بازگشت دوباره ی یک ترس(Silent Hill Downpour)

وقتی که می خواهم بنشینم و یک فیلم ترسناک ببینم یا یک بازی ترسناک  بازی کنم همیشه این جمله معروف را به خودم یاد آوری می کنم. نویسنده ی معروف داستان های ترسناک، استیفان کینگ می گوید که در  عناوین ترسناک چه از کتاب و فیلم و هر چیزه دیگری، به دنبال جواب سوال نباشید و این قانون یک داستان رمز آلود و ترسناک است.

با شما خواهم بود با نقد بازی زیبای Silent Hill Downpour که به طور کاملا اختصاصی از مجله ی اینترنتی گویا ای تی منتشر شده است.

بازی سایلنت هیل دوباره برگشته تا با یک نسخه ی کلاسیک، همه ی طرفدارانش را حسابی شوکه کند. آخرین شماره ای که از بازی تپه ی خاموشی منتشر شد، Downpour نام دارد و به نظر من این عنوان نقطه ی اوجی برای سری بازی های سایلنت هیل است.

Silent Hill Downpour، هشتمین شماره از سری فوق العاده ی تپه ی خاموشی است که برای پلاتفرم های خانگی ایکس باکس 360 و پلی استیشن 3 منتشر شد.

حیف است که PC باز ها نمی توانند این شاهکار را بر روی کامپیوتر های خود اجرا کنند.زیرا که نسخه ی PC بازی  فعلا وجود ندارد و این اثر مختص کنسول های خانگی نام برده می باشد.

در Silent Hill Downpour با چیزی برخورد می کنید که دقیقا انتظارش را دارید. یک بازگشت به دوران کلاسیک بازی سایلنت هیل و دوباره متولد شدن این اثر  اما با تغییرات مثبت و با  دیدی از زاویه های مختلف که واقعا حال و هوای یک بازی ترسناک را یدک می کشد.

به نظر من بازی Silent Hill Downpour را کسانی می توانند درک و تجزیه و تحلیل کنند که با این بازی آشنایی کامل داشته باشند. اگر نسخه های اول و دوم بازی را بازی نکردید، رفتن به دنبال Silent Hill Downpour کاری غیر عاقلانه است.

شروع بازی خوب و پایانش عالی است. در این شماره همه چیز به حالتی برگشته که سال ها قبل بازیکنان آن را به فراموشی سپرده بودند. همانند نسخه های قبل و سنت های دیرینه ی سری Silent Hill، این شماره هشت پایان مختلف دارد !

با توجه به مشکلاتی که این بازی دارد و بعدا هم به آن می پردازم، Silent Hill Downpour یک شاهکار واقعی در دنیای بازی های ترسناک – بقا محسوب می شود.

شما نقش زندانی را بر عهده دارید که قرار است به مکانی  منتقل شود. همه ی نگاه ها به سمت شماست و درست بر اثر یک اتفاق به ظاهر غیر قابل برنامه ریزی شده، مسیر بازی تغییر پیدا می کند و شما خود را در جایی میبینید که به آن می گویند “Silent Hill”.

شما به جرم سرقت و مقاومت در برابر پلیس به زندان افتاده اید، اما دیگران طور دیگری فکر می کنند و حقیقت چیزی است که فقط Murphy شخصیت اصلی در Silent Hill Downpour از آن با خبر است.

سایلنت هیل، شهری مرموز، تاریک با تمام داستان ها و اتفاق هایی که در آن جریان دارد، ترسناک ترین و بدترین جهنمی است که تا به حال بشر به چشمان خود دیده است.

Murphy Pendleton شخصیت محکوم به وارد شدن به Silent Hill، همانند شخصیت شماره ی اول و دوم بازی طراحی شده به طوری که حتی سازنده گان نمی خواستند در ایجاد شخصیت های بازی با نسخه ی اصلی و اولیه ای که معنای واژه ی “ترسناک – بقا ” را جلا داد، دچار لغزش شوند.

همه چیز در ابتدا آرام شروع می شود و همه چیز در انتها به آرامی به پایان می رسد. در این نسخه، همه  چیز سر جای خود قرار دارد و گیم پلی بازی ترکیبی از گذشته، حال و آینده ی سری بازی های Silent Hill خواهد بود.

بهترین بخشی که به این شماره اضافه شده، باران های مرموزی است که گاهی در Silent Hill می بارند. آن زمان شما باید به فکر یک پناه گاه باشید چون ماندن در شهر با مرگ شما مساوی است. وقتی Silent Hill چهره ی بارانی به خود می گیرد، هم ی عناصر در Silent Hill عصبانی تر از قبل خواهند شد.

