به جای واژه غلط اینترنت ملی، بگوییم شبکه ملی اطلاعات …
مقدمه:
این روزها، موضوع شبکه ملی اطلاعات یا همان شبکه اینترانت ملی که به اشتباه با نام “اینترنت ملی” در میان مردم ما شناخته میشود، به مناقشهی بین وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات با برخی از کارشناسان فناوری اطلاعات کشور تبدیل شده و خوراک رسانهای خوبی برای شبکههای خبری داخلی و خارجی به شمار میرود.
از آنجا که اطلاعات موجود در اینترنت در مورد این موضوع بسیار جسته و گریخته بوده و اغلب چیزی جز گمانهزنیهای شخصی و نظرات فردی نیست، مجلهی اینترنتی گویا آیتی در راستای احترام به خواست مخاطبین خود و انجام وظیفه نسبت به آگاهسازی افکار عمومی در مورد این طرح عظیم ملی، اقدام به بررسی موضوع نموده و به تهیه گزارشات مستند و مشروح در این مورد پرداخته است.
نتیجهی این تحقیق و بررسیها در تاریخ ۱۳۹۰/۱/۲۶ تحت عنوان “اینترنت ملی یا شبکه ملی اطلاعات، مسأله این است!” به صورت پادکست در رادیو گویا منتشر شد و قرار بر این شد که چکیدهی این تحقیق و گزارش، در پستی جداگانه در اختیار مخاطبین عزیز مجله قرار بگیرد.
مطلبی که در حال مطالعهی آن هستید، نتیجهی وفای به عهد تیم مجله اینترنتی گویا آیتی است که تقدیم شما میشود. امیدواریم با ارائهی این مطلب، نسبت به توسعهی آگاهی در این زمینه قدم کوچکی برداشته و رضایت خاطر مردم شریف ایران و علاقهمندان به دنیای فناوری اطلاعات و ارتباطات را فراهم کنیم.
تاریخچه:
اولین زمزمهها در مورد شبکه ملی اطلاعات (جایگزین صحیحی برای عبارت غلط اینترنت ملی) در سال ۱۳۸۴ به گوش رسید. زمانی که مهندس عبدالمجید ریاضی، سمت معاونت فناوری اطلاعات وزارت ارتباطات و همچنین دبیر شورای عالی فناوری اطلاعات را بر عهده داشت و ایدهی شبکه ملی اطلاعات را مطرح نمود.
از نظر مهندس ریاضی، مهمترین دلیل پیادهسازی شبکه ملی اطلاعات، کاهش وابستگی به شبکه جهانی اینترنت است. بدین معنا که تجهیزات و زیرساختهای لازم برای مدیریت یک شبکهی سراسری اطلاعاتی و ارتباطی ملی در کشور فراهم باشد تا چنانچه جامعهی جهانی، ایران را از دسترسی به شبکه جهانی اینترنت محروم کرد (همانند باقی انواع تحریم که علیه کشورمان صورت می گیرد) و یا به دلیل رخدادهای فیزیکی (قطع کابلها و …) دسترسی به شبه جهانی قطع شد، ما بتوانیم تا حد زیادی به تواناییهای خود متکی بوده و مستقل عمل کنیم.
البته هدف از طرح ایدهی شبکهی ملی اطلاعات این نیست که ایران قصد داشته باشد از اینترنت جهانی جدا شود بلکه کاهش هزینههای خرید پهنای باند، افزایش امنیت اطلاعات ملی، توسعه تجهیزاتی و اطلاعاتی، تبدیل شدن به هاب و شاهراه انتقال اطلاعات منطقه، توسعه نرمافزاری و مقولههایی از این دست در این طرح مورد توجه هستند.
در همین زمینه، شهرام شریف، خبرنگار روزنامه دنیای اقتصاد در تاریخ ۱۳۸۴/۱۲/۲۶ مصاحبهای را با آقای مهندس ریاضی ترتیب داد و در مورد این طرح از ایشان سوالاتی پرسید که همین مصاحبه، بهترین منبع برای شناخت طرح اینترنت ملی آن زمان که امروز با تکمیل مفهوم و کاربرد، شبکه ملی اطلاعات نام گرفته است به شمار میرود چون در این مطلب از زبان ایدهپرداز این طرح به توصیف آن پرداخته شده است. متن کامل این مصاحبه را میتوانید در وبسایت رسمی وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات کشور مطالعه نمایید.
این طرح در تیرماه ۱۳۸۵ به مرکز تحقیقات مخابرات ایران سپرده شد تا ضمن تحقیق در مورد مشخصات فنی پیادهسازی آن، پس از تکمیل اسناد مفهومی و عملیاتی و پس از انتخاب پیمانکاران، اجرا شود.
در دیماه ۱۳۸۵ در ادامهی پیگیری پیادهسازی شبکه ملی اطلاعات، بودجهای ۱۰ میلیارد تومانی در کمیسیون صنایع و معادن برای آن به تصویب رسید. این بودجه سپس به کمیسیون تلفیق فرستاده شد و این کمیسیون به دلیل توجیه نبودن در مورد مفهوم شبکه ملی اطلاعات، آن را تصویب نکرد و این بودجه در صحن علنی مجلس هم تصویب نشد. اما پس از چند ماه و با پیگیری طرح، در خرداد ۱۳۸۶، اجازهی اختصاص مبلغ ۵۶۶ میلیارد تومان بین سالهای ۱۳۸۶ تا ۱۳۸۸ برای اجرای این طرح به شرکت مخابرات ایران، شرکت ارتباطات زیرساخت و شرکتهای وابسته صادر شد. کمی بعد در تاریخ ۲۸ مرداد ماه ۱۳۸۶ شورای اقتصاد موافقت کرد که وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات مبلغ ۳۵۰ میلیارد تومان را به این طرح اختصاص دهد. یعنی مجموعا بیش از ۹۱۰ میلیارد تومان بودجه به این طرح اختصاص یافت.
