آموزش استفاده از NFC در اندروید

فناوری ارتباط در فاصله‌ی نزدیک یا به اختصار NFC برای تبادل اطلاعات بین دو دستگاه نزدیک به یکدیگر کاربرد دارد. اگر می‌خواهید تصویر، ویدیو یا فایل بفرستید، یا پرداخت پول داشته باشید، با استفاده از NFC کار شما خیلی راحت می‌شود. اما این فناوری چگونه کار می‌کند و ما چگونه می‌توانیم از آن استفاده کنیم؟ با ما در ادامه‌ی مطلب همراه باشید تا هر آن چه را که در هنگام استفاده از NFC لازم است بدانید به شما بگوییم.

NFC چیست؟

اسم این فناوری خود توضیحی در مورد نحوه‌ی کارکرد آن است. دو دستگاه مجهز به NFC دارید که اگر به یکدیگر نزدیک باشند می‌توانند از طریق این فناوری با هم ارتباطی برقرار کنند که به کمک امواج رادیویی انجام می‌شود.

از زاویه دید موبایلی، فناوری NFC به عنوان ابزاری برای اشتراک گذاری فایل یا داده استفاده می‌شود. استفاده در این شکل خاص از زمانی که گوگل اندروید ۴٫۰ بستنی حصیری و همچنین قابلیت Android Beam را معرفی کرد رایج شد. دستگاه‌ها با استفاده از NFC و Android Beam به سرعت می‌توانند با یکدیگر فایل رد و بدل کنند. علاوه بر این، وجود چیپ NFC بر روی دستگاه‌های اندرویدی آن‌ها را قادر به خواندن و نوشتن از یا بر روی تگ‌های NFC می‌کند.

آیا دستگاه شما NFC دارد؟

با توجه به این که همه‌ی موبایل‌ها و تبلت‌ها NFC ندارند چگونه باید ببینیم که دستگاه ما مجهز به این فناوری است یا خیر؟ یکی از راه‌های بررسی این است که بر روی بدنه یا زیر قاب پشتی دستگاه به دنبال عبارتی مرتبط با این فناوری بگردیم. مثلاً در گوشی‌های سامسونگ می‌توانید عبارت Near Field Communication را بر روی پشت باتری دستگاه ببینید.

در بعضی از دستگاه‌ها —خصوصاً دستگاه‌های Sony Xperia— علامت N را بر روی بدنه‌ی دستگاه می‌بینیم.

اگر حوصله‌ی گشتن بر روی سخت‌افزار دستگاه را ندارید، می‌توانید مستقیماً به منوی تنظیمات بروید:

۱. از صفحه‌ی خانگی Settings را باز کنید.

۲. گزینه‌ی More را لمس نمایید.

۳. به سمت پایین اسکرول کنید تا در صورت پشتیبانی گزینه‌های NFC و Android Beam را ببینید.

فعال سازی NFC

اگر دستگاه شما مجهز به NFC است، برای استفاده از آن باید چیپ و قابلیت Android Beam را فعال کنید:

۱. به مسیر Settings > More بروید.

۲. سوئیچ NFC را لمس کنید تا فعال شود. با این کار Android Beam هم به طور خودکار روشن می‌شود.

۳. اگر Android Beam به طور خودکار فعال نشد، کافی است آن را لمس کرده و Yes را انتخاب کنید تا فعال شود.

قابلیت‌های NFC در وابستگی خاصی با Android Beam هستند. اگر Android Beam غیرفعال باشد، ممکن است نتوانید از برخی از ظرفیت‌های NFC استفاده کنید.

اشتراک گذاری داده از طریق NFC

زمانی که NFC فعال شد، برای ایجاد ارتباطی موفق و پایدار به نکات زیر توجه کنید:

• هر دو دستگاه فرستنده و گیرنده باید NFC و Android Beam را فعال کرده باشند.
• هیچ کدام از دستگاه‌ها نباید خاموش یا قفل باشند.
• زمانی که دو دستگاه یکدیگر را شناسایی کردند، بازخورد صوتی و لرزشی دریافت می‌کنید.
• پیش از شروع شدن ارتباط دستگاه‌ها را از یکدیگر جدا نکنید.
• زمانی که فایل یا محتواها با موفقیت منتقل شدند، بازخورد صوتی دریافت می‌کنید.

