چگونگی گرفتن عکس های سوراخ سوزنی با دوربین دیجیتال

چگونگی گرفتن عکس های سوراخ سوزنی با دوربین دیجیتال
  • 1392/5/26
  • مژگان فنائی
  • 4

Pinhole Photography

عکاسی سوراخ سوزنی شیوه ای سرگرم کننده و قدیمی برای عکس گرفتن است؛ به ادامه مطلب بپردازید از آنجا که ما فنون و شیوه ای را در قرن بیست و یکم به ارمغان می آوریم و به شما نشان می دهیم که چگونه از DSLR نوین تان به عنوان یک دوربین سوراخ سوزنی (pinhole camera) استفاده نمایید.

چرا می خواهم این کار را بکنم؟

عکاسی سوراخ سوزنی (Pinhole Photography) سرگرم کننده است. نتایج، منحصر به فرد هستند (و اغلب شگفت انگیز)، و سرشار از کاراکتر می باشند، و کل فرایند کنترل و دستکاری دوربین سوراخ سوزنی بسیار تعاملی و متقابل است. هرچند، به طور سنتی می بایست کارهای اضافی زیادی انجام دهید تا از عکاسی سوراخ سوزنی مبتنی بر فیلم از جمله گرفتن فیلمی مناسب تا انتخاب دوربین و اغلب گسترش و توسعه فیلم خودتان، لذت ببرید. چنانچه آن دسته از عناصر فرایند عکاسی همان چیزی هایی باشند که لذت را برایتان به ارمغان می آورند، پس به هر وسیله همچنان از آنها لذت ببرید.

برای کسانی از ما که از سهولت کار با (و بررسی و مرور نتایج) عکاسی دیجیتال لذت می برند، با این حال، امکان سازگاری و انطباق فرایند سوراخ سوزنی با عصر نوین وجود دارد. شما از همه لذت بازی با دوربین سوراخ سوزنی، به هم زدن زمان های پرتو دهی، و تولید تصاویر خلاقانه بدون نیاز به آن همه وسواس بهره مند می شوید. عکاسی سوراخ سوزنی به همان اندازه این فرایند (عکاسی DSLR) نیازمند آزمون و خطا است، اما شما توانایی انطباق و سازگاری آن را با یک DSLR دارید که این ارزشمند است چرا که می توانید فنون و شیوه هایتان را سریع تر و آسان تر تغییر دهید و بهبود ببخشید.

عکاسی سوراخ سوزنی چیست؟

چنانچه برای انجام کاری جدید و سرگرم شدن و لذت بردن از دوربین تان بسیار هیجان زده هستید اما هنوز به درستی مطمئن نیستید که برای چه چیزی اینجایید، این بخش از آموزش برای شما است.

عکاسی سوراخ سوزنی نوعی از عکاسی است که در آن هیچ گونه عدسی (لنز) شیشه ای وجود ندارد اما بجای آن تنها یک سوراخ سوزنی کوچک در یک صفحه مات و کدر از نوعی خاص موجود است. با در نظر گرفتن اینکه یک دوربین سنتی یا متداول از عدسی برخوردار بوده که متشکل از یک رشته عناصر نوری است که بر روی صحنه ای تمرکز (فوکوس) می کند که در برابر دوربین بر روی صفحه ای که توسط فیلم یا حسگر (سنسور) دیجیتال اشغال شده است می افتد، یک دوربین سوراخ سوزنی متکی بر فیزیکی بسیار جذاب است تا به همان نتیجه با چیزی نه بیش از یک سوراخ کوچک در یک ماده مسدود کننده سبک همانند پلاستیک یا فلز دست یابد.