این بودجه صرف توسعه شبکه زیرساخت فیبر نوری کشور، توسعه و تجهیز دیتاسنترهای ملی، توسعه نرمافزاری و سرویس های مبتنی بر شبکه، توسعه شبکههای مخابراتی استانی و … شده است و هم اکنون تا حد زیادی زیرساختهای لازم برای تکمیل طرح فراهم است.
در سال ۱۳۸۹ اخبار زیادی در مورد زمان اجرای فاز اول شبکه ملی اطلاعات به گوش میرسید و از همان ابتای سال، قول و قرارهایی از سمت مسوولان در مورد اجرای طرح به مردم داده میشد اما هر بار این مسأله به دلایلی به تعویق میافتاد. اما در نهایت در دههی فجر این سال فاز اول این شبکه با شروع به کار شبکه یکپارچه ملی مدارس راهاندازی شد.
با ابلاغ قانون برنامه پنجساله پنجم توسعه و تأکید بر اجرای طرح شبکه ملی اطلاعات در ماده ۴۶ از فصل چهارم این برنامه، میتوان گفت که امروز شبکه ملی اطلاعات از یک طرح مفهومی به واقعیتی تبدیل شده که تا اجرای کامل آن زمان زیادی باقی نمانده است و همانطور که وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات کشور به آن اشاره میکند، احتمالا فاز نهایی شبکه ملی اطلاعات تا سال ۱۳۹۲ اجرایی خواهد شد.
بخشی از ماده ۴۶ قانون پنجم برنامه توسعه اینگونه نوشته شده است:
ماده۴۶: به منظور بسط خدمات دولت الکترونیک، صنعت فناوری اطلاعات، سواد اطلاعاتی و افزایش بهرهوری در حوزههای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی اقدامات زیر انجام میشود:
الف ـ وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات مکلف است نسبت به ایجاد و توسعه شبکه ملی اطلاعات و مراکز داده داخلی امن و پایدار با پهنای باند مناسب با رعایت موازین شرعی و امنیتی کشور مناسب اقدام و با استفاده از توان و ظرفیت بخشهای عمومی غیردولتی، خصوصی و تعاونی، امکان دسترسی پرسرعت مبتنی بر توافقنامه سطح خدمات را به صورتی فراهم نماید که تا پایان سال دوم کلیه دستگاههای اجرائی و واحدهای تابعه و وابسته و تا پایان برنامه، شصت درصد (۶۰%) خانوارها و کلیه کسب و کارها بتوانند به شبکه ملی اطلاعات و اینترنت متصل شوند.میزان پهنای باند اینترنت بینالملل و شاخص آمادگی الکترونیک و شاخص توسعه دولت الکترونیک باید به گونهای طراحی شود که سرانه پهنای باند و سایر شاخصهای ارتباطات و فناوری اطلاعات در پایان برنامه در رتبه دوم منطقه قرار گیرد. حمایت از بخشهای عمومی غیردولتی، خصوصی و تعاونی در صنعت فناوری اطلاعات کشور به ویژه بخش نرمافزار و امنیت باید به گونهای ساماندهی شود که سهم این صنعت در تولید ناخالص داخلی در سال آخر برنامه به دو درصد (۲%) برسد.
آئیننامه اجرائی این بند مشتمل بر حمایت از صنعت فناوری اطلاعات توسط وزارتخانههای ارتباطات و فناوری اطلاعات، صنایع و معادن و بازرگانی و معاونت ظرف شش ماه اول برنامه تهیه و به تصویب هیأت وزیران میرسد.
ب ـ کلیه دستگاههای اجرائی مکلفند ضمن اتصال به شبکه ملی اطلاعات و توسعه و تکمیل پایگاههای اطلاعاتی خود حداکثر تا پایان سال دوم برنامه بر اساس فصل پنجم قانون مدیریت خدمات کشوری اطلاعات خود را در مراکز داده داخلی با رعایت مقررات امنیتی و استانداردهای لازم نگهداری و بهروزرسانی نمایند و بر اساس آئیننامه اجرائی که در شش ماهه اول برنامه توسط وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات و وزارت اطلاعات و معاونت، تهیه و به تصویب هیأتوزیران خواهد رسید نسبت به تبادل و به اشتراکگذاری رایگان اطلاعات به منظور ایجاد سامانههای اطلاعاتی و کاهش تولید و نگهداری اطلاعات تکراری در این شبکه با تأمین و حفظ امنیت تولید، پردازش و نگهداری اطلاعات اقدام نمایند.
برای مطالعهی بیشتر در این زمینه میتوانید به متن کامل قانون برنامه پنجم توسعه مراجعه نمایید. برای مشاهدهی این سند میتوانید به پرتال دفاتر پیشخوان خدمات دولت مراجعه نمایید و یا متن سند را که به امضای دکتر علی لاریجانی، ریاست مجلس شورای اسلامی کشور رسیده است با کلیک بر روی تصویر زیر دانلود نمایید.
شبکه ملی اطلاعات چیست؟
“شبکهی ملی اطلاعات، شبکهای بومی و متشکل از مراکز داده ملی، زیرساختهای ارتباطی و سرویسهای نرمافزاری است که در سراسر ایران مستقر خواهد شد و خدمات دولت الکترونیکی و سرویسهای رفاهی و اجتماعی را از طریق بستر فیبر نوری و با پهنای باند حداقل ۱۲ مگابیت بر ثانیه به مردم ایران ارائه خواهد کرد. این شبکه مستقل از اینترنت جهانی عمل کرده اما به آن متصل است تا مردم علاوه بر دریافت خدمات ملی از طریق شبکهی ملی اطلاعات، بتوانند از خدمات اینترنت جهانی نیز بهرهمند باشند.”
