گوش دادن به صدای دیگران، بهترین روش برای تشخیص احساسات

محققان در دانشگاه یِل آزمایش هایی را روی ۱۸۰۰ فرد انجام داده اند. آن ها متوجه شده اند زمانی که اشخاص به فرد مقابلشان نگاه نمی کنند، بهتر می توانند احساسات او را حدس بزنند. شاید دلیل این موضوع آن باشد که افراد بهتر می توانند با استفاده از حالت های صورت، احساسات واقعی خود را پنهان کنند.

گویا آی تی – اگر می خواهید از احساسات درونی یک فرد مطلع شوید، ممکن است بهتر باشد که چشم های خود را ببندید و از گوش هایتان استفاده کنید.
طبق مطالعه ای که اخیرا انجام شده است افراد در حالتی که به طرف مقابل خود نگاه نمی کنند و تنها به صدای او گوش می دهند بهتر می توانند احساسات او را حدس بزنند.
محققان امیدوارند که این یافته ها بتواند به درک بهتر احساسات دیگران در محیط کار یا روابط شخصی کمک کند.
به تازگی پژوهشگرانی از دانشگاه یِل در کانکتیکات مطالعه کرده اند که حالت های چهره و نشانه های موجود در صدای افراد، چگونه بر توانایی تشخیص احساسات آن ها از سوی دیگران تأثیر می گذارد.

دکتر مایکل کراوس، پژوهشگر ارشد این مطالعه می گوید: “با وجود تمایل و مهارت های لازم، افراد معمولا در تشخیص احساسات دیگران دچار اشتباه می شوند. تحقیقات ما نشان می دهد که اتکا بر ترکیبی از نشانه های صدا و چهره، یا توجه به حالات چهره به تنهایی، بهترین راه برای تشخیص دقیق احساسات یا اهداف دیگران نیست.”
در این مطالعه، محققان پنج آزمایش مختلف را انجام دادند که در مجموعه ۱۸۰۰ شرکت کننده در آن حضور داشتند.
در این آزمایش ها، از هر فرد در خواست می شد که یا فرد دیگری تعامل برقرار کند، و یا او با تعامل دو نفر دیگر مواجه می شد.
در برخی موارد، شرکت کنندگان تنها می توانستند به صداها گوش فرا دهند و افراد مقابل را نمی دیدند؛ در حالت دیگر آن ها تنها قادر به دیدن بودند و صداها را نمی شنیدند؛ و برخی از شرکت کنندگان مجاز بودند که هم دیگران را ببینند و هم صدای آن ها را بشنوند.
در یکی از آزمایش ها، شرکت کنندگان به یک صدای کامپیوتری گوش می دادند که در حال خواندن متنی از یک تعامل بود- شرایطی که در آن دیگر از فراز و نشیب های احساسی در ارتباطات انسانی خبری نبود.

در تمام این پنج حالت آزمایش، افرادی که تنها می توانستند به صدای فرد مقابل گوش فرا دهند به طور متوسط توانستند احساسات فرد مقابل را با دقت بیشتری حدس بزنند.
تنها استثنا در این نتیجه، آزمایشی بود که در آن افراد به صداهای کامپیوتری گوش می دادند، و در این حالت دقت تشخیص افراد در بدترین وضعیت قرار داشت.
از آن جایی که بیشتر تحقیقات انجام شده در مورد تشخیص احساسات، بر نقش حالات چهره متمرکز بوده اند، دکتر کراوس معتقد است این یافته ها می تواند دریچه ای جدید را برای این نوع مطالعات باز کند.

“من فکر می کنم مقایسه ی این یافته ها، با شیوه های معمولی که روانشناسان از آن برای مطالعه احساسات استفاده می کنند، می تواند نتایج بسیار جالبی به دنبال داشته باشد.”
او می افزاید: “بسیاری از آزمایش های مربوط به هوش احساسی به درک دقیق حالت چهره متکی است. شاید دلیل نتایج به دست آمده، آن باشد که افراد در تعاملات بیش از حد به حالات چهره توجه می کنند- غافل از آنکه صدا هم می تواند اطلاعات لازم برای درک حالات درونی افراد را در اختیار ما بگذارد.”
“یافته ها نشان می دهد که ما باید در مطالعات خود تمرکز بیشتری بر نشانه های احساسات در لحن و صدای افراد داشته باشیم.”
دکتر کراوس باور دارد که دو دلیل احتمالی برای آن وجود دارد که چرا توجه به صدا به تنهایی نسبت به ترکیب صدا با حالات چهره، می تواند نتایج بهتری در شناسایی احساسات درونی افراد داشته باشد.

شاید یکی از دلایل آن باشد که ما برای پنهان کردن احساسات واقعی در پشت حالات چهره، مهارت و توانایی بیشتری داریم.
دلیل دیگر آن است که همیشه اطلاعات بیشتر نمی تواند نتیجه ی دقیق تری را به دنبال داشته باشد.
در دنیای روانشناسی شناختی، درگیر شدن در دو کار پیچیده (در اینجا دیدن و شنیدن) به طور همزمان به عملکرد فرد در هردوی این کارها صدمه خواهد زد.
دکتر کراوس می گوید یکی از پیامدهای این مطالعه بسیار ساده است.
او می افزاید:” گوش دادن بسیار مهم است. در واقع من باور دارم که توجه به آنچه افراد می گویند و لحنی که با آن حرف هایشان را بیان می کنند می تواند به درک بهتر ما از احساسات دیگران در محیط کار یا در روابط شخصی کمک کند.”