چگونه می توانید یک عدسی بدون شیشه داشته باشید؟ با یک لنز شیشه ای متداول عناصر نوری، شکل گرفته و صیقلی می شوند به طوری که عدسی قادر است نور را از طریق یک منطقه گسترده جمع کند و آن نور را از طریق مخزنی از عدسی به سوی سطح کانونی بدنه دوربین عبور دهد (جایی که فیلم یا حسگر قرار گرفته است)، در حالی که تصویر را بدون اعوجاج و شکست حفظ کند. با یک “عدسی” سوراخ سوزنی همان اثر حاصل می شود، اما از طریق شیوه های مختلف. چرا که روزنه، یا دیافراگم، یا عدسی سوراخ سوزنی بسیار کوچک است، و تنها به مقدار بسیار کمی نور اجازه عبور از این طریق را می دهد. پرتوهای نور و آن مقدار اندک که از طریق روزنه سوراخ سوزنی می گذرد تقریبا به طور کامل هم سو و موازی با یکدیگر می مانند (یک عدسی مبتنی بر شیشه برای خلق یک شاهکار، نیازمند عناصر به دقت تراش خورده و صیقلی شده است).

چنانچه سوراخ سوزنی را بسیار بزرگ بسازید، به نور بسیار بیشتری اجازه ورود داده و اثر پرتوهای موازی و همسو را از دست می دهید (و تصویر تان بسیار تار می شود، چرا که اینک تمامی آن پرتوهای نوری که از روی موضوع تان برمی گردند یکدیگر را بر روی سطح کانونی می پوشانند). چنانچه سوراخ سوزنی را بسیار کوچک بسازید، پس نور به اندازه کافی قادر به ورود به بدنه دوربین نیست و تصویر تان به درستی در معرض نور قرار نمی گیرد.

یکی از چیزهای بسیار مرتب و شسته و رفته در مورد این طرح آن است که شما می توانید تمام عملیات را مورد سنجش قرار دهید. شما می توانید تمام یک اتاق را به نوعی دوربین سوراخ سوزنی تبدیل کنید با پوشاندن تمامی روزنه های اتاق با مواد مات و کدر و سپس ایجاد یک نقطه کوچک در مواد مات و کدری که یکی از پنجره ها را می پوشاند. از طریق سوراخ کوچک، چشم انداز دنیای بیرون بر روی دیوار مقابل نمایان می گردد. مدت ها پیش از ظهور فیلم، مردم از این شیوه، تاریک خانه، استفاده می کردند تا کسوف و دیگر پدیده های طبیعی را با خیال راحت و ایمن مشاهده کنند.

Pinhole Photography1

در حقیقت، بزرگترین عکس در جهان با استفاده از شیوه اتاق دوربین مانند، گرفته شده است. در سال 2006، گروهی از هنرمندان بزرگترین دوربین سوراخ سوزنی جهان را از یک آشیانه هواپیمای متروکه ساختند؛ همان گونه که در تصویر چاپ شده نهایی در بالا دیده می شود.

چه از یک ساختمان، قوطی قهوه، یا یک DSLR جدید درخشان استفاده کنید، می توانید قدرت دوربین سوراخ سوزنی برای ایجاد چاپ هایی با کاراکتر یا خصوصیات بیشتر و جذاب تر را در کنترل خود درآورید.

ما قصد داریم تا به سوی قسمت عملی ساخت واقعی یک درپوش سوراخ سوزنی و گرفتن عکس ها پیش رویم، اما چنانچه مایلید تا در مورد تاریخچه و علم عکاسی سوراخ سوزنی بیشتر بخوانید ما بررسی پیوندهای زیر را توصیه می کنیم:

اینک که ما اندکی در مورد چکونگی عملکرد یک عدسی دوربین سوراخ سوزنی آموخته ایم، بیاید دست به کار شویم. نخست، به شما نشان خواهیم داد که بدون هیچ چیزی مال خودتان را درست کنید. سپس به شما نشان خواهیم داد که کجا می توانید درپوش های دوربین سوراخ سوزنی از پیش ساخته را خریداری کنید (و چرا ممکن است شما مایل به انجام چنین کاری باشید با وجود آنکه به آسانی می توانید خودتان آن را بسازید).