در واقع در طرح شبکه ملی اطلاعات، قرار است شبکههای مختلفی مثل شبکه ملی مدارس، شبکه ملی بانکداری الکترونیکی، شبکه ملی کنترل ترافیک، شبکه ملی دانشگاهها، شبکه ملی بیمارستانها و درمانگاهها، شبکه ملی سازمانها و ادارهها، شبکه علمی کشور، شبکه ملی بازرگانی و … به هم متصل شده و به صورت یکپارچه، خدمات دولت الکترونیکی را به مردم ایران ارائه کنند.
وجود چنین شبکهای علاوه بر تضمین دسترسی امن و پایدار به سرویسهای ملی، کاربران را از پهنای باند بسیار بالایی برای ارتباط و انتقال اطلاعات بهرهمند خواهد کرد. چرا که بستر اجرای این طرح، شبکه ملی فیبر نوری ایران است که توسط شرکت ارتباطات زیرساخت توسعه داده شده و در پایان سال ۱۳۸۹ به بیش از ۱۵۵ هزار کیلومتر در سراسر کشور گسترش یافته است. (منبع)
بر طبق گفتههای دکتر اخوان بهابادی، قائم مقام وزیر اطلاعات، سرعت انتقال اطلاعات در شبکه ملی بین ۱۲ تا ۲۰ مگابیت بر ثانیه خواهد بود که این سرعت برای راهاندازی بسیاری از سرویسها و تکنولوژی های پهنباند همانند IPTV، ویدئو کنفرانس، بازی آنلاین و مشاهده فیلم با کیفیت HD به صورت آنلاین، VOIP و … کافی است و قرار است به طور حتم این سرعت به عموم مردم عرضه شود.
همانطور که ذکر شد، شبکه ملی اطلاعات ۳ پیشنیاز اساسی و مهم دارد که تنها با حضور و تأمین این پیشنیازها میتواند بازده حداکثری خود را به نمایش بگذارد. این پیشنیازها عبارتند از:
- بستر و زیرساخت انتقال اطلاعات (شبکه ملی فیبر نوری)
- بستر و زیرساخت ذخیره اطلاعات (مراکز داده ملی)
- بستر و زیرساخت نرمافزاری (سرویسها و نرمافزارهای مبتنی بر شبکه)
در حال حاضر میتوان گفت که زیرساخت انتقال تا حد زیادی آماده شده و با بیش از ۱۵۵ هزار کیلومتر فیبر نوری که در کشور داریم، از جهت بستر ارتباطی مشکل خاصی وجود ندارد. در مورد مراکز داده هم که فعالیتهای خوبی در حال انجام است و مراکز دادهی تبیان، پارس آنلاین، فنآوا و … راهاندازی شده و به مرور در حال گسترش و توسعه هستند و تنها موردی که وزیر فناوری اطلاعات نیز نگرانی خود از ضعف آن را بیان نموده، کمبود سرویسهای قابل ارائه بر روی این بستر است.
تا زمانی که سرویسی برای ارائه وجود نداشته باشد، مردم به سمت این شبکه تمایل پیدا نخواهند کرد و عملا، شبکه کارایی لازم را نخواهد داشت و به همین جهت سرمایهگذاری در بخش تولید و توسعهی سرویس های بانکداری الکترونیکی، سرویسهای آموزش الکترونیکی، سرویسهای ارائهدهندهی خدمات شهری و شهروندی به صورت الکترونیکی، سرویسهای تفریحی و سرگرمی و … در برنامه پنجم توسعه به صورت جدی مورد توجه قرار گرفته است و از این رو می توان بازار کار بسیار مناسبی را برای برنامهنویسان و طراحان سیستمهای مبتنی بر شبکه در سالهای آتی انتظار داشت.
کاهش هزینه اینترنت در صورت راهاندازی شبکه ملی اطلاعات:
همانطور که پیشتر ذکر شد، یکی از دلایل راهاندازی شبکه ملی اطلاعات، کاهش میزان مصرف پهنای باند اینترنت کشور است. فرض کنید قرار است از وبسایت درج اطلاعات خانوار در طرح هدفمند کردن یارانهها (www.refahi.ir) بازدید کنید. در صورتی که هاست و مراکز دادهی مربوط به این وبسایت در داخل کشور قرار داشته باشد، ظرفیت دسترسی به اینترنت کشور برای این امر استفاده نمیشود و ترافیک اینترنتی کشور کاهش مییابد.
اگر تمام تراکنش های اطلاعاتی که در داخل کشور شروع شده، انجام میپذیرد و خاتمه مییابد، درون کشور خودمات صورت بگیرد و به مراکز دادهی خارج از کشور انتقال نیابد، پهنای باند مصرفی کشور تا حد بسیار زیادی کاهش پیدا کرده، ارز خارج شده از کشور کم شده و دولت میتواند اینترنت با کیفیت بهتری را با قیمت بسیار کمتر به مردم عرضه کند. کارشناسان معتقدند با راهاندازی شبکه ملی اطلاعات، قیمت اینترنت حتما کاهش پیدا خواهد کرد و کیفیت و سرعت آن برای افراد بهتر خواهد شد چون بار ترافیکی زیادی از دوش درگاههای ورودی و خروجی اطلاعات کشور برداشته خواهد شد و دولت هزینهی کمتری برای خرید پهنای باند اینترنت خواهد پرداخت.
