همین یک تفاوت در طرز فکر، انسانهای موفق را از بقیه متمایز می کند
و همین تغییر، زندگی شما را تغییر خواهد داد
ما انسانها همیشه به شکل جنون آمیزی به زندگی دیگران توجه می کنیم. ما به بیرون از وجودمان نگاه می کنیم و همیشه با چیزی روبرو می شویم که خودمان نداریم. تمرکز وسواس گونه ما روی دیگران یک حس حسادت را در درون ما ایجاد می کند.
حسادت، حس خشمگینانه ای است که از این ناشی می شود که شخص دیگری از چیزی که ما می خواهیم لذت می برد و در عین حال، ما تمایل داریم که یا او آن را از دست بدهد، یا اینکه ما هم آن را به دست بیاوریم و یا بهتر از آن، اینکه هر دو اتفاق بیفتد. هنگامی که به خودروی بنز فرد دیگری نگاه می کنیم، یا لباس گرانقیمت، یا اندام روی فرمی که در اینستاگرام به رخ ما کشیده اند، همه اینها حس کمبود را در ما تقویت می کند. اتلاف وقت ارزشمندمان برای افسوس خوردن بخاطر چیزهایی که دیگران دارند، تمرکز ما را دقیقاً روی چیزهایی که خودمان نداریم معطوف می کند و در نتیجه، خودمان را بیشتر و بیشتر آزار می دهیم.
در نهایت، اگر خیلی با اراده باشیم، به دنبال به چنگ آوردن چیزهایی می رویم که دیگران دارند تا بلکه بتوانیم احساس بهتری نسبت به خودمان داشته باشیم. متاسفانه، اگر بخت با ما یار باشد و آن چیزها را هم به دست بیاوریم، خیلی سریع جذابیت شان در چشم ما از بین می رود؛ چرا که انتظارات ما باز هم به دنبال چیز خاص تری بالاتر می رود. این وضعیت ما است: هر چیزی که هم اکنون داریم، برای ایجاد حس موفقیت یا شادمانی در ما کافی نیست. چنین طرز فکری باعث می شود که همیشه و به طور مستمر در حال یک جستجوی دقیق و ظریف -واقعا مو را از ماست می کشیم- برای پیداکردن محدودیت ها و نقاط ضعف خودمان باشیم.
ما با کمی انگیزه، می توانیم این تمرکز روی نداشته ها را به تمرکز روی دارایی های خود تبدیل کنیم و از موهبت هایی که همین الآن در اختیار داریم لذت ببریم. هنگامی که انسان فرآیند فکری و نیروی عاطفی خود را به سوی قدردانی از تک تک لحظات زندگی خود هدایت می کند، فارغ از هر اتفاقی که روی می دهد و هر شرایطی که در آن قرار دارد، شادی واقعی را پیدا می کند و موفق تر می شود.
تنها تغییری که باید در طرز فکر خود ایجاد کنید تا موفق شوید این است که دیگر ارزش خودتان را دست کم نگیرید.
هر کسی که هستید، چیزی در شما وجود دارد که شما را از بقیه متمایز می کند. تجربه هایی که شما در زندگی داشته اید به دیدگاه شما درباره جهان شکل می دهند و طبیعتا زاویه دید شما نسبت به جهان با بقیه متفاوت می شود. و البته از آنجایی که هیچ کس نمی تواند از دید شما به جهان نگاه کند، برای کسب موفقیت باید استعدادهای منحصر به فرد خود را در آغوش بکشید.
همه انسانهای بسیار موفق قدر خودشان را می دانند. آنها به چالش ها به عنوان فرصت هایی برای رشد نگاه می کنند. آنها می دانند که برای غلبه بر موانع و تلاش مستمر در جهت ساختن آن زندگی که می خواهند، تحت هر شرایطی باید به خودشان اعتماد داشته باشند.
حقیقت این است که به محض اینکه به ارزش خود پی بردید، تنها به سه چیز برای رسیدن به موفقیت نیاز خواهید داشت: اراده، پایداری و پشتکار.
شما باید به اراده خود تکیه کنید. انسانهای با اراده فقط ارزش خود را نمی دانند، آنها این اشتیاق را دارند که از آن ارزش در راستای فعالیت های هدفمند و معنادار استفاده کنند.
سپس باید بنیانی از افکار و فعالیت های مثبت برای خود بسازید تا بتوانید استمرار حرکت خود در مسیر تحقق اهداف تان را حفظ کنید. هنگامی که قدر خود را می دانید، و در تلاش خود برای حفظ سلامت ذهنی، جسمی و عاطفی پایداری به خرج می دهید، این قدرت را پیدا می کنید که به هر چیزی که می خواهید دست پیدا کنید.
و بالاخره باید پشتکار و سرسختی لازم برای عبور از دشواری ها و تحمل تاخیر در کامروایی را داشته باشید. افرادی که تمرکز خود را در موقعیت های دشوار افزایش می دهند، با تقویت استعدادهای خاص خود به موفقیت خواهند رسید.
از تمرکز روی دیگران دست بردارید و فقط به درون خودتان نگاه کنید. هر یک از شما دیدگاهی نسبت به جهان دارید که با استفاده از آن می توانید به تعریف خود از موفقیت دست پیدا کنید. همه آن چیزی که لازم دارید، اراده، پایداری و پشتکار است؛ و البته باید قدر خودتان را هم به خوبی بدانید.
تعبیر چالشها بعنوان فرصتی برای رشد واقعا قشنگ بود?
هرچقدرم که یک چالش بعنوان یک اتفاق ناخوشایند و سخت تعبیربشه؛بازهم اگر به فرصتهای جدید و تواناییهای جدیدی که بهت یاد داده فک کنی و به عنوان فرصتی برای رشد بهش نگاه کنی؛امیدی برای گذر ازین سختی بدست میاری?