به چه چیزی نیاز دارم؟

Pinhole Photography2

برای این آموزش شما نیاز به چند چیز دارید، از جمله:

  • درپوش بدنه برای بدنه دوربین تان (به عنوان نمونه، همانند بدنه این دوربین نیکون)
  • یک کنترل از راه دور سوئیچ/ لامپ دوربین (به عنوان نمونه، همانند این کلید شاتر نیکون)
  • سه پایه (پرتو دهی سوراخ سوزنی نیازمند یک سطح ثابت است)
  • مته برقی با سر 1/8 اینچ
  • قوطی سودا یا نوشابه
  • قیچی
  • کاغذ سنباده ماسه ریز یا براده فولاد باریک
  • نوار چسب الکتریکی (چسب لنت) سیاه
  • سوزن دوخت و دوز (هرچه کوچکتر بهتر)
  • انبر دم باریک یا هموستات (انبرک قفل شونده)

مواد فهرست شده در بالا، در بیشتر قسمت ها، کاملا قابل تغییرند. به عنوان نمونه، شما مجبور به استفاده از سر مته 1/8 اینچی نیستید (شما می توانید از خواهر یا برادر 7/64 اینچی آن استفاده کنید)، ما از آلومینیوم قوطی سودا یا نوشابه استفاده کردیم چرا که ارزان و کار کردن با آن آسان است (شما می توانید از هرگونه فلز نازکی که در پیرامون تان قرار دارد استفاده کنید)، و ما از یک جفت انبرک یا پنس قفل شونده (به عنوان هموستات نیز شناخته می شود) که در جعبه ابزار فنی مان داشتیم برای نگهداشتن سوزن استفاده کردیم چرا که کار ایجاد سوراخ سوزنی را بسیار آسان تر می سازد. شما می توانید به سادگی از یک جفت انبردست استفاده کنید یا با دست این کار را انجام دهید.

قطعاتی از این فهرست که می بایست در اختیار داشته باشید شامل درپوش بدنه (شما به آن برای ایجاد یک مهر و موم ضد نور تر و تمیز نیاز دارید) و یک سوئیچ یا کلید از راه دور (شما می توانید از زمان سنج (تایمر) تأخیری دوربین تان تا اندازه ای با موفقیت استفاده کنید اما یک کلید/ لامپ از راه دور واقعی بسیار مفید تر است هنگامی که به کار با پرتو دهی می انجامد).

یک مورد خوب در مورد کل این فرایند آن است که بدون هیچ گونه مکافات یا تهدیدی تقریبا هر مرحله برگشت پذیر یا به طور کامل از نو قابل انجام دادن است (به عنوان نمونه، یک قوطی نوشابه و یک حلقه چسب لنت موادی هستند که به اندازه کافی برای چندین بار سعی و تلاش وجود خواهند داشت).

ساختن ماهرانه درپوش دوربین سوراخ سوزنی به دست خودتان

Pinhole Photography3

پیش از ادامه، بگذارید از یک مورد بیش از هر چیز دیگر شما را مطمئن سازیم: ما همه چیز را امتحان کردیم پس شما مجبور به امتحان کردن نیستید. در تلاش و آزمون هایمان برای ایجاد ساده ترین/ ارزان ترین دوربین سوراخ سوزنی که قابل راه اندازی برای شما باشد، ما ساختن عدسی (لنز) سوراخ سوزنی از هر چیزی از چسب لنت تا کاغذ، استفاده از سوزن های خیلی داغ تا سوراخ کردن ورق پلاستیکی، و تمامی شیوه های آزمایش های مربوط را امتحان کرده ایم. آنچه که در اینجا می بینید کمتر از ده دقیقه زمان می برد و اصلا پر تب و تاب نیست. آیا تمامی قطعات و ابزارها را آماده کرده اید؟ بیایید شروع کنیم.