چرا نگوییم اینترنت ملی؟
“اینترنت” واژهای است که به بزرگترین شبکهی اطلاعاتی جهانی اشاره میکند. واژهی اینترنت یک اسم خاص است و برای تمام مردم دنیا همین معنی ذکر شده را دارد. حال اگر بگوییم اینترنت ملی، یعنی شبکهی جهانی کشوری! و این عبارت، صحیح نیست. بهتر است به جای شبکه اینترنت ملی گفته شود شبکه ملی اطلاعات یا اگر خیلی اصرار به ذکر واژههای غربی داریم، میتوانیم بگوییم شبکه اینترانت ملی.
ارتباط شبکه ملی اطلاعات و فیلترینگ:
گرچه مسوولین کشور بارها و بارها بیان کردهاند که توسعه و ایجاد شبکه ملی اطلاعات ارتباطی با فیلترینگ نخواهد داشت، اما در هر حال، به این دلیل که شبکهی ملی، تنها محتوای مورد تأیید دولت و نظام جمهوری اسلامی ایران را در بر خواهد داشت، پس میتوان به نوعی مطمئن بود که سیاستهای موجود بر نظام فیلترینگ، بر روی این شبکه نیز وجود دارند. یعنی اگر وبسایتی که بر روی هاستهای خارجی مدیریت میشود و محتوای شامل موارد فیلترینگ را منتشر میکند و در حال حاضر فیلتر شده است، چنین وبسایتی بدون شک در فضای شبکهی ملی اطلاعات نیز مستقر نخواهد شد.
ارتباط شبکه ملی اطلاعات و اینترنت پاک و اینترنت حلال:
در ادامهی فرایند واژهسازی مسوولان کشور، آقای رضا تقیپور، وزیر محترم ارتباطات و فناوری اطلاعات کشور هم دست به کار شده و واژهی اینترنت پاک را به عنوان مفهومی که قرار است توسط ایران به واقعیت تبدیل شده و به بشریت هدیه شود، به کار بردند.
اما پی بردن به این موضوع که آیا شبکه ملی اطلاعات به عنوان الگوی اینترنت پاک به دنیا عرضه خواهد شد یا خیر، نیاز به گذر زمان و پیادهسازی کامل طرح شبکه ملی اطلاعات در کشور دارد. در هر حال به نظر میرسد شبکهی ملی اطلاعات همان اینترنت پاکی خواهد بود که ایران، به عنوان اولین کشور اسلامی قصد ایجاد و معرفی آن به جهان را دارد.
در همین راستا، و باز هم در ادامهی روند واژهسازیهای مسوولین، واژهی اینترنت حلال نیز ساخته شد و به نام آقای علی آقا محمدی، معاون نظارت و هماهنگی در سیاست های اقتصادی معاون اول رییس جمهوری به ثبت رسید. حالا کار برای متخصصین حوزه فناوری اطلاعات کشور سختتر از قبل هم شده است چون باید بتوانند راهی برای تشخیص تفاوت اینترنت جهانی، اینترنت ملی، اینترانت ملی، شبکه ملی اطلاعات، اینترنت پاک، اینترنت حلال و … پیدا کنند.
کلام آخر:
با توجه به مطالب ذکر شده میتوان مطمئن بود که راهاندازی شبکه ملی اطلاعات از تمامی جهات به نفع کشور و مردم ایران بوده و باعت پیشرفت کشور خواهد شد. قطعا راهاندازی شبکه ملی اطلاعات بر خلاف نگرانیهای عمومی، گامی بلند برای رسیدن به توسعه دانش و تولید محتوا در کشور، ایجاد اشتغال و کاهش وابستگی به کشورهای دیگر در تولید اطلاعات خواهد بود و باز هم باید متذکر شد که راهاندازی شبکه ملی اطلاعات به معنای قطع شدن دسترسی به اینترنت جهانی نیست بلکه این دو در کنار هم فعالیت خواهند کرد.
محسن پاک نیت
امیدوارم راه نندازنش!! چون اومدنش،احتمالا کمک کنه به راحت تر قطع کردن اینترنت!! و قلع و قمع سایت های دیگه!!
سلام senaps عزیز،
من دوست دارم یه مقدار فضا رو روشنتر ببینم. فکر نمیکنم قرار باشه اینترنت قطع بشه.
درسته که احتمالا اعمال فیلترینگ قویتر میشه اما اونایی که الآن دارن از فیلترینگ رد می شن، همون موقع هم میتونن رد بشن !!!
سلام دوستان
خیلی منون از اطلاع رسانیتون به قول همه!! بچه ها از همون بدو تولدشون دور زدن رو خوب بلدن:d
فکر کنم منفعتش خیلی بیشتر از اونیه که مردم نسبت به ضررش فکر میکنن
سلام احمد عزیز،
منم نظرم همینه که منفعتش زیاده برای کشور.
شاید البته فیلترینگ سخت تر هم بشه که اون رو باید صبر کرد و دید.
مرسی بابت نظرت
تا بیاد اجرایی بشه ما دق کردیم…!
سلام
دور از جون.
قراره تا آخر ۹۲ یا اوایل ۹۳ اجرایی بشه
موفق باشید
از مجموع اطلاعات تون ممنون که نسبتاً علمی و بی طرف بود ولی من فکر می کنم این طرح یک خطای تاریخی و ساده لوحانه است. به یاد شعر شمس لنگرودی می افتم:
دیر آمدی موسی
دوره اعجاز گذشته است
عصایت را به چاپلین بده تا کمی بخندیم
سرکار خانم آرزو، سلام؛
ممنون بابت نظر لطفتون نسبت به این مطلب.
