شخصیت متفاوت افراد در سن ۱۴ سالگی و ۷۷ سالگی

به نظر می رسد جسم شما تنها چیزی نیست که در طول عمرتان دستخوش تغییرات قابل توجهی می شود؛ شخصیت شما نیز به طور چشمگیری تغییر می کند.

گویا آی تی – نتایج طولانی مدت ترین مطالعه ای که تاکنون روی شخصیت انسان ها انجام شده نشان می دهند شخصیت شما از جوانی تا پیری به شدت تغییر می کند. روی کاغذ، می توانیم بگوییم شما در سن ۱۴ سالگی و ۷۷ سالگی دو شخصیت کاملا متفاوت دارید.
محققان دانشگاه ادینبورگ در انگلستان، نتایج یک تحقیق قدیمی را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند. در این تحقیق که سال ۱۹۴۷ انجام شد، ۱۲۰۸ نوجوان اسکاتلندی ۱۴ ساله مورد بررسی قرار گرفتند. معلمان این بچه ها برای ارزیابی شخصیت آنها با محققان همکاری کردند.
از معلمان خواسته شد شش پرسشنامه متفاوت را که شش صفت دانش آموزان را ارزیابی می کردند، پر کنند: اعتماد به نفس، پشتکار، ثبات اخلاقی، وظیفه شناسی، اصالت و تمایل به برتری.
سپس نتایج به دست آمده با هم ادغام شدند و یک صفت اساسی واحد به نام “قابلیت اعتماد مشخص شده” شکل گرفت و رتبه بندی شد. این صفت را همتراز با وظیفه شناسی (یا وجدان) می دانند.
اکنون که بیش از شش دهه از آن تحقیق گذشته، تیمی از محققان دانشگاه ادینبورگ توانستند با ۶۳۵ نفر از آن دانش آموزان ارتباط برقرار کنند. از آن میان، ۱۷۴ نفر پذیرفتند که یک بار دیگر شخصیتشان مورد بررسی قرار بگیرد.
میانگین سنی این افراد، ۷۶٫۷ سال بود. از آنها خواسته شد در زمینه چند صفت مشخص به خودشان نمره دهند. همچنین قرار شد یکی از دوستان نزدیک یا اعضای خانواده شان را نیز برای انجام این کار به ما معرفی کنند.
این بار از افراد مورد مطالعه خواسته شد هفت پرسشنامه شخصیتی را پر کنند. سلامت روان آنها نیز مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج به دست آمده از این تحقیق نیز با هم ادغام شد و یک رتبه بندی واحد برای “قابلیت اعتماد” به دست داد.
وقتی محققان نتایج به دست آمده برای شخصیت این افراد در سن ۱۴ سالگی و ۷۷ سالگی را مقایسه کردند، هیچ ارتباط با معنا و قابل توجهی بین شخصیت آنها در این دو رده سنی نیافتند.
این تیم تحقیقاتی نتیجه گرفت “همبستگی مثبت میان امتیازات به دست آمده برای مشخصات شخصیتی این افراد یا قابلیت اعتماد در آنها، به اندازه ای قوی نبود که بتوان آن را با معنا و قابل توجه دانست”.
“ما فرض کردیم در طی یک دوره طولانی تر ۶۳ ساله، شواهدی دال بر ثبات شخصیت این افراد پیدا کنیم. اما نتایج به دست آمده، این فرضیه را تایید نکردند. در واقع نتایج تحقیق ما با نتایج تحقیق قدیمی در تضاد بود”.
حتی وقتی این تیم تحقیقاتی داده های خود را در یک مدل پیچیده تر مورد بررسی قرار داد، همبستگی “نسبتا کمی” میان وظیفه شناسی (یا وجدان) و ثبات اخلاقی در سن ۱۴ و ۷۷ سالگی یافت. اما میان سایر صفات، همین همبستگی کم هم مشاهده نشد. در این مدل پیچیده تر، آثار خاصی که آزمونگر ها می توانند بر نتایج داشته باشند نیز مد نظر قرار گرفت.
نتایج به دست آمده بسیار غیرمنتظره بودند، زیرا تحقیقات قبلی نشان داده بود ثبات شخصیتی از کودکی تا میانسالی، و از میانسالی تا پیری برقرار است.
اما محققان نشان داده اند از آنجایی که در طی عمر ما تغییرات بسیار کمی در شخصیتمان رخ می دهد، مطالعاتی که تغییر صفات شخصیتی در طی بخشی از عمر را ارزیابی کنند، بخش بزرگی از داده ها را از دست داده اند.

