زمانی که با یک اسلحه شلیک می کنید چه اتفاقی برای مغز و بدن می افتد؟
تحقیق موسسه Pew Research Center در سال ۲۰۱۷ و با شرکت حدود ۴ هزار نفر نشان می دهد که حدود ۷۲ درصد افراد بالغ در ایالات متحده امریکا با یک اسلحه تیراندازی کرده اند.
این نشان می دهد که اکثر آمریکایی ها با این تجربه، که شامل هیجان مغزی و احساسی می شود، آشنا هستند.
Kevin Fleming عصب شناس دانشگاه Norwich (دانشگاه نظامی) که بیش از ۲۵ سال در مورد خشونت با اسلحه و روانشناسی شلیک با سلاح تحقیق کرده است به بیزینس اینسایدر می گوید:”روند تمرین برای تجربه احساسات است، چه فرد یک افسر پلیس در حال آموزش باشد و چه یک فرد نظامی.”
گویا آی تی – با این که تجربه هر فرد متفاوت است – مخصوصاً هنگامی که در برابر یک عامل تهدیدکننده باشند – این ها اثرات تیراندازی بر مغز و بدن است.
حس مقابله یا فرار کردن بر شما غلبه می کند
شلیک با اسلحه می تواند عجیب باشد. کسانی که بار اول شلیک می کنند، شاهد تجربه مقابله یا فرار هستند. این حس، در واقع واکنش بدن به چیزی است که آن را تهدید مرگ تلقی می کند.
مغز به سرعت هورمون کورتیزول، آدرنالین و دیگر هورمون ها مانند سروتونین، دوپامین و نورپینفرین را ترشح می کند. این می تواند در تازه کارها باعث ایجاد ترس، اضطراب یا پرخاشگری پس از تیراندازی شود.
Fleming می گوید:”برای کشیدن ماشه، شما سر جایتان ایستاده اید و از اسلحه برای کمک به خودتان استفاده می کنید. این بخش مقابله است. می دانید که هدف شما واقعی نیست، اما برخی افراد آن را به چشم دشمن می بینند و کشیدن ماشه نوعی رفتار تهاجمی به شمار می رود.”
حتی افراد باتجربه نیز باید واکنش های بدن خود را پس از تیراندازی های مکرر در موقعیت های تمرینی کنترل کنند.
Fleming می افزاید:”تمرین، در درجه اول به منظور تجربه احساس تیراندازی است و فکر نمی کنم که این احساس به طور کامل از بین برود.”
تپش قلب، فشار خون و تنفس افزایش می بایند
واکنش مقابله یا فرار برای زنده نگه داشتن ما در موقعیت های خطرناک به وجود می آید و ترشح هورمون ها نیز باعث ایجاد واکنش های (غیر ارادی) بدن می شوند.
Fleming می گوید:”این امر بر پایه میراث ما از پیشینیان است. اگر از چیزی فرار می کنید یا با چیزی می جنگید، بهتر است سریع تر نفس بکشید تا اکسیژن بیشتری به اعضای بدن برسد.”
در نتیجه، قلب با سرعت شروع به کار می کند، رگ ها منقبض می شوند و فشار خون بالا می رود که باعث می شود اکسیژن و قند سریع تر به ماهیچه های برسد.
ذهن بیش از حد کار می کند
پس از تیراندازی مغز نیز از وارد شدن خون و مواد شیمیایی عصبی بهره می برد. تمرکز افزایش می یابد. همچنین قابلیت شناسایی الگوها نیز بالا می رود و با افزایش جریان اطلاعات، زمان به نظر کند می شود (در واقع این اتفاق نمی افتد).
کف دست عرق می کند و مردمک چشم گشاد می شود
Fleming ادامه می دهد:”تعریق کف دست ها باعث می شود که اشیا را بهتر نگه دارید و چشم های بازتر باعث می شود دید بهتری داشته باشید، مخصوصاً در هنگامی تاریکی.”
سیستم گوارشی متوقف می شود
بدن هضم غذا را متوقف می کند. Fleming می گوید:”اگر غذای زیادی خورده باشید دچار مشکل می شوید و ممکن است دچار اسهال شوید. در واقع نمی خواهید وزن اضافه ای را حمل کنید و این امر در مورد ادرار نیز صدق می کند.”
تمام این واکنش ها کم و بیش اتفاق می افتند و طبق گفته Fleming ممکن است پیش از این که مغز، شلیک گلوله را درک کند اتفاق بیفتند.
تیراندازی می تواند حس خوبی داشته باشد
زمانی که خطر رفع شده باشد، سیستم عصبی با آزاد ساختن مواد شیمیایی، بدن را به وضع عادی برمی گرداند. البته ممکن است برخی هورمون ها تا مدتی باقی بمانند.
واکنش اولیه و آرامش پس از آن، می تواند برای برخی افراد حس خوشایندی داشته باشد. Fleming می گوید:”بسیاری افراد دوست ندارند بترسند، اما بعضی هم هستند که دوست دارند از هواپیما بپرند یا بانجی جامپینگ را تجربه کنند.”
با این حال، Fleming می گوید که اکثر تیراندازان حرفه ای که ملاقات کرده است – افسران پلیس و افراد نظامی – به آدرنالین معتاد نیستند و به استفاده به جا از اسلحه احترام می گذارند.
وی می گوید”ممکن است برخی افراد هیجان را دوست داشته باشند، اما اکثر افرادی که دیده ام خیلی به این امر علاقه مند نیستند و دوست ندارند در پایان روز این تجربه را با خود به خانه ببرند.”