درخشش روی درپوش را کاهش دهید. نخستین کاری که می بایست انجام دهید آن است که قسمت درونی درپوش دوربین تان را آماده سازید. به طور کلی نمونه پلاستیکی که برای ساخت درپوش های دوربین مورد استفاده قرار می گیرد بسیار صیقلی هستند. چنانچه قسمت بیرونی درپوش براق و صیقلی باشد، چندان اهمیتی ندارد. اگر قسمت درونی درپوش براق و صیقلی باشد، تنها اندکی زمان می برد که یا از یک کاغذ سنباده ماسه ریز یا یک براده فولاد باریک برای مات و کدر نمودن قسمت درونی درپوش استفاده کنید.

با مته سوراخ را ایجاد کنید. با دقت سر مته را در راستای مرکز درپوش قرار دهید. حواستان باشد که به طور مستقیم روی چیزی که سر مته به آن آسیب خواهد رساند را سوراخ نکنید (همانند بالای پیشخوان تان) از آنجا که مته به سرعت از درپوش پلاستیکی نازک عبور خواهد کرد.

حواستان باشد که گیره یا پنس محکمی روی درپوش در اختیار داشته باشید، زمانی که سر مته به درپوش می رسد، تمایل به چرخش درپوش برای خارج نمودن از دست تان خواهد داشت. به آرامی اما محکم رو به پایین، مرکز درپوش را سوراخ کنید.

درپوش را تمیز کنید. در این مرحله، شما می توانید دو کار را برای تمیز کردن درپوش و دور نگهداشتن خرده ریزهای آشغال از دوربین تان انجام دهید. نخست، از نوک انگشتان تان برای جارو و زدودن هرگونه برآمدگی پلاستیکی آشکار که به وسیله سر مته ایجاد شده است استفاده کنید. دوم، یا با استفاده از حوله کاغذی نمدار یا بردن مستقیم درپوش به زیر جریان شیر آب، تمامی پودر و گرد های ریز حاصل از فرایند سمباده کاری در مرحله اول را بشویید. شما واقعا نمی خواهید که آن خرده های پلاستیکی فوق العاده ریز به درون دوربین دیجیتال تان وارد شوند، از آنجا که شارژ های الکترواستاتیک، آنها را درست به درون حسگر دوربین تان می کشاند.

در این مرحله ما یک درپوش تمیز با یک سوراخ به نسبت بزرگ درون آن در اختیار داریم. برای استفاده به عنوان یک دوربین سوراخ سوزنی بسیار بزرگ است (شما می توانید با استفاده از آن و یک زمان پرتو دهی بسیار سریع عکس بگیرید اما یک چیز آشفته تار بزرگ خواهد شد). در واقع برای آنکه بتوانیم در کار گرفتن عکس های سوراخ سوزنی موفق شویم، ما نیاز به یک سوراخ سوزنی داریم (نه یک سوراخ 1/8 اینچی).

برش نواری قوطی نوشابه. با فرض اینکه شما سوراخی را با مته در درپوش بدون آنکه سوراخی در دست تان ایجاد کرده باشید، به وجود آورده اید، این تنها مرحله دیگری در کل این طرح بوده که ممکن است در طی آن به طور بالقوه ای به خودتان آسیب برسانید. دستکش کار فکر بدی نیست، و به طور قطع هنگام اقدام به برش آلومینیوم احتیاط لازم را بکار ببندید.

یکی از آسان ترین راه ها برای به دست آوردن بیشترین میزان آلومینیوم از یک قوطی نوشابه بدون پاره کردن دست تان این است که یکی از تیغه های قیچی (یا نوک یک چاقوی آشپزخانه) را با دقت درون بالای قوطی درست در زیر لبه و در پایین قوطی درست بالای لبه پایینی فشار دهید. با استفاده از این دو سوراخ به عنوان نقطه های شروع، پیرامون قوطی را با استفاده از قیچی ببرید به طوری که قسمت بالا و پایین قوطی جدا شوند. این کار استوانه ای از آلومینیوم را بجا می گذارد که می توانید آن را یک راست به سمت پایین ببرید و آن را به صورت ورقه ای حدود  ″6 * ″3.5 یا بیشتر درآورید. کار کردن بدین صورت بسیار آسان تر از تلاش برای جداسازی قطعاتی تمیز از یک بطری سالم است.