با احترام به نظرتون و در نظر گرفتن این نکته که باید منتظر آینده موند تا ببینیم چه اتفاقی برای این طرح خواهد افتاد، اما فکر نمی کنم ایجاد یک شبکه ملی اطلاعات کار ساده لوحانهای باشه.
در حال حاضر تمام ابرقدرتهای اطلاعاتی دنیا مثل امریکا و ژاپن و کرهجنوبی و … سالهاست که چنین شبکهای رو جدا از شبکهی اینترنت ایجاد کردهان و به صورت متصل به اینترنت جهانی اما مستقل از اون دارن ازش برای انتقال اطلاعات ملی و محرمانهشون استفاده میکنن.
ویروس Stuxnet که در جنگ سایبری علیه کشور ما و صرفا جهت حمله به تأسیسات هستهای ایران ساخته شد، تجربهی خوبی برامون بود که تفکر کشور در مورد نیاز به تأسیس چنین شبکهای رو به یقین تبدیل کرد.
به نظرم لازمه که کشور ما هم چنین شبکهای رو داشته باشه اما اینکه آیا واقعا بتونیم ایجاد و نگهداریش بکنیم یا نه رو نمیدونم. اما دوست دارم کشورم در این زمینه بتونه موفق عمل کنه.
بازم ممنون از اینکه نظرتون رو با ما در میون گذاشتین.
شاد و سلامت باشید.
خدا کنه زودتر ردیف شه . خداییش دولت برنامه های خوبی برای توسعه IT در برنامه پنجم تدارک دیده. بالاخره باید از کارای خوب هم تعریف کنیم دیگه.
مرسی محمد علی جان.
امیدوارم عموم مردم از این طرح راضی باشن. منم مثل شما فکر می کنم طرح مفیدیه برای کشور
موفق باشی.
سلام
ممنون بابت مطالب مفیدتون
من متوجه نمیشم ، اگه منظور اینه که یک سری سرور داخل ایران قرار بدن و در واقع هاستینگ سایت ها روی سرور های داخل کشور انجام بشه ، همین الانشم میزبانی وب در ایران داریم ، خیلی از شرکتها هاست داخل ایران میفروشن ، مثلا این یکیش :
http://parsdev.ir/page-iranlinux.html
و از نظر سرعت دسترسی هم فقط یه مقدار از سرعت هاستهای خارجی بهتره ( البته برای کاربرای داخل ایران) و فکر نمیکنم به ۱۲ مگابیت برسه !
نمیدونم اگه منظور چیز دیگه ای ممنون میشم توضیح بیشتری بدین
سلام مهرداد عزیز،
هاستینگ وبسایتها در داخل کشور فقط یه بخشی از این پروژه است.
بستر فیبر نوری بخش دیگری هستش که اون سرعت حداقل 12Mbps رو برامون فراهم میکنه.
الآن بستر فیبر نوری در شبکه هاستینگ کشور هنوز به طور کامل راه اندازی نشده. هر موقع که اجرایی بشه سرعتی که عرض کردم به معنای واقعی قابل استفاده میشه.
اگر مطلب مربوط به رادیو گویای ۵ رو هم کامل گوش بدی نقاط مبهم این قضیه برات مرتفع میشه.
اگر بازم سؤالی بود من در خدمتم.
مرسی بابت توجهت به این مطلب.
موفق باشی
سلام
ممنون از توضیحات شما
طرح بسیار خوبیه و در بالغ کردن سطح ارائه خدمات و سرویسهای فناوری اطلاعات، قدم بزرگی به حساب میاد؛ اما نباید فراموش کرد که ریسکهای زیادی رو هم متوجه کشور میکنه.
به عنوان مثال زمانی که شما تمامی ارگانها و سازمانها رو در یک شبکه به هم متصل میکنی، به صورت بالقوه این امکان رو هم فراهم میکنی که به همشون با هم دیگه بتونی نفوذ کنی.
هر چند ممکنه هر شبکه برای خودش یک سری پروتکلهای امنیتی مستقل در نظر بگیره ولی خب با وجود مراکز داده ملی، جذابیت زیادی برای هکرها بوجود خواهد آمد.
سلام حسین عزیز.
این طرح قطعا نکات مثبت بسیاری برای کشور داره. چه از لحاظ علمی، چه از لحاظ فنی و عملیاتی و چه از لحاظ جایگاه اجتماعی جهانی
اما قطعا نقاط تاریک و مبهم و مشکلاتی هم خواهد داشت.
یکیش ممکنه همینی باشه که شما می گید.
مرسی بابت نظر خوبتون
فکر کنم با این پروژه ی شبکه ی اینترانت بشه آسون تر نسبت به اطلاعات دسترسی پیدا کرد ولی از یک جهت هم اینکه دوگانگی بوجود میاد در اینترنت و اینترانت کمی کار رو مشکل میکنه
سلام علی عزیز
باید منتظر بمونیم و ببینیم. من که فکر میکنم به جز فیل+ترین+گ مشکل بزرگ دیگهای نداره این کار.
مرسی بابت نظرت
می دونی کاری که می کنی به نظرم از قتل نفس هم کثیفتره
درست کردن WhiteList به جای BlackList …
دیگه چیزی از دین نمونده … یا راحتش کنین یا راحتش بزارین …
سلام؛
الآن مخاطبت کیه ایمان جان؟
مخاطب جمله اول کسی که داره به آقایون کمک می کنه و سوم آقایون
هرجا واژه حلال توایران بکارفته مساوی شده با سانسور و نقض آزادی
نظر قابل تأملیه. بعضی جاها همینطوریه. اما برخی موارد هم نه من زیاد موافق نظر شما نیستم که کلی بگیم هر جا …
الگوپذیری محض از کشورهای میانمار وکره شمالی هستشا.تا امروز که داشتیم درجا میزدیم از سال۹۲عقب گرد داریم خدا به من پول بده به مجری های طرح عقل
سلام سرکار خانم بیتا.