تاکنون قابلیت انتقال محتوا فقط محدود به فایل‌های کوچک بوده است. با این وجود می‌توانید فایل‌هایی مثل صفحات وب، موقعیت‌های نقشه و مخاطبان خود را بدون هیچ مشکلی بین دستگاه‌ها جابجا کنید.

انتقال محتوا

صرف نظر از این که می‌خواهید از تبلت یا موبایل به یکی از این دستگاه‌ها محتوا بفرستید، فرآیند انجام کار یکسان است:

۱. محتوایی که می‌خواهید به اشتراک بگذارید را باز کنید.

۲. پشت دو دستگاه را در کنار یکدیگر قرار دهید.

۳. منتظر بازخورد صوتی و لرزشی مبنی بر شناسایی دستگاه‌ها بمانید.

۴. به صفحه‌ی دستگاه فرستنده توجه کنید. عبارت Touch to beam در بالای صفحه ظاهر می‌شود.

۵. صفحه‌ی دستگاه فرستنده را لمس کنید تا با شنیدن یک صدا متوجه شروع فرآیند انتقال شوید.

۶. زمانی که انتقال کامل شد، یک صدای دیگر خواهید شنید. علاوه بر این یک نوتیفیکیشن هم دریافت می‌کنید.

اپلیکیشن‌های اشتراک گذاری

اپلیکیشن‌های اشتراک گذاری NFC فایل APK اپ را به اشتراک نمی‌گذارند. در عوض، دستگاه فرستنده صفحه‌ی پلی استور آن اپلیکیشن را با دستگاه دیگر به اشتراک می‌گذارد تا دستگاه گیرنده بلافاصله بتواند آن را دانلود کند.

اشتراک گذاری محتوا و اطلاعات وب

اشتراک گذاری صفحات وب از طریق NFC با ارسال خود صفحه‌ی وب انجام نمی‌شود. بلکه آدرس آن وبسایت را برای دستگاه دوم فرستاده می‌شود تا گیرنده آن را در مرورگر وب خود باز کند.

اشتراک گذاری ویدیوهای یوتیوب

در مورد ویدیوهای یوتیوب هم از نظر فنی خود ویدیو به اشتراک گذاشته نمی‌شود. ولی ویدیوی مربوطه در اپلیکیشن یوتیوب دستگاه گیرنده باز می‌گردد.

اشتراک گذاری اطلاعات مخاطب

در به اشتراک گذاری مخاطب از طریق NFC هنگامی که دستگاه گیرنده چندین اکانت گوگل دارد، از کاربر پرسیده می‌شود که این مخاطب در کدام اکانت اضافه شود. در غیر این صورت اطلاعات مخاطب به طور خودکار ذخیره شده و اپلیکیشن Contacts هم آن را نشان می‌دهد.

اشتراک گذاری تصاویر

همه‌ی دستگاه‌های مجهز به NFC امکان انتقال تصویر را ندارند. در مواردی که انتقال تصویر موفقیت آمیز است، دستگاه گیرنده نوتیفیکیشنی مبنی بر کامل شدن فرآیند انتقال دریافت می‌کند. و زمانی که آن نوتیفیکیشن را لمس کنید، تصویر منتقل شده باز خواهد شد.

استفاده از تگ‌های NFC

علاوه بر مواردی که گفته شد، با استفاده از NFC می‌توانید تنظیمات موبایل یا تبلت خود را هم با یک لمس پیکربندی کنید. کافی است دستگاه را در کنار یک تگ NFC برنامه ریزی شده قرار دهید.

یک تگ NFC در واقع یک چیپ NFC بدون انرژی کوچک است که به راحتی می‌توان آن را در پوسترها فیلم‌ها، کارت‌های تجاری، بطری‌های دارو، برچسب‌ها، مچ‌بندها، سرکلیدی‌ها، خودکارها و غیره جاسازی کرد. این ریزتراشه قادر به ذخیره سازی بسته‌های کوچکی از داده است که توسط دستگاه‌های مجهز به NFC قابل خواندن می‌باشد. تگ‌های مختلف NFC ظرفیت‌های ذخیره سازی متفاوتی دارند. شما می‌توانید انواع داده‌های مختلف یا حتی دستورات و تنظیماتی که امکان اجرا شدن داشته باشند را در یک تگ NFC ذخیره کنید.