اینک که ورقه بزرگی دارید، آن را با دقت به صورت نوارهای تقریبا نیم اینچی ببرید. پس از برش نوارها، نیم اینچ از انتهای هر یک از نوارها را ببرید. این مربع آلومینیومی ″1.2 * ″1.2 سطح سوراخ سوزنی تان خواهد بود.

سطح سوراخ سوزنی را به درپوش دوربین محکم ببندید. با استفاده از چهار تکه کوچک چسب لنت سیاه، لبه های سطح سوراخ سوزنی را (سمت مصوّر سطح قوطی رو به بالا باشد) بپوشانید و آن را به قسمت بیرونی درپوش، محکم وصل کنید. با نگاهی از سمت بیرونی درپوش، آنچه که می بایست دیده شود سوراخی است که با مته به وجود آوردید و قطعه کوچک آلومینیومی ساده و برهنه ای در سراسر سوراخ است.

Pinhole Photography4

توجه: چنانچه فکر می کنید که گذاشتن چسب و ورق آلومینیوم روی قسمت بیرونی درپوش از نظر زیباشناسی ناخوشایند است، می توانید آنها را به قسمت درونی بچسباید. ما خلاف این شیوه را برگزیدیم چرا که فکر قرار دادن چسب و استفاده از آن روی قطعات قسمت درونی دوربین را دوست نداشتیم. هرچند، تا زمانی که آن را محکم بچسبانید، نبایست مشکلی داشته باشید.

سطح سوراخ سوزنی را با سنجاق سوراخ کنید. این مهمترین بخش از کل عملیات است. به خاطر بسپارید، چنانچه سوراخ سوزنی تان بسیار کوچک باشد، قادر نخواهید بود تا به درستی تصویر را در معرض نور قرار دهید، و چنانچه سوراخ سوزنی تان خیلی بزرگ باشد تصویر بسیار تار خواهد شد. از آنجا که شما همواره می توانید سوراخ را بزرگ کنید اما هرگز نمی توانید آن را کوچک کنید (بدون تعویض فضای خالی و شروع دوباره)، با تماسی بسیار ملایم پیش روید.

ما استفاده از نوعی ابزار برای نگهداشتن سنجاق را توصیه می کنیم از آنجا که کار استفاده از آن را بسیار آسان تر کرده و از اعمال فشار بسیار زیاد جلوگیری می کند. یک جفت پنس یا گیره قفل شونده از جعبه ابزار مان به طور شگفت انگیزی جوابگوی این کار بود. هنگامی که سنجاق را به شکلی محکم کردید، بخش بیرونی درپوش را بر روی سطحی که در مقابل سطح سوراخ سوزنی مقاومت و ایستادگی خوبی خواهد کرد، قرار دهید. ما از یک چوب پنبه کهنه شراب استفاده کردیم، اما هر چیزی که محکم باشد و شما بتوانید در برابر درپوش رو به بالا فشار دهید خوب است. شما می خواهید که این قطعه کوچک آلومینیومی را ثابت نگهدارید از آنجا که شما سوزن را به درون آن فرو می کنید (بدون چوب پنبه در پشت آن، دریافتیم که فشار ثابت آهسته سوزن، شروع به فشار دادن چسب به سمت بالا کرد).

