بررسی تخصصی تلفن هوشمند LG G Flex 2

سری G Flex ال جی، محلی برای نمایش قدرت مهندسی و طراحی این شرکت است. کمپانی کره ای توانسته است ساختاری بی نظیر از صفحه نمایش و باطری های خمیده، پوشش های خود-ترمیم گر و دوربین های هدایت شونده توسط لیزر تولید نماید که در G Flex 2 به نمایش در آمده اند. اگر فکر می کنید چنین ترکیبی بیشتر شبیه به فرانکشتاین است، حق با شماست. این تلفن یک فرانکشتاین به تمام معناست.

همانند اولین گوشی G Flex، LG بیش از آنکه به فکر توسعه سخت افزاری برای به وجود آوردن یک تلفن ایده آل باشد، به دنبال تولید تلفن هوشمندی بر پایه مهندسی خاص است. اما پس از گذشت یک سال از معرفی اولین G Flex، این شرکت از تجربیاتش درس گرفته و حالا با دستگاهی بازگشته است که بسیار دقیق تر و خوش ساخت تر است.

دیگر هیچکس چشم انتظار یک تلفن هوشمند اندرویدی نیست. نیازمندی های اولیه برای یک تلفن خوب توسط بسیاری از دستگاه های موجود در بازار برطرف شده اند. پس آنچه که امروز افراد را شگفت زده می کند دیگر قابلیت های سخت افزاری نیست و افراد به دنبال فرم های ویژه هستند. تلفن های هوشمند باید یک ویژگی خیلی خاص داشته باشند تا در میان انبوه دستگاه های اندرویدی بدرخشند. پس اجازه بدهید به اولین سوالی که ممکن است برای هر کسی پیش بیاید همین ابتدا پاسخ بدهیم: چرا به یک تلفن خمیده نیاز داریم؟ جواب ساده است. چون چنین تلفنی خاص و متفاوت است. شاید این گزاره شرط کافی برای خرید تلفن خمیده نباشد، اما خریداران G Flex2 از خاص و بی نظیر بودن تلفن هوشمندشان کاملاً رضایت دارند.

اگر این تلفن را در دستتان بگیرید و در خیابان های شهر راه بروید، چشم های متعجب دیگران را به دنبال دستگاهتان حس خواهید کرد. حتی اگر در شهری مملو از تلفن های هوشمند هم زندگی کنید باز هم G Flex2 توجهات را به خود جلب خواهد کرد. این دستگاه فقط خمیده نیست، بلکه یک تلفن بزرگ و قرمز رنگ است. صفحه نمایشی ۵٫۵ اینچی و بدنه ای با رنگ قرمز لاکی. این دستگاه فوق العاده چشمگیر و به اندازه تلفن های Vertu انگشت نماست. بیرون آوردن G Flex2 از جیب می تواند عملی کاملاً خودنمایانه به حساب بیاید.

سطح پشتی G Flex2 حالتی براق دارد که ویژگی های خاصی به این دستگاه بخشیده است. در درجه اول، این سطح در برابر اثر انگشت کاملاً مقاوم است. و مورد دوم آن است که می تواند در کمتر از ۱۰ ثانیه خراش های وارد شده را ترمیم کند. این ویژگی خود-ترمیمی باعث می شود عمر مفید آن بیشتر شود و همچنین می توانید از آن برای شوخی با دوستانتان استفاده کنید.

در زیر سطح براق قرمز رنگ، تلفن هوشمندی بسیار قدرتمند قرار گرفته است. G Flex2 اولین تلفن هوشمند دارای پردازنده اسنپ دراگون ۸۱۰ است و همچنین دارای ۳ گیگابایت حافظه RAM و باتری ۳۰۰۰mAh با تکنولوژی شارژ سریع بوده و از LTE سه بانده پشتیبانی می کند. دوربین ۱۳ مگاپیکسلی این دستگاه دارای پایدار کننده تصویر اپتیکی و گزینه ای برای ضبط ویدئو با کیفیت ۴K است و کیفیت صفحه نمایش آن به ۱۰۸۰p ارتقاء یافته است. نقطه ضعف؟ این واژه حداقل برای مشخصات سخت افزاری G Flex2 بی معناست.

