کودکان و مطالب غیراخلاقی موجود در اینترنت
الیزا مادری خانهدار است که با دو پسر 10 و 13 ساله خود در لسآنجلس زندگی میکند. برنامه هرروز او، بردن این دو پسر به مدرسه، انجام دادن کارهای خانه و دقایقی وقتگذرانی در مقابل کامپیوتر بود. تا اینکه روزی اتفاق ناخوشایندی رخ داد.
الیزا میگوید که پس از کار روزانه زمانی که پسرها در مدرسه بودند، به سراغ کامپیوتر رفتم تا دقایقی را به جستجو بگذرانم. ناگهان چیزی توجهم را جلب کرد. در بخش جستجو اینترنت کسی پیش از من مطالب و تصاویر غیر اخلاقی را در مورد کودکان سرچ کرده بود! منزجرکننده بود! چه کسی این کار را کرده؟! چرا اینچنین مطالبی در اینترنت وجود دارد؟!
او میگوید شب که فرزندان به خانه بازگشتند، از پسر بزرگتر در مورد این مسئله سؤال کرده و او این کار را به گردن گرفته و گفته فقط قصد داشته ببیند بدن او در این سن باید چه شکلی باشد.
این تنها، مثالی بود از وضعیت خانوادههایی که در این شرایط دسترسی به اطلاعات، قصد تربیت فرزند خود را دارند. آن دوران که کودکان هیچ تصوری از موضوعاتی اینچنین، نداشتند گذشته است. این روزها کم سن و سال ترین آنها هم به مطالبی دسترسی دارد که مشاهدهاش حتی برای افراد بزرگسال هم توصیه نمیشود!
بسیاری از مواقع والدینی که فرزند نوجوان و یا کم و سن و سالی در خانهدارند؛ برای جلوگیری از این موارد، فیلترهای خاصی را بر روی سیستمهای رایانهای قرار میدهند. اما خود آنها هم میدانند که فایدهای ندارد. حتی اگر تمام وسایل الکترونیک داخل منزل را هم کنترل کنیم با وسایلی که بیرون از منزل به آنها دسترسی دارند چه باید کرد؟ اگر در خانه دوست خود به تماشای این محتواهای غیراخلاقی بنشینند چه؟!
بر مبنای بررسیهایی که از سال 2000 تا به امروز در مرکز مطالعاتی دانشگاه نیوهمپشایر انجامگرفته است، 42 درصد از کاربران آنلاین 10 تا 17 ساله اینگونه محتواها را مشاهده کردهاند و در 66 درصد موارد این مشاهده ناخواسته بوده (چیزهایی مانند تبلیغات موجود در سایتهای به اشتراکگذاری فایل).
بر مبنای مطالعه دیگری از همین دانشگاه، 93 درصد پسران و 62 درصد دختران در سنین بلوغ در معرض این مطالب قرار داشته اند. برای درک این حقیقت که محتواهای نامناسب زیادی در قالبهای مختلف در معرض دید کودکان قرار دارد؛ لازم نیست حتماً متخصص باشیم. گشتی کوتاه در دنیای آنلاین، خود گواه خوبی است برای این ادعا.
در اینجا دو سؤال برای والدین مطرح میشود؛ اول اینکه این قبیل محتواها تا چه اندازه آسیبرسانند؟ و دوم اینکه چهکاری از دستشان برمیآید تا از فرزند خود محافظت کنند؟
در پاسخ به سؤال نخست باید گفت که داشتن دانش کلی میتواند در برخی موارد کمککننده باشد. بهطور مثال مشاهدهشده است که آمار بارداریهای ناخواسته نوجوانان در سالهای اخیر به طرز واضحی کاهشیافته است؛ اما اینکه مطالب و محتواهای غیراخلاقی در دسترس و معرض دید آنها قرار داشته باشد میتواند در طولانیمدت آثار مخربی بر روح و روان آنها بر جای بگذارد.
حالا سؤال دوم مطرح میشود. اینکه چه باید کرد؟ در پاسخ به این پرسش متخصصان میگویند، ازآنجاییکه سن دسترسی به اینترنت بسیار کاهشیافته، بهتر است والدین، کودکان خود را کمکم از سنین پایین آگاه کنند. بسیاری از این موارد نهتنها غیراخلاقی بوده بلکه آسیبرسان هستند. والدین باید بهمرور، کودک خود را نهتنها با این حقایق آشنا کنند و خوب و بد را برایش آشکار سازند؛ بلکه باید به او در مورد مطالب موجود در اینترنت هم هشدار دهند.
قطعاً این قبیل مکالمات هم برای والدین و هم برای کودکان ناراحتکننده و شرمآور خواهد بود؛ اما متأسفانه در عصری زندگی میکنیم که نمیتوان جلو دسترسی به اطلاعات نامناسب را کاملاً گرفت. اگر شما کودک خود را به شیوهای درست آموزش ندهید؛ اینترنت به شیوهای نادرست این کار را انجام خواهد داد!