چرا فیسبوک به دنبال خبرخوان مخصوص به خود است

اکنون که تا چند روز آینده گوگل خبرخوان محبوب خود یعنی گوگل ریدر را متوقف می کند، خبرها حاکی از آن است که فیسبوک در حال ابداع خبرخوان مخصوص به خود است. با توجه به گزارش وال استریت ژورنال، غول شبکه های اجتماعی در حال ساختن یک نرم افزار موبایل برای برای مرور مطالب روی اسمارت فون ها و تبلت ها است. بنابر گزارشات، منابع مطالب این نرم افزار متفاوت و متنوع هستند، از جمله لینک هایی که دوستان شما به اشتراک می گذارند و همین طور مطالب ناشران همکار با فیسبوک، و تمام این مطالب در قالبی مشابه نرم افزار فلیپ بورد نشان داده می شوند تا کاربران بتوانند به راحتی بین متن ها و عکس ها به مرور بپردازند.

با اینکه گوگل ریدر پیش از این یکی از پر مخاطب ترین ریدرها بود، اما گوگل فعلا قصد دارد گوگل ریدر را متوقف کند. اینکه گوگل باز هم ریدر دیگری را پایه گذاری خواهد کرد یا نه هنوز معلوم نیست، اما چیزی که مسلم است این است که رقبا به خوبی از این فرصت استفاده کرده اند تا بتوانند جای گوگل را در این زمنیه بگیرند. از رقبای سرسخت گوگل ریدر می توان به Digg, Aol, NetNewsWire و البته Feedly اشاره کرد. اما سوال اینجاست که آیا فیسبوک همان جایگزینی است که ما به دنبالش هستیم؟

استانداردی که سرویس هایی مثل فیدلی و گوگل ریدر استفاده می کنند با فیسبوک شاید چندان جور در نمی آید. RSS برای افرادی است که همیشه پای کامپیوتر خود نشسته اند و اخبار و مطالب را دنبال می کنند، اشخاصی که اطلاع از آخرین مطالب برایشان مهم است مثل نویسنده ها و بلاگر ها و علاقه مندان به دسته ای خاص از مطالب. اما از آنجایی که فیسبوک در حال حاضر خودش برای ناشران اینترنت یک پایگاه محسوب می شود و همه این ناشران خود در فیسبوک اطلاعات شان را منتشر می کنند و به فیسبوک به عنوان یک منبع کسب ترافیک نگاه می کنند، انتشار یک نرم افزار مانند فلیپ بورد از طرف فسبوک ممکن است برای ناشران مطالب و سایت های مرجع چندان خوشایند نباشد. اما از سوی دیگر این کار باعث می شود کاربران این شبکه اجتماعی فعالیت بیشتری داشته باشند و صد البته فیسبوک راه جدیدی برای فروش تبلیغات خود پیدا می کند که این خودش یک منبع درآمد عالی برای فیسبوک محسوب می شود.

همین الان هم کاربران شبکه اجتماعی فیسبوک مطالب و لینک های زیادی را با یکدیگر به اشتراک می گذارند، ضمن اینکه صفحه ناشران اصلی اینترنت هم در فیسبوک در هر لحظه لینک مطالب خود را به اشتراک می گذارند. پس می توان گفت فیسبوک در همین حالت هم یک خبرخوان است اما نه کاملا. به این دلیل که شبکه اجتماعی فیسبوک فقط برای اشتراک گذاری لینک مطالب سایت های مختلف ساخته نشده و احتمالا اگر کسی در فیسبوک فقط لینک به اشتراک بگذارد خیلی زود همه اطرافیان از او دور می شوند. چون اولا فیسبوک یک شبکه اجتماعی است که به غیر از اشتراک گذاری لینک برای اشتراک گذاری موارد دیگری هم قابل استفاده است و دوم اینکه خود لینک هایی که در فیسبوک به اشتراک گذاشته می شوند در مقایسه با ریدر های معمول ظاهر چندان خوبی ندارند. این نکته را نباید فراموش کنیم که برای خیلی از افراد خواندن مطالب و اخبار روز به خصوص در اسمارت فون ها و تبلت ها آن هم با یک رابط کاربری جذاب و به شکل یک مجله واقعی کاری بسیار لذت بخش است. فیسبوک هم می تواند از دامنه اطلاعاتی فوق العاده قوی خود بهترین استفاده را بکند و چنین نرم افزاری بسازد. احتمال موفقیتش خیلی زیاد است.

البته انتظار یک معجزه از فیسبوک را هم نداشته باشید. بالاخره فیسبوک موفقیت نرم افزار هایی مثل Pulse یا Flipboard را دیده و به احتمال بسیار زیاد از همان اصول برای نرم افزار خبرخوان خود استفاده می کند، چون این نرم افزارها قبلا امتحان خود را پس داده اند و فیسبوک با این کار خیال خود را راحت می کند و آینده خود را تضمین می کند. ضمن اینکه توجه داشته باشید که فیسبوک اولین شبکه اجتماعی نیست که به فکر یک خبرخوان اختصاصی افتاده است. لینکداین هم پیش از این با انتشار ابزار بلاگینگ اختصاصی خود و خرید Pulse با قیمت ۹۰ میلیون دلار، خود را به یک پلتفرم محتوا تبدیل کرده بود. نرم افزار اسمارت فون و تبلت لینکداین هم یک تب اخبار را به شما نشان می دهد که شما می توانید مطالب و اخبار را در آن بخوانید، لایک کنید یا به اشتراک بگذارید.

گمان می رود بزرگترین مشکل فیسبوک در راه ساخت خبرخوان اختصاصی خود، استفاده از کاربران بی شمارش به عنوان منبع اطلاعات است. همانطور که می دانید فیسبوک برای بسیاری از کاربران این شبکه اجتماعی بیشتر حکم یک پلتفرم برای گزارش و به اشتراک گذاری اطلاعات شخصی است، اطلاعاتی مثل « همین الان یک لیوان آب خوردم » یا « امروز تولد یکی از افراد خانواده ام است ». اما اگر فیسبوک بتواند در این مسیر موفق شود می تواند به عنوان یک خبرخوان کمی جدی تر گرفته شود، سپس می تواند روی چیزی حساب کند که هیچ ریدر دیگری تا به حال از آن بهره مند نبوده: بیش از یک میلیارد کاربر که هر کدام به تنهایی یک مرجع و در عین حال یک مخاطب حرفه ای به حساب می آیند.

اقتباسی از Wired.com