طراحی زیبا و سخت افزار قدرتمند شروع خوبی برای ال جی است و استفاده از این گوشی احساس رضایت را ادامه می دهد. حاشیه کمی در اطراف نمایشگر وجود دارد. این نمایشگر نسبت به صفحه نمایش مدل اولیه G Flex 0.5 اینچ کوچکتر است و البته انحنای خوش دست تری دارد. هر دوی این تغییرات باعث بهبود حالت ارگونومیک دستگاه شده اند و در نتیجه استفاده از G Flex2 با یک یا دو دست بسیار راحت تر است. انحنای نرم و بنده خمیده این دستگاه، باعث می شوند صفحه نمایش آن زیاد بزرگ به نظر نیاید.

برای تطبیق پیدا کردن با این دستگاه باید مدتی زمان صرف کنید، اما مطمئناً پس از گذشت اندکی شیفته آن خواهید شد. این جمله چیزی نیست که بتوان در مورد iPhone 6 plus به کار برد که آن هم دارای همین ابعاد نمایشگر و وضوح است اما همیشه یک فبلت باقی خواهد ماند. حتی Note 4 سامسونگ هم علیرغم آنکه نمایشگرش تنها اندکی از G Flex2 بزرگتر است به اندازه این گوشی خوش دست نیست. جالب آنکه در مقایسه G Flex2 و G3 ال جی ،که آن هم یک تلفن ۵٫۵ اینچی با حاشیه های اندک است، باز هم G Flex2 برنده خواهد بود. انحنای دستگاه باعث می شوند گزینه های موجود در بالای صفحه نمایش به انگشت شست نزدیکتر باشند و همین ویژگی باعث می شود با شکل طبیعی دست ها همخوانی بیشتری داشته باشد. همچنین این تلفن راحت تر داخل جیب شما قرار می گیرد. در مقابل، iPhone 6 و Xperia Z3 با بدنه زاویه دار و هر چند کوچکتر، در زمان نشستن یا قرار گرفتن در جیب مشکل بیشتری ایجاد می کنند.

همچنین باید به نحوه قرار گرفتن گوشی در هنگام مکالمه هم اشاره کنیم. در گذشته که تلفن های همراه ابزارهای کوچکی بودند که آنها را کنار گوشمان نگه می داشتیم، شکل گوشی زیاد فرقی نداشت. اما در حال حاضر و با مقیاس کنونی، کمی انحنا می تواند به راحت تر کردن مکالمه با تلفن کمک کند. انحنای بدنه G Flex2 مشبیه به حالت صورت است و باعث می شود مکالمه با آن آسان تر شود.

کیفیت مکالمه و آنتن دهی این گوشی بسیار عالی است. ممکن است بخش هایی در خانه شما وجود داشته باشد که سیگنال های دریافتی در آنها ضعیف باشند اما با داشتن G Flex2 با چنین مشکلی مواجه نخواهید شد. فرقی نمی کند کجا از تلفنتان استفاده کنید؛ صدا در زمان مکالمه بسیار شفاف است.

بلندگوها و هدست همراه GFlex2 نیز بسیار با کیفیت هستند. HTC همواره از اسپیکرهای BoomSound به عنوان عاملی بسیار مهم در فروش سری One یاد می کند، اما در زمان گوش دادن به موسیقی در G Flex2 هیچ نکته منفی احساس نخواهید کرد. در این بخش هم شکل گوشی خودنمایی می کند و باعث می شود صدای خروجی از بلندگوهایی که در پشت دستگاه قرار گرفته اند بلند و واضح باشند.

ممکن است شکل گوشی برای دست ها و گوش های شما مزایایی داشته باشند، اما برای چشم ها اندکی نقطه ضعف به حساب می آیند. هر زمان که به صفحه نمایش نگاه کنید به نظر می رسد در حال مشاهده صفحه تختی هستید که اتفاقی خمیده شده است. همچنین حالت صفحه نمایش در تضاد با خطوط صاف و ساده استفاده شده در اندروید ۵٫۰ هستند. شاید اگر G Flex2 از یک رابط کاربری ویژه صفحه نمایش خمیده اش استفاده می کرد، این نقطه ضعف هم برطرف می شد. اما در حال حاضر، سیستم عامل این گوشی، نسخه ای خمیده ای یک سیستم عامل مسطح است که آنقدرها چشم نواز به نظر نمی رسد. بهترین حالت در زمان مطالعه، مرور صفحات وب و حرکت کردن بین صفحات اندروید در این گوشی، تحمل کردن آن است. متاسفانه اینجا، چیزی برای شیفته شدن وجود ندارد.

