زنبور ها از میدان مغناطیسی در مسیریابی استفاده می کنند

پیشرفت علم با وجود خدماتی که همواره برای بشر ایجاد کرده ،در جهت شناخت محیط و موجودات پیرامون نیز همیشه پیشتاز بوده است. یکی از موجودات خارق العاده که زندگی و رفتارش همیشه مورد علاقه محققان بوده است، زنبورها هستند.

گویا آی تی – مجله دنیای فیزیک (physics world) اخیرا در طی یک مقاله به توصیف یک کشف جدید در زندگی این موجودات پرداخته است که براساس آن زنبورها می ‌توانند با استفاده از ساختار مغناطیسی که درون بدنشان وجود دارد میدان های مغناطیسی اطراف خود را حس کنند. به این ترتیب زنبورها نیز جز فهرست حیواناتی هستند که توانایی تشخیص میدان مغناطیسی زمین را دارند و از آن برای راه یابی مسیرهای خود استفاده می کنند.
به نقل از فیزیکز ورد، بسیاری از حیوانات به خطوط میدان مغناطیسی زمین واکنش نشان می دهند و آن را حس میکنند و دانشمندان به خوبی به این موضوع واقفند، اما آن ‌چه هنوز در هاله ای از ابهام مانده این است که این حیوانات با استفاده چه مکانسمی می توانند از آن برای راه یابی و مسیر یابی استفاده کنند.
محققان دانشگاه سیمون سراسر در شهر ونکوور در بررسی هایی که اخیرا انجام داده‌ و منتشر کرده اند، پی به وجود ذرات آهنربایی – نوعی مواد فرومغناطیسی- در شکم زنبورهای عسل شده اند.
این محققان با آزمایش های متفاوتی سعی کردند تا این معما را حل کنند. در این مطالعه، واکنش زنبورهای زنده که در معرض میدان مغناطیسی قوی ‌تر از میدان زمین قرار داده شده بودند بررسی شد. آن ها طی آزمایش دیگری بخش های از بدن زنبورها را در داخل یک دستگاه ابر رسانا با تداخل کوانتومی (SQUID) قرار دادند تا به مطالعه اثرات مغناطیسی آن بپردازند.
نتیجه به دست آمده نشان می داد که زنبورها این میدان‌های مغناطیسی را با استفاده از ساختارها و مکانیسمی که در داخل شکم شان وجود دارد حس می‌کنند. محققان همچنین با انجام یکسری آزمایش‌های فیزیکی و رفتاری بر روی حشرات دریافتند که این توانایی حسی می‌تواند با استفاده از یک آهنربای موقتی قوی دچار اختلال شود.
دانشمندان دریافتند که مواد فرومغناطیسی به همراه آهن مغناطیسی که در شکم زنبورهای عسل وجود دارد باعث ایجاد حس مسیریابی و توانایی استفاده از میدان مغناطیسی زمین را دارند.
زنبورها تنها حیواناتی روی زمین نیستند که از این توانایی برخوردارند. بعضی از جونده‌ها، پرندگان، ماهی ها، خزندگان ، حشرات و حتی باکتری ها نیز از این توانایی برخوردارند. برخی از این موجودات آهن مغناطیسی را در بدن خود دارند. اکسید آهن فرومغناطیسی نیز در برخی صخره ها یافت می شود.
این پژوهشگران هنوز چیز زیادی درباره مکانیسم زستی که منجر به عملکرد گیرنده های مغناطیسی می ‌شود کشف نکرده اند، اما امید است این بررسی ها به زودی بتوانند درهای تازه ‌ای برای حل این معما ها در آینده پیدا کند. محققان امیدوارند در مرحله بعد به بررسی این مسئله بپردازند که امواج الکترومغناطیسی موجود در صنعت و امواجی که بشر برای مصارف مختلف تولید می کند، چه تاثیری بر گیرنده های مغناطیسی زنبورهای عسل دارد. آن ها همچنین امیدوارند که تحقیقات آینده بتواند به شناخت گیرنده های مغناطیسی میکروساختار کمک کند.