بله. دقیقا مشابه طرحهایی هستش که دیگر کشورها اجرا کردن. البته ژاپن و کره جنوبی و آلمان و فرانسه و … هم همچین طرح هایی رو اجرا کردهان.
سربلند باشید و مرسی بابت نظرتون
ممنون که به نظرات مراجعه کننده به سایتت توجه میکنیدوبه اونا احترام میذارید.اون دوتا کشوری که نام بردم از این ابزار برای کنترل شهروندان خودشون استفاده میکنن که یجورایی با دنیای بیرون به راحتی ارتباط نداشته باشن که عین دیکتاتوریست ولی اون کشورهایی که شما نام بردید از این تکنولوزی برای امنیت اطلاعات رد وبدل شده بین نهادهای مهم کشوری(خودشون)استفاده میکنن تا مورد سرقت اینترنتی قرار نگیره.نه اینکه توی کل جامعه بخواهند استفاده کنن چون دیگه جوابگو نیاز امروز نیست.و یجورایی توهین به شعور مردمشونه.درسته آقا محسن
خواهش میکنم. این وظیفه ماست که وقتی شما برای مطالب ارزش قائل هستید و نظر و انتقاد و پیشنهاد خودتون رو مطرح میکنید، ما هم احترام و ارزش متقابل به لطف شما رو فراموش نکنیم.
بله خب. تا حد زیادی موافقم با نظرتون. البته ایران هم در اجرای این پروژه به یه نوعی به دنبال حفاظت از اطلاعات کاربرانش هست، اما به نظر من هم بیشتر به دلیل کنترل بر روی محتوایی که کاربران میبینن و استفاده میکنن این کار انجام میشه. البته باز هم اشاره میکنم به این تأکید مسؤولین که ادعا میکنن دسترسی به اینترنت محدود نخواهد شد با این شیوه. حالا دیگه میمونه خودشون و وجدانشون و قضاوت مردم.
باز هم متشکر از شما.
تا حالا این متلبتو ندیده بودم خیلی زمانش مال قدیمه تازه به ایمیل یاهوم اومده بود نظری بدم بدک نیست
والله چی بگو
اصولا جمهوری اس… کمپلت سیاست کشورش از کشورهای کره شمالی نرم فزارهاش از چین تسلیحات نظامی از روسیه بدبختی از کشورهای اورپایی و آمریکایی وارد میکنه>>این قدر خرتو خره که خودشون هم نمیدونند
در مورد فیبر نوری والله بابا ما که یعنی معاون یکی از مراکز مخابراته یعنی خوب مسلما هرچی هست که مربوط به این شرکت خصوصی میشه میدونم
اینو فقط بهت میگم که امیدوارم یک زمانی که من و شما و همه دوستانی که آرزوی سرعت بالای 1MB در خواب میبینیم یک روزی به تحقق پیدا بکنه
شایت این جواب در پیج فیسبوک بزارم یا گوگل+ البته اگر حسش بود
سلام محسن جان تشکر میکنم از مطالب جامعتون.من خودم در زمینه میزبانی وب و طراحی سایت قعالیت میکنم انقدر خبر ضد و نغیض شنیدم که دیگه داشتم شاخ درمیاورد اما این مقاله شما خیلی کمکم کرد در واقعیت امر مسئله.
اگر اینچنینی باشه که شما میگید یعنی اینترانت در کنار اینترنت به نظرم این طرح یکی از بهترین طرح ها در خودکفایی کشور هست که خیلی از بخش های مهم مستقل هم باشن اما اگر روزی برسه که بگن فقط اینترنت ملی اون روز خیلی مشکلات واسه همه درست میشه ممنون میشم نظرتو واسه همچین روزی بدونم/یا علی موفق باشین
سلام آقای احمدزاده بزرگوار،
در واقع در شبکه ملی اطلاعات ما یک شبکه داخلی ایمن خواهیم داشت که یکی از سرویسهایی که ارائه میشه بر بستر این شبکه، سرویس اینترنت خواهد بود.
ان شا الله تا چند روز آینده مطلبی رو در این خصوص که حاصل اطلاعات ارائه شده در سومین همایش بینالمللی مخابرات ایران (با محوریت شبکه ملی اطلاعات) هستش براتون خواهم نوشت.
این همایش ۴ مرداد برگزار شد و من به عنوان میهمان اونجا دعوت بودم و گزارشات و مصاحبههایی گرفتم که براتون منتشر خواهم کرد ان شا الله که از زبان وزیر اطلاعات و خبرههای امر در مورد شبکه ملی به روزترین اطلاعات رو کسب بکنید.
نظر من اینه که دنیای اطلاعات طوریه که ما نمیتونیم خودمون رو ازش جدا بکنیم. یعنی در واقع مجزا شدن از سیر اطلاعاتی که در جهان وجود داره، یک کار اشتباه و مضر برای کشور هستش که باعث میشه ما از پیشرفتهایی که در این حوزهها صورت میگیره بیبهره بمونیم و خب مسؤولین ما هم این رو نمیخوان. مسؤولان به دنبال راه حلی هستن که از بخشهای مفید و علمی اینترنت به بهترین شکل استفاده کنیم و بخشهای غیر حلال و غیر مفید اون رو که باعث تخریب فرهنگی میشه جلوش رو بگیریم که وارد کشور نشه. علاوه بر اینکه اطلاعات ملی و میهنی ما در داخل کشور بمونه و ایمن باشه. به نظر من که کار بسیار خوبیه اگر واقعا با همین مفهوم عملی بشه. راستی، امریکا هم در سنا طرح چنین شبکهای رو تصویب کرده و اونها هم دارن برای خودشون یک شبکه ملی درست میکنن در کنار اینترنت. کشورهای دیگه مثل کره و ژاپن و استرالیا و فنلاند و کانادا و فرانسه و … هم شبکه ملی دارن.