سوزن را به درون آلومینیوم فشار دهید، تنها به اندازه ای که فلز با همان نوک سوزن سوراخ شود. تلاش نکنید تا کل بدنه سوزن را از درون فلز عبور دهید از آنجا که حتا با یک سوزن نازک ممکن است در نهایت سوراخی بسیار بزرگ ایجاد کنید. (چنانچه دریافتید سوراخ بسیار کوچک است همیشه می توانید آن را بزرگ و گشاد کنید.)

در این مرحله، درپوش سوراخ سوزنی تان کامل است. جلوتر رفته و آن را به بدنه دوربین تان متصل کنید (به یاد داشته باشید که این یک درپوش بدنه است که برای نصب مستقیم به بدنه، بجای عدسی متداول در نظر گرفته شده است).

عکس هایی امتحانی بگیرید و لذت ببرید

اکنون، با توجه به راهنمایی ما برای بکار گرفتن عمق زمینه، شماره دیافراگم یا شماره f نسبتی است که نشان دهنده میزان بزرگی (یا کوچکی) روزنه عنبیه مکانیکی عدسی در مقایسه با فاصله کانونی عدسی گفته شده است. یک عدسی پرتره با یک دیافراگم کاملا باز (به عنوان مثال f/1.4) از عمق زمینه بسیار باریک تری برخوردار است و، به دلیل اینکه روزنه اجازه ورود نور زیادی را می دهد، نیاز به زمان پرتو دهی بسیار طولانی ندارد. یک عدسی تمام منظوره (general purpose lens) با یک دیافراگم نامتعارف (به عنوان مثال f/22) از عمق زمینه بسیار گسترده ای برخوردار است و، به دلیل اینکه دیافراگم بسیار کوچک است، نیاز به زمان پرتودهی طولانی تری دارد.

در مقایسه با آن عدسی پرتره و عدسی تمام منظوره، دوربین سوراخ سوزنی ما دارای دیافراگم کوچکی است. به معنای واقعی کلمه، یک خراش سنجاق. شماره f یک دوربین سوراخ سوزنی که به درستی ساخته شده به طور کلی f/100 بزرگتری است (و بسته به دوربین و اندازه سوراخ سوزنی حتا می تواند به f/500 برسد). این را به ذهن بسپارید (و آنچه را که ما در مورد کاهش دیافراگم ها و افزایش عمق زمینه می دانیم)، درپوش سوراخ سوزنی کوچک ما عمق زمینه تقریبا بینهایت را نشان خواهد داد، جایی که هر چیزی از موضوع درست از جلوی دوربین تا مناره های ساختمان در سراسر شهر در کانون (focus) خواهند بود.

افزون بر آگاهی از دیافراگم کوچک و جدید تان، همچنین آگاه باشید که از اینجا و از هم اکنون از دوربین تان در حالت دستی استفاده خواهید کرد. شما سنجش و اندازه گیری از طریق عدسی تان را از دست خواهید داد، و دوربین باور خواهد کرد که هیچ عدسی متصل شده ای وجود ندارد (از آنجا که درپوش پلاستیکی بدنه، جدا از سوراخ سوزنی بهبود یافته، واقعا یک عدسی نیست).

بیایید نگاهی به دو عکس نمونه بیندازیم تا دو موردی که می بایست در هنگام استفاده از یک عدسی سوراخ سوزنی از آن آگاه باشید مشخص گردند:

Pinhole Photography5

دو چیزی که بی درنگ از نگاه کردن به این تصویر آشکار می شوند چه هستند؟ تاری و کدری و مقداری اجزاء گرد و غبار جدی و مهمی که وجود دارند.