پخش ویدئو جایی است که صفحه نمایش G Flex2 خودنمایی می کند. همانند نمایشگرهای OLED، رنگ سیاه به زیبایی نمایش داده شده و کنتراست بی نظیری به چشم می خورد. طیف رنگ ها بدون اشباع بوده و چه در حال تماشای ویدئو باشید یا در حال بازی کردن، تصویر بسیار با کیفیت و دلنشین است. تفاوت آشکاری بین این صفحه نمایش ۱۰۸۰p و پنل ۱۴۴۰*۲۵۶۰ مورد استفاده در G3 وجود ندارد. هر دوی این صفحات عالی هستند و نمایشگر G Flex2 دلیل کافی برای قبول این نکته است که در حال حاضر نیازی به ارتقای کیفیت نمایشگرهای موبایل وجود ندارد.

یک مشکل که در سایر نمایشگرهای OLED وجود داشت و در G Flex2 هم به چشم می خورد، نمایش رنگ خاکستری است. در واقع در زمان نمایش این رنگ، به جای مشاهده سطح یکنواخت، شاهد بلوک هایی از رنگ خاکستری با طیف ها و روشنایی های مختلف هستیم که باعث می شود برخی اوقات نور پس زمنیه غیر یکنواخت و تکه تکه ای دیده شود. البته این یک نقطه ضعف بزرگ به حساب نمی آید، اما در بعضی از برنامه ها مانند Kindle آمازون غیر قابل چشم پوشی است. اگر از برنامه هایی استفاده می کنید که رنگ خاکستری در آنها استفاده شده، مسلماً خوشحال نخواهید بود.

در کنار نمایشگر، احتمالاً دوربین دومین ویژگی مهم یک تلفن هوشمند است و جالب اینجاست که G Flex2 در این زمینه هم حرف های زیادی برای گفتن دارد. این شرکت توانسته است دوربین ۱۳ مگاپیکسلی استفاده شده در G3 را بهبود دهد و دستگاه جدید را برای عکس برداری به گزینه ای مناسب تبدیل کند. تنظیمات اولیه برنامه دوربین ال جی هیچ گزینه ای برای دست کاری کردن روی صفحه اصلی در اختیار کاربر قرار نمی دهد و از او می خواهد تنها صفحه را لمس کند تا خود گوشی بقیه کارها را به صورت خودکار انجام دهد. این ترفند به صورت عمومی برای عکس برداری مناسب است، همچنین حالت HDR نیز در اختیار کاربران است تا در مکان هایی با کنتراست بالا به کمک آنها بیاید. در حال حاضر قابلیت HDR در اکثر تلفن های هوشمند وجود دارد اما ال جی سعی کرده است با انجام تغییراتی سرعت و کیفیت آن را بهبود دهد. به این ترتیب در زمان عکسبرداری در این حالت هیچ مکسی مشاهده نمی شود و در تصویر نهایی نیز motion blur وجود ندارد.

همان طور که گفته شد تنظیمات دوربین در G Flex2 دور از دسترس کاربر قرار گرفته اند و در حقیقت اهمیت زیادی هم ندارد، چون حالت عکسبرداری خودکار همه کارها از جمله تنظیم سفیدی، سرعت شاتر، استفاده از فلش و … را به خوبی انجام می دهد. برای مقایسه باید گفت سرعت فوکوس iPhone سریعتر از G Flex2 و سرعت تصویربرداری و آماده شدن آن برای گرفتن عکس بعدی هم از G Flex2 بیشتر است اما تفاوت ها چشمگیر نیست.

اما نقطه ضعفی که درباره دوربین این گوشی به چشم می خورد کند بودن آن از مقداری است که از چنین دستگاهی انتظار می رود. هرچند تلفن جدید ال جی از چیپ ۸۱۰ کوالکوم استفاده می کند اما سرعت آن در مقایسه با HTC One و Xperia Z3 که از همین چیپ استفاده می کنند کمتر است. همچنین هر کسی که از اندروید ۵ روی دستگاه های نکسوسی استفاده کرده باشد سرعت این سیستم را مشاهده کرده است. در عوض، G Flex2 اندکی در بارگذاری و انیمیشن ها تاخیر دارد. همچنین برخی مواقع شاهد کرش کردن بی دلیل برنامه هایی مانند Gmail هستیم که کاربر را وادار به خاموش و روشن کردن گوشی می کنند.