به گفته این تیم تحقیقاتی:
“در نتیجه این تغییر تدریجی، شخصیت فرد در بازه های زمانی کوتاه نسبتا ثابت به نظر می رسد. این ثبات در طی دوران بزرگسالی بیشتر است. اما هرچه فاصله زمانی میان دو ارزیابی بیشتر شود، رابطه میان این دو روند هم ضعیف تر می شود.
نتایج ما نشان می دهند وقتی بازه زمانی میان دو بار بررسی شخصیت افراد، به ۶۳ سال می رسد، به سختی می توان رابطه ای بین آنها پیدا کرد”.
چند هشدار مهم وجود دارد که باید مطرح کنیم. از جمله این واقعیت که اندازه نمونه در این تحقیق بسیار کوچک بود و تنوع آن نیز بالا نبود. مطالعه اصلی (نمونه قدیمی) به شرکت کنندگان اجازه نداد به خودشان رتبه دهند. پس نتایج آن صرفا بر اساس نظر معلمان افراد مورد مطالعه شکل گرفت.
به طور کلی در همه مطالعاتی که شامل خودگزارشی یا هر نوع ارزیابی دیگری که تحت تاثیر تعصب وجود دارد می شوند، مشکلاتی وجود دارد. این تعصب می تواند از طرف معلمان در ۱۴ سالگی باشد، یا از طرف دوستان و اعضای خانواده در ۷۷ سالگی.
این محققان فقط به دنبال پیوند میان شخصیت این افراد در سن ۱۴ و ۷۷ سالگی بودند، نه به دنبال عواملی که بر دلیل تغییر صفات شخصیتی در سراسر عمر تاثیر می گذارند. به همین دلیل لازم است تحقیقات بیشتری انجام گیرد تا جزئیات بیشتری از این روند تغییرات دریابیم.

نتایج حاصل از این تحقیق، یافته های تحقیقی که در سال ۲۰۱۴ روی بیش از ۲۳ هزار آلمانی انجام شد را تایید می کنند. این تحقیق جدید نشان داد شخصیت افراد پیرتر، با نرخ مشابه جوانترها تغییر می کند. در این پژوهش مشخص شد که حدود ۲۵ درصد از شرکت کنندگان، از سن ۷۰ سالگی به بعد دچار تغییرات شخصیتی قابل توجهی شده اند.
یکی از اعضای این تیم تحقیقاتی، جولی اسپچ از دانشگاه آزاد برلین، در سال ۲۰۱۴ گفت “تغییرات شخصیتی در افراد مسن تر، بر خلاف جوانان، الگوی مشخصی را دنبال نمی کند”.
لازم است تحقیقات بیشتری انجام گیرد. اگر بتوانیم ثابت کنیم تغییر شخصیت در بخش عمده ای از طول عمر انسان رخ می دهد، باید مشخص کنیم چرا چنین تغییری ایجاد می شود.
نتایج همه این تحقیقات نشان می دهند این فقط سلول های بدن ما نیستند که در سراسر عمر ما جایگزین می شوند؛ بلکه شیوه تفکر، رفتار و هیجانات ما نیز ثابت نیست و بر خلاف آنچه که تاکنون تصور می کردیم، این موارد هم تغییر می کنند.

نتایج این تحقیق در نشریه Psychology and Ageing منتشر شده است.