این یکی از تلاش های ابتدایی ما بود، در اینجا ما سوراخ سوزنی را بسیار بزرگ کرده بودیم. هیچ راه چاره و جبرانی وجود ندارد. سوراخ بسیار بزرگ است، نور بسیار زیادی به درون بدنه دوربین وارد می شود، و هرگز یک تصویر واضح تر و تیز تری را ایجاد نخواهد کرد. سوراخ سوزنی بسیار بزرگ بیانگر فقدان کانون (فوکوس) است، اما آن نقاط تاریک که در همه جا هستند چطور؟

نقاط تاریک، ذرات گرد و غبار روی حسگر دوربین دیجیتال مان هستند. ما به تازگی با این دوربین خاص بسیار خشن برخورد کرده ایم، و بدیهی است ذرات گرد و غبار و آشغال به روی سنسور راه یافته است. هنگامی که ما از یک عدسی سوراخ سوزنی بجای هر نوع عدسی دیگری استفاده می کنیم، چرا این قدر ذرات آشکار به نظر می رسند؟ هرچه دیافراگم کوچکتر باشد سایه ای که ذرات گرد و غبار می افکنند سخت تر است. در اینجا یک کمک عالی به همراه تصویر موجود است.

ما می توانیم مسئله کانون (فوکوس) را با ساختن یک صفحه سوراخ سوزنی جدید برای درپوش مان برطرف کنیم، اما نمی توانیم موضوع گرد و غبار را بدون تمیز کردن دوربین برطرف نماییم. بیایید نگاهی به همان تصاویر گرفته شده بطری ها با یک سوراخ سوزنی که با دقت و ماهرانه ساخته شده است بیندازیم:

Pinhole Photography6

چنانچه می شود ما را ببخشید، که در طول مرحله بازسازی/ تصویربرداری دوباره، سه پایه را حرکت دادیم و متوجه نشدیم که تصاویر کمی متفاوت قاب بندی شدند از آنجا که برای مطابقت کامل آنها دیر شده بود.

توجه داشته باشید که چگونه، در تصویر دوم، همه چیز بسیار تیز تر و واضح تر است (چنین چیزی با استاندارد های دوربین سوراخ سوزنی ایجاد شده است). گرد و غبار، همان گونه که انتظار آن می رفت، به طور کامل برجسته و قابل ملاحظه است.با توجه به اینکه در این آموزش به تمیز کردن حسگر دوربین پرداختیم، با این حال این به دوربین های سوراخ سوزنی حس و حال دوربین اسباب بازی دهه 1960 را می بخشد، که جالب و سرگرم کننده است.

اکنون که گفتیم یک عدسی سوراخ سوزنی آماده به کار به همراه یک فوکوس قابل قبول داریم، بیایید پیشتر رفته و آن را امتحان کنیم:

Pinhole Photography7

می پرسید چرا آنقدر چهره ام جدی است؟ با راه اندازی یک سوراخ سوزنی پرتودهی می تواند در هرکجا دارای گستره ای از 1-2 ثانیه تا دقایقی بسته به نور موجود باشد. هیچ کس مطمئن نبود، که بتوانم برای این مدت طولانی لبخند بزنم، بنابراین این نگاه و ظاهر جدی رقم خورد.

از شوخی گذشته، آن زمان های پرتودهی طولانی، پنجره یا دریچه مرتبی را ارائه می دهند که در آن بتوانید با تصاویر تان به خلاقیت بیشتری دست یابید:

Pinhole Photography8

تصویر بالا دارای پرتودهی 4 ثانیه بود. من نیمی از زمان پرتودهی روی نیمکت نشستم (تنها پس از 2 ثانیه بلند شده و از آنجا دور شدم). در نتیجه در تصویر، نیمی از من درون قاب که در معرض نور قرار گرفته و نیمی از من در بیرون قاب که در معرض نور قرار گرفته یک تصویر شبه وار ایجاد شده است جایی که می توانید درختانی که از سراسر بدن من عبور کرده را ببینید.

