آموزش هنر عکاسی – جلسه اول
عکس‌برداری از لحظات زیبا و ماندگار زندگی، روشی است که بسیاری از مردم برای ثبت خاطرات خود به کار می‌گیرند و به همین دلیل، عکاسی با زندگی همه ما عجین شده است.
از امروز قصد داریم با آموزشهای مختصر و مفید در زمینه هنر عکاسی در خدمت شما باشیم تا بتوانید دفترچه خاطرات زندگی خود را با تصاویری ناب و حرفه‌ای تکمیل کنید.
در ابتدا لازم است با مفاهیم اولیه عکاسی مثل شاتر، دیافراگم، ایزو و … آشنا شویم.
شاتر
در لحظه ای که دکمه عکاسی دوربین خود را برای ثبت یک عکس می‌فشارید، پرده‌ای که معمولا از جنس پلاستیک است از جلوی سنسور تصویر یا فیلم عکاسی کنار می‌رود و اجازه می‌دهد تا نور به آن برسد. به این پرده شاتر گفته میشود.
سرعت شاتر قابل تنظیم است و در دوربین‌های متفاوت بازه‌های مختلفی را شامل میشود. ولی معمولا این سرعت از 4000/1 (یک چهارهزارم) ثانیه الی 30 ثانیه است.
علاوه بر این، یک حالت Bulb نیز وجود دارد که برای عکاسی با زمان شاتر دلخواه کاربرد دارد. برای مثال، ممکن است جهت ثبت یک تصویر، نیاز به عکس‌برداری با سرعت شاتر 300 ثانیه (مقیاس اندازه‌گیری سرعت شاتر ثانیه است) داشته باشید. این نوع عکاسی را عکاسی با نوردهی دراز مدت می‌نامند چرا که شاتر برای مدت طولانی باز است و نور برای مدت طولانی به فیلم یا سنسور می‌رسد.
برای عکاسی با نوردهی دراز مدت، دو حالت پیش رو داریم:
- استفاده از دوربینهایی که گزینه B را در میان مدهای عکاسی خود دارند. به این شکل که بعد از تنظیم مد عکاسی در حالت B یا همان Bulb، با نگاه داشتن انگشت بر روی دکمه شاتر به مدت 300 ثانیه، عکس را می‌گیریم.
- استفاده از دوربین هایی که این مد را ندارند. این دوربینها بعد از سرعت شاتر 30 ثانیه، به صورت خودکار در حالت Bulb قرار می‌گیرند. یعنی کافیست سرعت شاتر را در این دوربینها بیش از 30 ثانیه انتخاب کنیم.
البته در عکاسی با نوردهی دراز مدت، بهتر است برای باز نگه داشتن شاتر برای مدت طولانی، از ابزاری به نام دکلانشور (Deklansor) استفاده کنیم که امروزه برای بعضی از دوربینها با نام ریموت هم تولید میشود. دلیل استفاده از دکلانشور این است که لرزش دست هنگام گرفتن دوربین میتواند باعث تار شدن تصویر شما شود و دکلانشور از این اتفاق جلوگیری میکند.
برای سوژه‌های متحرک، بهتر است از سرعت شاتر سریع‌تر از 60/1 ثانیه استفاده کنید. در غیر این‌صورت سوژه شما در بخش‌های متحرک، دچار ماتی و تاری تصویر میشود و اگر این سرعت را زیاد سریع کنید در اصطلاح باعث منجمد شدن سوژه متحرک میشود به طوری که انگار سوژه در تصویر خشک شده است. اینگونه عکس‌برداری‌ها برای مسابقات ورزشی بیشتر کاربرد دارد.
سرعت شاتر کندتر نیز برای ثبت عکسهای نجومی و همچنین عکسهایی که نیازمند نوردهی طولانی هستند مثل ثبت رد حرکت ماشینها در یک خیابان کاربرد دارد.
شما میتوانید با آزمایش سرعت‌های متفاوت برای شاتر، به تجربه‌های خوبی دست پیدا کنید و آنها را در آینده در عکس‌برداری‌های خود بکار گیرید. اصلا از خراب شدن عکسها نترسید و سعی کنید چیزهای جدید را امتحان کرده و تجربه‌های جدید به دست آورید.
دیافراگم (Diaphragm)
در لنز دوربین روزنه‌ای (Aperture) وجود دارد که مقدار گشودگی آن قابل تغییر است. این تغییر میزان گشودگی روزنه توسط تیغههایی به نام دیافراگم صورت میگیرد. دیافراگم همانند مردمک چشم که در مکانهای تاریک گشوده میشود و در مکانهای پر نور بسته‌تر میشود، عمل میکند.
دیافراگم دو حالت ثابت یا متغیر دارد و حالت آن بسته به نوع لنز مورد استفاده شما مختلف است. میزان باز یا بسته بودن دیافراگم با اعداد مشخصی که از تقسیم فاصله کانونی به دست می‌آیند نشان داده میشود.مثلا اعداد 1.4، 2، 2.8، 4، 5.6، 8 و …
بازه این اعداد بر روی لنز قابل مشاهده است و با علامت f/2.8 یا f/5.6 و … نمایش داده میشود. هرچه این عدد کوچکتر باشد روزنه نور بازتر و میزان نور ورودی بیشتر است.
درضمن میزان باز یا بسته بودن دیافراگم در عمق میدان دید هم تاثیر دارد، یعنی تعیین میکند زمانی که از یک سوژه عکاسی میکنید، محیط پیرامون سوژه همانند خود سوژه در فوکوس باشند و به واضحی سوژه ثبت شوند (عکس 1) یا آنقدر مات شود که سوژه به تنهایی خودنمایی کند (عکس 2).
عکس 1: ( 1/200s , f/13 , ISO 200 )
عکس 2: ( 1/200s , f/4 , ISO 100 )
ادامه دارد …
خیلی جالب بود