برای خواندن و نوشتن اطلاعات از یا درون این تگ‌ها به اپلیکیشن‌های مخصوص خواندن و نوشتن مثل Trigger که در گوگل پلی هم موجود است نیاز دارید. تگ‌هایی که با استفاده از این اپلیکیشن برنامه‌ریزی می‌شوند را فقط در دستگاه‌هایی می‌توان خواند که این اپلیکیشن در آن‌ها نصب شده باشد.

شما می‌توانید یک تگ NFC را برای اجرای وظایفی مثل باز کردن صفحات وب، پیکربندی تنظیمات تلفن، یا حتی ارسال پیامک برنامه‌ریزی کنید. بنابراین مثلاً می‌توانید تگی بنویسید که با رسیدن شما به اداره، موبایل‌تان را در حالت ویبره قرار دهد، وای فای را روشن کند و بلوتوث را هم خاموش نماید.

با استفاده از اپلیکیشن Trigger می‌توانید تگ‌های NFC را کدگذاری و وظایف یا تنظیمات مثل موارد زیر را اجرا کنید:

• تنظیمات Wi-Fi یا بلوتوث (شامل Airplane mode، سینک خودکار، خاموش یا روشن شدن GPS، خاموش یا روشن شدن اینترنت سیم کارت)
• تنظیمات صدا (پروفایل صوتی، آهنگ زنگ، میزان صدای زنگ یا نوتیفیکیشن‌ها، صدای نوتیفیکیشن‌ها، میزان صدای فایل‌های رسانه‌ای، میزان صدای سیستم و هشدارها، و هشدار ویبره در هنگام زنگ خوردن)
• تنظیمات نمایشی (روشنایی صفحه، چراغ نوتیفیکیشن، چرخش خودکار صفحه، مدت زمانی که طول می‌کشد تا صفحه خاموش شود)
• رسانه‌های اجتماعی (توئیت کردن، پذیرش شدن (Check-in) از طریق سرویس‌هایی مثل Foursquare، فیسبوک، Google Latitude و Google Places)
• پیام‌ها (سینک خودکار، ارسال ایمیل، نوشتن SMS، ارسال Glympse)
• اپلیکیشن‌ها و میانبرها (باز کردن اپ، بستن اپ، باز کردن فعالیت، مکث، باز کردن URL/URI، متن گویا، مسیریابی)
• چندرسانه‌ای (شروع یا توقف پخش فایل‌های رسانه‌ای، رفتن به فایل رسانه‌ای بعدی، پخش فایل رسانه‌ای قبلی)
• هشدارها (تنظیم هشدار، تنظیم تایمر)
• رویدادها (ایجاد رویداد، ایجاد مهرزمانی تقویم)
• امنیت (فعال سازی لاک اسکرین)
• برقراری تماس تلفنی
• حالت‌های مخصوص موبایل‌ها سامسونگ (حالت مسدودسازی، حالت رانندگی، حالت ذخیره‌ی انرژی)
• ایجاد وظایف Tasker

برای این که همه‌ی عملیات‌ها و وظایف انتخابی خود را درون تگ NFC ذخیره کنید، کافی است دکمه‌ی Save & Write را لمس نمایید. و برای اجرای عملیات یا وظایف فقط باید تگ را به پشت دستگاه نزدیک کنید.

پرداخت‌های موبایلی

NFC عموماً به خاطر پرداخت‌هایی که از طریق آن انجام می‌شود معروف است. اما هنوز می‌توانیم بگوییم که این روش تازگی دارد و خیلی‌ها آن را آزمایش نکرده‌اند. این سیستم به راحتی به مشکل می‌خورد و خیلی از فروشندگان هم هنوز از مبادلات مالی NFC پشتیبانی نمی‌کنند.

اگر می‌خواهید چیزهای بیشتری در مورد پرداخت‌های موبایلی بدانید، محبوب‌ترین سرویس‌های آن در سیستم عامل اندروید Android Pay و Samsung Pay است. احتمالاً به زودی مطالبی در مورد نحوه‌ی کارکرد این سیستم‌ها خواهیم نوشت.

جمع بندی

اکثر دستگاه‌های اندرویدی موجود در بازار از فناوری NFC پشتیبانی می‌کنند، پس اکثر کسانی که این مطلب را مطالعه کردند می‌توانند از این قابلیت استفاده کنند. آیا شما هم نکته‌ای برای افزودن دارید؟ نظرات خود را با ما در میان بگذارید.

 

منبع: androidauthority.com