حالا ان شا الله اطلاعات خیلی خوبی براتون توی این مقاله ای که خواهم نوشت، منتشر می کنم که نسبت به مزایا و مشکلات احتمالی که شبکه ملی برای کاربران خواهد داشت آشنا بشید.
یا حق، موفق باشید.
محسن جانم ممنون از جواب خیلی خوبتون.اما دو سوال دارم
۱- اینترنت جهانی در داخل ایران پا برجا میمونه (وزیر ارتباطات در ادامه تأکید کرد: از شهریور سال جاری نیز شرکتهای ارائه دهند سرویسهای اینترنت تنها میتوانند اینترنت ملی یا همان اینترانت کشوری را ارائه دهند. )
سلام آقای احمدزاده.
بله. پا بر جا میمونه. قطع کامل ارتباط با اینترنت نه تنها امکان پذیر نیست بلکه بسیار مضر هم هست برای کشور.
سوال دوم اینکه ایا در داخل ایران یا همون شبکه ملی باید سرور داشته باشیو برای یوزرهایی داخل شبکه ملی میخوان سایت بزنن یا میشه داخل شبکه ملی سرور داشته باشیم اما برای اینترنت جهانی هم قابل رویت باشه.یا اصلا باید برای اینترنت جهنی سرور جدا اینترنت ملی سرور جدا باشه و امکان ارتباط بین این دو وجود ندارد ممنون میشم نظر کارشناسی شما رو بدونم.یا علی ممنون
اصلا هدف از شبکه ملی اینه که از خارج از کشور بهش دسترسی وجود نداشته باشه و مراکز داده داخل کشور باشن و وبسایتها و وبسرویسها داخل ایران root بشن تا اطلاعات شخصی افراد و اطلاعات ملی محفوظ بمونه. دسترسی به اینترنت جهانی هم از طریق چند تا gateway خاص که کاملا کنترل میشن و از نفوذ هکرها به داخل شبکه ملی جلوگیری خواهد شد انجام می شه.
بنده کارشناس این موضوع نیستم. اطلاعاتی که دارم در این مورد به دلیل مطالعه اندکی هست که داشتم بر روی این موضوع.
آقای پاک نیت اگه دست آقایون باشه سایتهای فیلم وموزیک هم حرامه چرا میخواین همه چیز رو از دید مذهب وحلال وحرام نگاه کنین.واقعا مسخره است .اینترنت حلال !
سلام
آقا مهدی عزیز، من نسبت به نوع اعمال “فیل + ترین + گ” در کشورمون نقدهای بسیاری وارد میدونم اما اصل اینکه محتوای مجرمانه و محتوای غیر اخلاقی باید مسدود بشه رو باهاش مخالفتی ندارم.
ما دینمون اسلامه و باید بر اساس قوانین شرع عمل کنیم. حلال و حرام هم تعریف شده است در اسلام و باید بهش عمل کرد.
به هر حال اگر کمی صبر کنید من به زودی در مورد سومین کنفرانس بین المللی مخابرات که ۴ مرداد برگزار شد و محور اصلیش شبکه ملی اطلاعات بود و در مورد اینترنت حلال هم صحبتهایی در اون شد براتون مطالب، فایل های تصویری و صوتی منتشر خواهم کرد.
سربلند باشید و مرسی بابت ارائه نظرتون.
این طرح تا پایان سال ۹۴ به تمامی کشور عرضه میشه البته این بستر برای تماشای ip tv زیاد مناسب نیست البته درست است که ما همینش رو هم نداریم و منتظریم زود بیاد در کشور مانند مالزی اینترنت ۱۰۰ مگابایت بر ثانیه رو مناسب برای تمشای iptvمناسب نمیدونن که من خیلی تعجب کردم اونها اکنون سعی بر این دارند اینترنت با پهنای باند ۱ گیگابایتی رو بیارن تا بتونم ای پی تی وی رو به خوبی اجرا کنن فکر کنم این چنین طرحی در کشور ما هزینه سرسام اوری داشته باشه؟؟؟!!!!
سلام آقا احسان گل.
سرعت شبکه ملی ۲۰مگابیت بر ثانیه (به تفاوت مگابیت و مگابایت توجه کنیم) خواهد بود و این سرعت برای دریافت سرویس iptv مناسبه. البته اگر بیشتر باشه بهتره اما این سرعت برای iptv یه استاندارد محسوب می شه و کم نیست اصلا. اینترنت با اون پهنای باندی که شما میفرمایید رو کشور ما نه قصد ارائه اش رو داره و نه توان ارائهاش رو. بنابراین فعلا باید تا سالیان سال فکر اینترنت پرسرعت واقعی رو از سرمون بیرون کنیم. حتی زمانی که شبکه ملی در کل کشور پیاده سازی و بهره برداری بشه، باز هم دسترسی به اینترنت با همون سرعت ۱۲۸ کیلوبیت بر ثانیه (یا همون حول و حوش) خواهد بود.
بله. هزینه این طرح خیلی زیاده حالا ان شا الله اگر بتونم هر چه زودتر اون مقاله مرتبط با سومین همایش بین المللی مخابرات رو اماده میکنم تا اطلاعات بیشتری برای شما ان شا الله ارائه کنم.