در Silent Hill Downpour، ماجراجویی به اوج خود می رسد و شما باز هم با مسیر های انحرافی، طولانی و بازی نور و تاریکی، روبرو هستید.

ساعت های اولیه ی بازی به شما اجازه می دهند که خود را برای یک ماجراجویی عمیق گرم کنید، زیرا که وقتی دکمه ی شروع بازی را زدید، باید آن را به پایان برسانید و این قانون بازی است.

در این شماره چیزی به نام سلاح ثابت وجود ندارد، هر چیزی می تواند به عنوان سلاح دفاعی استفاده شود، همانند یک نسخه از بازی در کنسول psp که بعد ها برای پلی استیشن 2 هم منتشر شد، شما می توانید سلاح های خود را از بین لوازمی که دور و بر شما دیده می شوند، انتخاب کنید.

چوب، آجر، صندلی، میله ی آهنی، تبر و البته سلاح های گرمی همانند کلت و شاتگان که وقتی گلوله ی آنها به انتها رسید، بهترین کار این است که آن ها را در جایی رها کنید.

نکته ی قابل توجه دیگر در Silent Hill Downpour، امکان جستجو در خانه ها و کل شهر است. شما می توانید وارد مکان های عمومی و خصوصی و با جنبه های دیگر از  بازی و یا درکل  شهر Silent Hill آشنا شوید. در نسخه های اولیه ی سری بازی های سایلنت هیل، شکل سطحی و ظاهری شهر، دلیلی محکم برای نشان دادن عجیب بودن این مکان و ترسناکی اش بود، اما حالا شما با رفتن به خانه ها، مغازه ها و مکان های عمومی همانند بانک و سالن سینما، اطلاعات بیشتری از Silent Hill به دست می آورید.

هدف از آزادی عمل دادن به بازیکن و تبدیل کردن Silent Hill Downpour به یک بازی Open World ترسناک که در نوع خود بی همتا است، انجام ماموریت های جانبی به غیر از خط اصلی داستانی است که بازیکن طی می کند.

انجام ماموریت های جانبی که هر کدام ظرافت و دقت خاص خود را دارند، از بهترین و جذاب ترین بخش ها در Silent Hill Downpour است که واقعا نمی شود از آن به راحتی عبور کرد و به فکر رفتن در مسیر اصلی بازی بود.

در این ماموریت های فرعی، معماها و نکات ریز و درشت زیادی گنجانده شده است. شما با وارد شدن به یک خانه یا یک مکان عمومی، می توانید از ماموریتی که دارید سرنخ هایی را بدست آورده و آن را در دفترچه ی خود ثبت کنید.

دفترچه ای که به همراه دارید، نقشه ها، راهنما ها و ماموریت های شما را نشان می دهد و ابزاری بسیار مناسب و مفید برای رهایی از سردرگمی ها و ابهامات است.

یکی از آن ماموریت های جانبی که موی بازیکن را بر تنش سیخ می کند، رفتن به خانه ی یکی  از  ساکنین سایلنت هیل و برخورد با یک جنایت بی رحمانه است. در این ماموریت شما با عقب کشیدن زمان، می فهمید که چه جنایتی رخ داده و این موضوع باعث شده، روح های زندانی در این خانه از شما در خواست کمک کنند !

همسر و دختر بچه ای که توسط پدر خانواده به قتل رسیدند و این جاست که شما نباید از این موضوع با خبر می شدید و روح پدر خانواده به دنبال شما می گردد تا شما را کنار همسر و بچه اش دفن کند.

از دیگر ماموریت های بی نظیر در بازی، می توان به پازل نقاشی های گمشده که هر کدام در گوشه ای از شهر رها شدند و رفتن به بانک و پیدا کردن عامل به صدا در آوردن زنگ خطر  و هم چنین رساندن لوازم دزدیده شده به صاحبان اصلی در یک خانه ی متروک، که فقط صدای ناله و زاری این افراد به دلیل گم شدن لوازم شخصی شان به گوش می رسد. در بازی Silent Hill Downpour شما تنها نیستید، بلکه با ارواح  انسان هایی که در گذشته ی زندگی می کردند همراهید.

از ماموریت ها و بخش های عمده ی بازی که عبور کنیم، به اشکالاتی که در بازی دیده می شوند برخورد خواهیم کرد. اگر چه برخی ضعف های ابتدایی در این بازی آزار دهنده هستند، اما گیم پلی بی نظیری که بازی دارد این نقص را تا حدی  پوشش داده است.