اما هیچ کدام از مشکلات گفته شده در زمان انجام بازی های ویدئویی و یا دیدن فیلم های HD به چشم نمی آیند، پس می توان نتیجه گرفت که مشکل اصلی در نرم افزار ال جی نهفته است. این گوشی در بنچمارک های انجام شده مشکلی در زمینه پردازش از خود نشان نداده و همه نتایج نشان دهنده کارکرد صحیح پردازنده اسنپ دراگون هستند. همچنین با هر حجم کاری هیچگاه شاهد داغ کردن خود گوشی نیستیم.

اندروید ۵ یکی از بهترین سیستم عامل های موجود بین تلفن های هوشمند است اما نحوه شخصی سازی ال جی اندکی تعجب بر انگیز است. برای مثال نوار ابزار آن بسیار شلوغ بوده و آیکون ها و اسلایدرهای تنظیمات اندازه بزرگی دارند. ایمیل های دریافتی یا تماس های از دست رفته در نیمه پایینی صفحه نمایش داده می شوند و هیچ وقت بیش از ۲ اعلان در یک صفحه قابل مشاهده نیست. همچنین اسکرول کردن در نوار ابزار هم اندکی لگ دارد که از امتیازات G Flex2 کم می کند. نرم افزارهای اصلی گوگل مانند Gmail، Keep و Docs هم کند به نظر می رسند. اگر عجله داشته باشید و بخواهید Google Keep را باز کنید شاید مجبور باشید ۳ بار آیکون آن را لمس کنید تا برنامه باز شود و در نتیجه لیستی ۳ تایی تهیه می کنید که یک گزینه آن انجام شده باشد.

باتری G Flex2 هم یکی دیگر از بخش هایی است که در آن انتظارات بیشتری از این دستگاه داشتیم. علیرغم داشتن یک باتری ۳۰۰۰ میلی آمپری، در بهترین شرایط این گوشی می تواند یک روز و نیم دوام بیاورد. در حالیکه G3 از همین شرکت و دستگاه های Xperia Z2 و Z3 می توانند بیش از ۲ روز بدون نیاز به شارژ کار کنند. فعالیت مورد بررسی ما دریافت ایمیل و استفاده از توئیتر، برقراری چند تماس، گرفتن چند عکس و مشاهده ویدئو بوده است. هر چند این باتری آنقدرها هم ضعیف نیست – کاربران iPhone ناچارند هر شب تلفنشان را شارژ کنند – اما نسبت به چیزی که در بازارهای تلفن های هوشمند مشاهده می کنیم پیشرفتی هم به حساب نمی آید.

G Flex2 هم مانند اهرام مصر برای این ساخته شده است که همگان را به دلیل نبوغ طراحانشان به تعجب وا دارد و ال جی در این کار موفق بوده است.

تعجب بیشتر ما، نه به دلیل خاص بودن این دستگاه، بلکه به دلیل خوش ساخت بودن در کلاس کاری خود است. نمایشگر بسیار خوب و انحنای ظریف آن در بسیاری از شرایط یک مزیت به حساب می آیند. طراحی این تلفن هوشمندانه بوده و کمبودی از نظر امکانات ندارد. از نظر ما سیستم عامل آن هم یکی از بهترین سیستم عامل های موجود در دنیای تلفن های هوشمند است و پردازنده آن هم می تواند چنین عنوانی داشته باشد. تنها نقطه ضعف ال جی کنار هم قرار دادن اجزای این پازل قدرتمند بوده است.

ادغام کردن تمام بخش های یک تلفن هوشمند در یک دستگاه بی نقص کاری است که اپل به خوبی از عهده آن برآمده و دلیل اصلی محبوب بودن iPhone است. چنین کاری همان چیزی است که باید در اولویت تولید یک تلفن هوشمند قرار گیرد. اما LG راه را برعکس رفته است. دستگاه جدید این کمپانی مجموعه ای از تجهیزات و امکانات بی نظیر است که باید وسیله ای قدرتمند را شکل دهند. تا اینجا مشکلی نیست اما ایرادات از همین نقطه شروع می شوند. G Flex2 دارای ویژگی هایی است که کاربری آن را تحت تاثیر منفی قرار نمی دهند. ایده های عجیب و جالبی که برای به کارگیریشان نیازی به قربانی کردن امکانات دیگر نبوده است. مشکلات این دستگاه در بخش نرم افزاری آن است که البته بسیاری از تلفن های هوشمند دیگر هم با آن درگیر هستند. LG به دلیل تلاش و موفقیت در متفاوت بودن شایسته احترام است. حالا وقت آن رسیده است که قدمی برای بهتر شدن بردارد.

[منبع: Verge ]