موفق باشید
سلام
با تشکر از اطلاع رسانیتون ، نظر من هم مثل خیلی از دوستان اینه که طرح خوبی باید باشه و امیدوارم توش موفق باشیم … همچنین از بعضی دوستان دیگه هم می خوام که نگاه بدبینانشون رو نسبت به بعضی مسائل عوض کنند ، من تو این چیزایی که خوندم نکته ی منفی ندیدم و امیدوار هم هستم که همین طور باشه …
سلام؛
ممنون از حسن نظر شما. این طرح به هر حال باعث اعمال محدودیتهایی به دسترسیهای بیبند و بار به اینترنت خواهد شد. اما در کل برای کشور و خانواده ها مفیده به نظرم.
موفق باشید
سلام من یه سوال داشتم اما لطفا نخندین چوت من اطلاعات در مورد اینترنت اصلا ندارم از اینترنت فقط دانلود آهنگ بلدم با چت با خواهر برادرم که خارج از ایران هستن.
شنیدم میگن اگه این اینترنت بیاد سایهای مثل یاهو.گوگل.ام اس ان و غیره بسته میشه یعنی با این حساب چت هم نمیتونیم بکنیم حالا میخوام ببینم این درسته؟برا امثال من که نزدیکترین عزیزانشون خارج از ایران هستن اگه اینجوری بشه که خوب بده پس اونوفت چطوری میتونیم با افراد خارج از ایرانم رابطه داشته باشیم؟
سلام سرکار خانم آنیتا؛
بلد نبودن شما اصلا خندهدار نیست. ما هم اینجا هستیم که به دوستان خوبی که مایل هستن یاد بگیرن کمک کنیم.
خانم آنیتا، به نظر من مسدود کردن اینترنت به طور کل برای کشور مفید نیست بلکه ضرر هم داره و مسؤولین هم متوجه این موضوع هستن. چون قطع دسترسی به اینترنت یعنی قطع فرایند گسترش مرزهای دانش در کشور.
دولت مخالف ارتباط برقرار کردن شما با عزیزانتون نیست و هدف از راهاندازی شبکه ملی اطلاعات هم این نیست که ارتباطات انسانی قطع بشه. هدف از راهاندازی این شبکه حفظ امنیت اطلاعات ملی و میهنی هستش که توسط هکرهای خارج از ایران دزدی اطلاعات صورت نگیره و اطلاعات امنیتی بر روی شبکه ملی جریان پیدا کنه. دسترسی به اینترنت همچنان وجود خواهد داشت. نگران نباشید.
ممنون از نظرتون.
من با شما حاضرم شرط ببندم که اینترنت جهانی چندی پس از راه اندازی اینترانت به طور کل مسدود خواهد شد.
دلایل منطقی و درستی هم برای این ادعا دارم
سلام و ممنون از نظری که دادید.
بد نیست دلایلتون رو بیان کنید تا با هم در موردشون بیشتر گفتگو کنیم. این گفتگوها باعث دانشافزایی برای بنده خواهد شد.
موفق باشید.
جهان جان ۱۲ سال از ادعات گذشته منتظریم ببینیم کی قطع میشیم
سام آقا محسن والا با چیزایی که خوندم امیدوار شدم ولی از اونجایی که صحبت ها تاریخش با اخباری که من خوندم مطابق نبود میخوام دقیقاً سوال کنم که آیا اینترنت قطع میشه یا نه ؟ چون من تو خبری خوندم که ارتباط با اینترنت کاملا قطع میشه و شرکت های رایانه ای موظف به ارائه اینترانت هستند ! و لا غیر . . .
سلام بهنام عزیز؛
قطع شدن کامل دسترسی به اینترنت به معنای قطع شدن ارتباط فضای علم و دانش ایران با جهانه. به نظر خودت بهنام عزیز، امکان جدا شدن کامل از اینترنت جهانی ممکنه؟
چیزی که در دستور کار کشور قرار داره اینه که به مرور، محتوای مفید ایرانی و ملی تولید بشه، خدمات مختلف تحت وب برای کاربران ارائه بشه و سرویسهای مشابه خارجی کنار زده بشن.
یعنی اگر روزی بیاد که ما بتونیم موتور جستجویی به قدرت گوگل داشته باشیم، ممکنه که دسترسی به گوگل قطع بشه.
زمانی که بتونیم سرویس ایمیلی با قدرت و پایدار ارائه داد به کاربران، ممکنه سرویس یاهو رو دیگه نیاز نداشته باشیم.
اما آیا حکومت میتونه شما رو در جستجوی مطالب علمی به زبانهای خارجی محدود کنه؟
آیا میتونه شما رو در ایمیل زدن به پسر عموت که در خارج از کشور زندگی میکنه منع کنه؟
مطمئن باشید که ممکنه دسترسی به برخی سرویسها محدود بشه، اما دسترسی به اینترنت بدون شک قطع نمیشه. بلکه سعی میشه تولیدکنندگان محتوای داخلی، ارائه دهندههای سرویسهای تحت وب داخلی، رشد کنن و صنعت فناوری اطلاعات کشور قدرتمندتر بشه.
چون در این حالت، برنامهنویسها انگیزه پیدا میکنن برای تولید برنامههای مورد نیاز کشور. بودجه میگیرن. کار بیشتری انجام می دن و …
اگر هم محدودیت دسترسی به اینترنت بخواد اتفاق بیفته، شک نکنید که در دراز مدت خواهد بود چون در حال حاضر ما محتوایی نداریم که بخوایم ارائه کنیم به کاربر بعد از قطع شدن اینترنت.
اینجا رو بخونید لطفا:
موفق باشید