یک روش جالب دیگر که می توانید از مزایای زمان های پرتودهی که به وسیله دوربین های سوراخ سوزنی ارائه می شود بهره مند گردید آن است که به صورت دستی سوراخ سوزنی را با یک تکه کاغذ ضخیم سیاه رنگ بپوشانید، در هنگامی که می خواهید تصویر را در معرض نور قرار دهید کاغذ را بردارید. با استفاده از شیوه باز- بسته- باز می توانید کارهای تمیز و مرتبی را انجام دهید همانند موضوعی که کنار یگدیگر ایستاده باشند، خلق نقاشی های نوری با استفاده از چراغ های زنجیر کلید LED یا میله های درخشان (glow sticks)، یا بازی با عکاسی به شیوه هایی که به طور معمول وجود ندارند در هنگام استفاده از عدسی های استاندارد.

خریداری یک درپوش سوراخ سوزنی تجاری

Pinhole Photography9

به طور معمول، هنگامی که شیوه و فنون ساخت دستی را نشان می دهیم، اغلب به نسخه تجاری نیز اشاره می کنیم تا بگوییم “به یقین، چنانچه همین حالا آن را می خواهید، و تمایلی به ساخت دستی آن ندارید، بروید و آن را بخرید.” هرچند، در مورد درپوش های بدنه عکاسی سوراخ سوزنی دو مزیت متمایز وجود دارد که با خرید یک محصول تجاری حاصل می شود.

نخست، نمونه های تجاری با برش های لیزری ساخته می شوند. این بدان معنا است که شما می توانید درپوش های سوراخ سوزنی بسیار دقیق را سفارش دهید چرا که وقتی می گویند روزنه سوراخ سوزنی 0.24 میلیمتر است می تواند خیالتان آسوده باشد که این واقعا 0.24 میلیمتر است. همچنین روزنه به طور کامل گرد، بدون هیچ گونه انحراف و اعوجاجی خواهد بود.

دوم، برخلاف یک درپوش بدنه سوراخ سوزنی سنتی، درپوش های بدنه سوراخ سوزنی تجاری به درون بدنه دوربین امتداد می یابند؛ تصویر بالا پشت درپوش Wanderlust Pinwide را نشان می دهد. چرا این مهم است؟ هرچه سوراخ سوزنی به فیلم/ حسگر نزدیک باشد، به زاویه دید گسترده تری دست می یابید. چنانچه می خواهید به موارد بیشتری در یک قاب (فریم) دست یابید، خرید یک درپوش تجاری با یک سوراخ سوزنی گود و تو رفته کار خوبی است.

با توجه به این، ممکن است بخواهید تا درپوش ها را بررسی کنید:

در حالی که شنیده ایم درپوش Wanderlust Pinwide و Holga Pinhole ابزارهایی کلاسیک هستند، تنها محصولاتی که با انجام آزمایش های زمینه می توانیم مورد تأیید قرار دهیم نمونه های Lenox Laser هستند.

الهام گرفتن

Pinhole Photography10

پیش از آنکه هم اینک آموزش را ترک کنیم، آخرین هدیه را برایتان بجا می گذاریم: انبوهی از تصاویر عکاسی سوراخ سوزنی جالب برای الهام بخشی به شما. تصویر از Tea, two sugars.

ما مطمئنیم که شما تصاویر بیشتری در گالری بالا خواهید یافت که برایتان دوست داشتنی بوده و الهام بخش شما برای گرفتن عکس ساختمان ها، خودرو های رها شده، و هر چیزی در این بین با تجهیزات سوراخ سوزنی تان است.

آیا ذوق، هوش و دانش، یا نکات عکاسی برای به اشتراک گذاری در اختیار دارید؟ این گنجینه را در دیدگاه هایتان مطرح نمایید.

نوشته ای از Jason Fitzpatrick

منبع: HowToGeek

دیدگاه خود را وارد کنید
تعداد دیدگاه ها : 4 دیدگاه
    1. سلام و درود
      از مهرتون سپاسگذارم
      خوشحالم که مورد پسدتون قرار گرفت
      پاینده باشید

  1. از مطالب ارزنده شما لذت و استفاده فراو ان بردم ایا از این روش برای فیلم برداری هم میتوان استفاذه کرد با تشکر ، وحید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *