بررسی زادگاه اولیه ستارگارن کنونی

بررسی زادگاه اولیه ستارگارن کنونی
  • 1395/10/6
  • زهرا معبودی
  • 0

منجمان موفق شدن برای اولین بار نگاهی بر زادگاه احتمالی بیشتر ستاره های امروزی بیاندازند. برای تحقق این امر آن ها از تلسکوپ رادیویی بسیار بزرگ کارل جی. جانسکی(VLA) در نهاد ملی علوم  و تلسکوپ رادیویی بزرگ میلیمتر/زیر میلیمتری آتاکامکا (ALMA) برای رصد کردن کهکشان های دوردست به مانندی که ۱۰ بیلیون سال پیش بوده اند استفاده کرده اند.

در آن زمان، جهان در اوج گسترش و شکل گیری ستاره هایش به سر می برد. اغلب ستاره های امروزی در آن زمان تشکیل شده اند.

ویفو روجوپاکام، از نهاد کاولی فیزیک و ریاضیات جهان در دانشگاه توکیو و چولالونگ کوم بانکوگ که نویسنده اصلی این تحقیق نیز بوده است گفته است که ” ما می دانیم که کهکشان های آن دوره به وفور ستاره تشکیل می دادند، اما نمی دانیم که آن کهکشان ها به چه شکلی بوده ند زیرا آن ها توسط مقدار بسیاری زیادی خاک پوشانده شده اند به گونه ای که هیچگونه نور مرئی ای از آن ها عبور نمی کند.”

بر خلاف نور های مرئی، موج های رادیویی می توانند از خاک عبور کنند. با این حال، برای نمایان کردن جزئیاتی از چنین کهکشان دور و کم سویی، منجمان می بایست حساس ترین تصاویری را که تا کنون توسط VLA به ثبت رسیده را می گرفتند.

مشاهدات جدید توسط این دو تلسکوپ پاسخ به سوالات طولانی مدت در خصوص مکانیسم های مسئول در ایجاد این مقدار فراوان از ستارگان در آن کهکشان ها را رو کردند. آن ها به این نتیجه رسیدند که تولد زیاد ستاره ها در کهکشان های مورد مطالعه گاها در میان کهشکان ها رخ می داده است، دقیقا بر خلاف نواحی بسیار کوچکتر  کهکشان های کنونی که همان میزان نرخ تشکیل ستاره دارند.

First look at birthplaces of most current stars

نجوم شناسان از تلسکوپ های VLA و ALMA برای مطالعه بر روی کهکشان ها در منطقه بسیار عمیق هابل (Hubble Ultra Deep Field) استفاده کرده اند، این منطقه از سال ۲۰۰۳ که برای نخستین بار توسط تلسکوپ فضایی هابل رصد شد در حال بررسی و مشاهده مداوم از سوی نجوم شناسان است. تلسکوپ هابل (HST) بخش های بسیار بزرگی از منطقه را برای دیدن کهکشان ها در جهان دوردست مشخص کرده است و بسیاری از دیگر برنامه های رصد و مشاهده فضا نیز با دیگر تلسکوپ ها کار هابل را ادامه داند.

کریستینا نایلند از رصد خانه رادیویی ملی NRAO))”ما از VLA و ALMA برای دیدن اعماق کهکشان ها و ورای خاکی که درون آن ها را از تلسکوپ هابل پنهان کرده بود استفاده کردیم. VLA به ما نشان داد که تشکیل ستارگان کجا روی می دهد و ALMA گاز سردی را که منبع سوختی تشکیل ستاره هاست را نشان داد.”

پرشانت جاگاناتان که یکی از اعضای NRAO است هم چنین افزود ” در این تحقیق ما حساس ترین تصویری که تا به حال توسط VLA گرفته شده است را ثبت کردیم. اگر به موبایل تان نگاه کنید که امواج رادیویی ضعیفی ساتع می کند و آن را در فاصله ای دو برابر فاصله تا پلوتو یعنی نزدیک لبه منظومه شمسی قرار دهید، سیگنال آن تا حدودی می تواند به قدرت سیگنالی که ما از دیگر سیاره ها دریافت کردیم باشد.”

نظرات و دیدگاه های خود را با ما و دیگر کاربران گویا آی تی در میان بگذارید.

دیدگاه خود را وارد کنید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *