بهترین شیوه های پوشش دهی پروفیل سبک کدام است؟
مقاطع تولید شده از ورق روغنی چون پروفیل سبک یا مبلی از پر مصرف ترین و کاربردی ترین انواع مقاطع فولادی هستند. کیفیت سطحی و دقت ابعادی بالا، قابلیت شکل پذیری، مقاومت بالا در عین وزن و ضخامت کم از جمله نقاط قوت این مقاطع فولادی است اما پروفیل سبک هم مثل تمامی محصولات فولادی دیگر به سرعت دچار خوردگی و زنگ زدگی می شود. از انواع آبکاری ها و رنگ ها به منظور ایجاد مقاومت در آن ها استفاده می شود که هر کدام محاسن و معایب خاص خود را دارند. آبکاری نیکل-کروم و گالوانیزاسیون در بین تمامی انواع آبکاری و رنگ کوره ای و رنگ معمولی چهار روش برتر پوشش دهی پروفیل سبک هستند.
آبکاری نیکل-کروم: آبکاری نیکل-کروم رایج ترین روش برای ایجاد پوششی چند لایه بر سطح پروفیل سبک و کلیه مقاطع فولادی است که علاوه بر مقاومت بالایی که در برابر زنگ زدگی و خوردگی دارد، سطح براق و آینه گونه ی آن ظاهری زیبا در مقطع ایجاد می کند. در این روش اول یک لایه از فلز نیکل بر سطح پروفیل سبک کشیده می شود که به عنوان لایه خارجی با اکسیژن هوا واکنش داده و مانع از اکسید شدن فولاد می شود. در واقع آن را در برابر زنگ زدگی و خوردگی محافظت می کند. لایه ی بعدی از کروم است. سطح براق کروم جلوه ی خاصی در پروفیل ایجاد می کند. آبکاری پروفیل مبلی یا سبک با کروم-نیکل به خاطر همین سطح براق و زیبا بیشتر در تولید مبلمان اداری کاربرد دارد.
آبکاری روی: آبکاری با فلز روی در صنعت گالوانیزاسیون هم گفته می شود. از آبکاری روی در درجه اول برای ایجاد مقاومت در برابر زنگ زدگی و خوردگی استفاده می شود. فلز روی مانعی فیزیکی بر سطح فولاد ایجاد می کند که حتی با از بین رفتن بخشی از آن همچنان به عنوان آنود از مقاومت بالایی برخوردار است. با قرار گیری پروفیل سبک گالوانیزه در معرض هوا، روی با اکسیژن هوا واکنش داده و تولید روی اکسید می کند. در مرحله بعد طی واکنش روی اکسید با ملکول های آب موجود در هوا هیدروکسید روی تولید می شود و در قدم آخر هیدروکسید روی با کربن دی اکسید موجود در هوا واکنش داده و لایه ای نازک، غیر قابل نفوذ، سخت، کاملا نامحلول و خاکستری رنگ از کربنات روی ایجاد می کند که به ملکول های فلز روی در لایه زیرین متصل باقی می ماند و مانع از واکنش لایه های زیرین روی و فولاد می شود.
رنگکاری پروفیل سبک با رنگ کوره ای: رنگ های کوره ای عموما به شکل پودری و گاها به شکل مایع تولید می شوند. علاوه بر آن که مقاومت خوبی در برابر زنگ و خوردگی دارند، عایق خوبی در برابر حرارت هم هستند و افزایش دما تغییری در ساختار و خصوصیات فیزیکی آن ها ایجاد نمی کند. رنگ های کوره ای در نگاه اول تفاوتی با رنگ ها معمولی ندارد و اختلاف آن ها حین کار مشخص می شود. از این رنگ هم مثل انواع آبکاری برای جلوگیری از تخریب پروفیل سبک با رطوبت، خوردگی و سایر اثرات منفی استفاده می شود. بعد از رنگکاری پروفیل سبک با رنگ کوره ای مایع آن را درون کوره قرار می دهند تا رنگ پخته شود. بعد از پخته شدن، رنگ ظاهری شبیه به آبکاری به خود می گیرد. رنگ پوردی یا رنگ الکترواستاتیک به کمک معجزه ی فیزیک که باعث اتصال بادکنک به دیوار می شود، به سطح پروفیل سبک می نشیند. پوششی کاملا مقاوم و با دوام است که به دلیل اتصال یون ها مثبت رنگ به بار منفی پروفیل سبک با مقاومتی کاملا متفاوت از رنگ های معمولی بر سطح باقی می ماند. این نوع رنگ در معرض هوا به سرعت خشک می شود.
رنگکاری پروفیل سبک با رنگ معمولی: امروزه رنگگاری با رنگ معمول برای مقاوم کردن پروفیل مبلی یا سبک در برابر زنگ و خوردگی کاربرد زیادی ندارد، چرا که لایه رنگ به سادگی با خراشی سطحی از بین می رود و با بیرون آمدن لایه ی فولادی از زیر رنگ و در معرض هوا به سرعت دچار زنگ زدگی می شود.
امروزه در صنعت از روش های کاملا متفاوتی برای ایجاد پوشش بر سطح پروفیل سبک و به طور عام تمامی مقاطع فولادی استفاده می شود. رنگ کاری با انواع رنگ ها و آبکاری با انواع روش ها و فلزات. در این مقاله به بررسی دو نوع از پر مصرف ترین انواع آبکاری و رنگکاری پرداختیم که در بین تمامی آن ها تنها روش آخر (رنگ کاری با رنگ معمولی) مقاومت کمتری دارد.