طولانی و مفصلی انجام داد،به شما پیشنهاد می کنم سایر مقالات ما در این رابطه را بخوانید،زیرا به شما کمک می کنند مباحث مربوط به نوردهی و مثلث نور را بهتر بشناسید و از تاثیرات هر عنصر بر عنصر دیگر و همچنین بر عکس ها مطلع شوید.
1- ایزو
2- دیافراگم
3- سرعت شاتر
مثل همیشه ما اینجا پاسخگوی تمام سوالات شما خواهیم بود.