مرد عنکبوتی بر لبه‌ی زمان (نگاهی به بازی Spider-Man: Edge of Time)

در پایان هفته گذشته و در حاشیه نمایشگاه واندرکان چند مطلب کوتاه درباره بازی Spider-Man: Edge of Time منتشر کردم – این بازی  درباره همکاری اسپایدرمن شگفت­ انگیز (Amazing Spider-Man) و اسپایدرمن ۲۰۹۹ (Spider-Man 2099) در طول زمان است؛ آنها با  با هم ارتباط برقرار می­کنند، و از طریق گذشته تغییراتی در آینده ۲۰۹۹ به وجود می­ آورند. با این حال، یکی از مهمترین چیزهایی که کمپانیهای Activision و Beenox بر آن تاکید داشت این بود که Spider-Man: Edge of Time دنباله­ای از Spider-Man: Shattered Dimensions نیست.

اما باید بگویم که مخالف این نظر هستم. امیدوارم منظورم را اشتباه متوجه نشده باشید، داستان Edge of Time – که بر اساس آن یک “دانشمند Alchemax” در زمان به عقب باز می­گردد و اسپایدرمن را می­کشد، به این ترتیب اسپایدر ۲۰۹۹ به گذشته می­رسد و سعی می­کند به “شگفت­ انگیز” برای اجتناب از سرنوشتش کمک کند  که این  هیچ ارتباطی با بازی Shattered Dimensions ندارد، ولی من به شما می­گویم که پس از دیدن اجرای این بازی متوجه شدم که Spider-Man: Edge of Time قطعا تکرار آن چیزی است که در Shattered Dimensions دیده شده بود.

داستان بازی

اول و مهمتر از هر چیز، داستان بازی Spider-Man: Edge of Time  درست مثل سناریوی Spider-Man: Shttered Dimensions نوشته شده است. لحظه برجسته در Spider-Man 2099 زمانی بود که او در حالی که از موانع عبور می کرد   و به سرعت از گذرگاه ها می­گذشت از یک فضای استوانه ای به پایین افتاد. از این بابت، این بازی خیلی شبیه آن چیزیست که در Shattered Dimensions دیده بودیم.

اسپایدی در بخش “اسپایدرمن شگفت انگیز” به سوی   افراد بد نعره کشید، و از مجموعه ­ حملات , مثل چکش­ عنکبوتی بزرگش استفاده می کرد . انجام این کار به او امکان جذب علامت­هایی برای سلامتی را می­داد. اگر شما فرصت آزمودن Shattered Dimensions را از دست داده ا­ید، اینها تمام چیزهای است که بازیکنان در آن بازی انجام می­دادند.

البته روشن است که قهرمانان در این بازی در محیطی جدید در برابر دشمنان جدیدتری  قرار می گیرند  و سازوکارهای جدیدی را ارائه می دهند . ولی با توجه به نگاه اجمالی که من به نسخه اولیه این بازی انداختم فکر می­کنم این همان بازی Shattered Dimensions بوده باشد.

صداها

بازی Shattered Dimensions چهار اسپایدرمن را در خود جای داده بود و چهار هنرمند دوبلور داشت که پیش از به وجود آمدن این شخصیتها در “دیوارخیز (wallcrawler)” بازی کرده بودند. دو تا از آن افراد جاش کیتون و کریستوفر دنیل بارنس بودند، که به ترتیب نقش Ultimate Spider-Man و Noir Spider-Man را بازی می­کردند. در Spider-Man: Edge of Time، کیتون در نقش “شگفت­ انگیز” و بارنس در نقش ۲۰۹۹ هستند.

نماهای بازی

من فقط چند دقیقه­ ای از بازی را دیدم، ولی به استثنای فرمت تصویر-در-تصویر (که قهرمانان ما به این صورت در طول زمان با هم ارتباط برقرار می­کنند)، اسپایدرمن­ ها در Edge of Time (لبه زمان) درست مثل همتایشان در Shattered Dimensions (ابعاد درهم­شکسته) به نظر می­رسیدند. به نظر می­رسد جزئیات بیشتری در نظر گرفته شده است و اجزای بازی قطعا سریع تر خواهد بود، ولی هیچ یک از اینها سبب نشد که احساس کنم به یک بازی متفاوت نگاه می­کنم. بخشهای “۲۰۹۹” به رنگ تیره با چاشنی نئونی بودند، و اجزای “شگفت­ انگیز” روشن و رنگی بود.

نظر نهایی

وقتی برای اولین بار بازی Spider-Man: Shattered Dimensions را در سال گذشته دیدم نسبت به آن تردید داشتم. مطمئن نبودم که داستان برای چهار مردعنکبوتی چگونه پیش خواهد رفت و نگاه اجمالی که به بازی داشتم مرا مشتاق نکرد. با این حال، در پایان از محصول نهایی خیلی خوشم آمد – جلوه­های تصویری، میان ­صحنه­ ها و افراد شرور، همگی واقعا عالی بودند. هفته گذشته بعد از دیدن بازی Spider-Man: Edge of Time احساسی بسیار شبیه آنچه در ابتدا از Shattered Dimensions دیده بودم به من دست داد. من خوشحالم که یک بازی اسپایدرمن دیگر عرضه شده است ، ولی خیلی مجذوب آن نشدم.

با این حال، اینبار تفاوتی وجود دارد – من می­دانم که سبک Beenox را دوست دارم. دفعه قبل، نمی­دانستم که این توسعه­ دهنده قصد ارائه چه کاری را دارد، ولی حالا می­دانم که کارش اسپایدرمن است. اگر دفعه قبل Beenox یک بازی اسپایدرمن جالب ساخت، تمایل دارم اینطور فکر کنم که آنها می­توانند اینکار را دوباره هم انجام دهند و کاری جدید در اختیارم بگذارند که مرا به هیجان بیاورد.

نظر شما چیست؟ آیا Spider-Man: Edge of Time بر مبنای آنچه درباره spider-Man: Shattered Dimensions فکر می­کردید خوب خواهد بود؟ از طریق بخش کامنتها در قسمت پایین ما را در جریان بگذارید.

منبع :IGN