اول از همه اینکه سازنده گان در به تصویر کشیدن اجزا و گرافیک بازی توسط موتور گرافیکی قدرتمند Unreal Engine عاجز بودند. گرافیک بازی پایین نیست ولی باید بهتر از این ها می بود و برخی اوقات بافت ها آنقدر ضعیف جلوه داده می شوند، که فکر می کنید با یک بازی کاملا ساده و غیر حرفه ای روبرو هستید.

سیستم مبارزه در بازی با اینکه حالت کلاسیک خود را حفظ کرده، اما کمی بازی را مشکل می کند. سیستم مبارزه ها در سایلنت هیل، کمرنگ است و بازی بیشتر روی داستان و معماها می چرخد اما با این حال وجود یک سیستم استاندار برای شکست دادن دشمنان در این شماره ی جدید لازم بود.

وقتی سلاح گرمی به دست می گیرید و می خواهید شلیک کنید، این موضوع و این نقص به راحتی آشکار می شود.

از دیگر نقص های بازی می توان به هوش مصنوعی پایینی که در بازی وجود دارد اشاره کرد. دشمنان اصلا عکس العمل های خوبی از خود نشان نمی دهند. آنها گاهی از شما می ترسند و گاهی آنقدر به شما ضربه می زنند که حتی فرصت  استفاده از جعبه ی کمک های اولیه را از دست می دهید. وقتی دشمنان به سمت شما هجوم می آورند، نمی توان به آیتم ها در آن لحظه دست یافت و این باز هم یکی از نقاظ ضعف بازی محسوب می شود.

معماها که جزو عناصر جدا نشدنی از بازی Silent Hill هستند، در این شماره بسیار خوب و بی نقص طراحی شدند. معماها بالانس خیلی خوبی دارند و نه خیلی ساده هستند و نه خیلی پیچیده که بازیکن را برای مدتی سر در گم کنند.

شخصیت ها ی منفی و ترسناک(البته به جز دو شخصیت)  در این شماره، خوب طراحی نشدند و به گونه ای روبروی شما ظاهر می شوند که فکر می کنید با یک بازی نقش آفرینی طرف هستید تا یک بازی ترسناک.

در مقابل، آن دو شخصیت منفی که جزو  استثناها بودند، خلاقانه و جسور خلق شدند.  یکی از آنها bogeyman نام دارد. این شخصیت در واقع جایگزین یکی از آن شخصیت هایی شده که در نسخه های قبل به Pyramid Head معروف بود. جلاد بی رحم و بسیار ترسناک در دنیای عجیب و غریب Silent Hill.

شخصیت دیگر، عروسکی است که جنبه ی  ظاهری اش،هر آدمی را می ترساند و عجیب تر اینکه او همیشه در جای خود ثابت ایستاده و می خندد. ولی این باعث نمی شود که شما فکر کنید به آسانی می توانید این عروسک را شکست دهید ! شکست دادن او، نیاز به ابزاری خاص دارد !

نسخه ی هشتم از سری بازی های Silent Hill با نام silent hill downpour یک تجربه ی بی نظیر و به نظر من یک موفقیت برای این سری بود. بسیاری از منتقدین و سایت های تحلیل بازی امتیاز بسیار کم و غیر قابل انتظار را به این بازی دادند. این شماره یکی از بهترین ها در سبک Survival – Horror به حساب می آید و نمی توان از آن به راحتی عبور کرد.

همواره عنصری که بیش از هر چیز سری بازی های تپه ی خاموش را ترسناک کرده، صدا گذاری ی نظیر بازی است. در silent hill downpour یا در تمام نسخه های این سری، صداهای مشکوک، صدای  راه رفتن ها در کنار قدم زدن های شما و حتی صدای نفس نفس زدن شخصیتی که دیده نمی شود و امثال این موارد، برگ برنده ی بازی silent hill  در نشان دادن   ترس و وحشت هستند.

در silent hill downpour صدا گذاری نیز به همان خوبی است که باید باشد، صدای ساز های غمگین و دردناک که نشان دهنده ی سرگذشت نا خوشایند شهر silent hill  هستند در کنار افکت های خوب و به جا، صدا گذاری silent hill downpour را به یک عنصر خوب و قابل قبول تبدیل کرده اند. صدای رعد و برق در هنگامی که هوا بارانی است، حس ترس عجیبی را در دل بازیکن قرار می دهد.

silent hill downpour را باید بازی کرد و شاهد صحنه ها و لحظه هایی از این شماره بود که شاید در آینده هم نتوان در هیچ بازی Survival – Horror پیدا کرد.

امتیاز ها :

Story      9.5/10

GamePlay   9/10

Sound      9.5/10

Control    8/10

A.I        7.5/10

Camera     8.8/10

Character  8/10

physic & destructive   8.5/10

Geraphics              7.8/10

Bug                    7.8/10

__________________________

Total :    8.44/10