نقد و بررسی بازی ۵ Dungeon Hunter
طی سال های اخیر شاهد عرضه بازی های بسیار معروفی در ژانرهای مختلف از شرکت گیم لافت بوده ایم. بازی هایی همچون “آسفالت” که در حوزه بازی های موبایل معروفیتی کسب کرده اند که در حد و حدود بازی Need for Speed در حوزه بازی های رایانه است. سری بازی های Dungeon Hunter نیز یکی دیگر از موفقیت های این شرکت در ژانر نقش محور است که ادامه یافتن آن تا قسمت پنجم را میتوان گواهی بر موفقیت نسخه های قبلی بازی دانست. در زیر به بررسی مختصر قسمت پنجم این بازی خواهیم پرداخت.
Dungeon Hunter را میتوان داستان برخورد شمشیرها، رویارویی جادوگران و خیانت فرماندهان دانست. به محض شروع بازی پرده ای (کات سینی) به شما نشان داده میشود که دنیایی که قرار است در آن قدم بگذارید را تا حدودی برایتان ترسیم خواهد کرد. شما در اصل نقش جنگجویی را بازی خواهید کرد که منبع درآمدش جایزه ای است که برای سر دیگران تعیین شده است، حالا فرقی نمیکند این دیگران یاقی باشند یا یک زندانی فراری! یک کاراکتر زن نیز در این بازی شما را از همان ابتدا همراهی خواهد کرد. مکان هایی که در آنها قدم میگذارید اغلب راههای متروک در شهر، قلعه های متروکه و سیاهچال ها هستند. روبرویی با دشمنان مختلف بخش جدانشدنی بازی است و هر چقدر در بازی بیشتر پیش میروید دشمنان تان نیز قوی تر میشوند تا جایی که اگر سلاح ها و زره های خود را ارتقا ندهید قطعا نخواهید توانست از سد آنها عبور کنید. مهارت های شما در رویارویی با دشمنان افزایش یافته و به تدریج باعث بالا رفتن رده شما میشوند: رویکردی که تقریبا در تمام بازی های نقش محور دیده میشود. همچنین بازی دارای راهنمای عملی است که روش مبارزه با دشمنان و استفاده از اکسیرها برای بازگرداندن سلامتی کاراکترهایتان به آنها را به شما آموزش میدهد.
از جمله نقاط عطف این بازی آن است که شما میتوانید در مراحل بالاتر که بازی سخت تر میشود از دوستان تان نیز کمک بگیرید. همچنین امکان رویارویی آنلاین با دیگر بازیکنان در حالت بازیکن در برابر بازیکن نیز وجود دارد. شما دقیقا مثل بازی کلش آو کلنز میتوانید قلعه خود را داشته باشید و با هیولاها و انواع و اقسام تله ها از آن محافظت کنید.و البته به قلعه دیگر بازیکنان حمله کنید و اموال آنها را به غارت ببرید. در حالت معمولی تعامل شما با شخصیت هایی که توسط هوش مصنوعی بازی کنترل میشوند به صورت گفتگو است که صدای آن یک هوا از موسیقی متن بازی بلندتر است تا شما بتوانید گفتگوها را به راحتی بشنوید. گرافیک این بازی چیزی در حد و حدود کنسول های بازی بوده و محیط بازی نیز کاملا جدی است بدان معنا که از سبک گرافیک کارتونی برای آن استفاده نشده است. ظاهر کاراکترهای بازی و لباس هایی که به تن دارند تا حدودی شبیه به کاراکترهای بازی Assassin’s Creed است ولی کپی برداری محض از آن نیست و سبک و سیاق خاص خود را دارد.
یکی از چیزهایی که در این بازی نمیتوانید بخرید اکسیرهایی است که سلامتی را به کاراکتر شما برمیگردانند، پس مراقب باشید در نبردها زیاد سلامتی تان را از دست ندهید چون هر چقدر هم که الماس و جواهرات جمع کرده باشید نمیتوانید با آنها سلامتی را به کاراکتر خود بازگردانید! به اعتقاد برخی منتقدان یکی از نقاط ضعف بازی روش ارتقای سلاح و زره کاراکترهای خود است: هر چند تنوع سلاح ها و زره هایی که میتوانید برای کاراکترهای خود بسازید بسیار بالاست ولی برای ساخت آنها نیاز به عناصری است که شاید برای بدست آوردن مقدار کافی آنها مجبور باشید یک مرحله را چند بار بازی کنید و در گوشه و کنار آن به دنبال عنصر مورد نظر خود بگردید. این میتواند برای آنهایی که حوصله این کارها را ندارند تا حدودی ناراحت کننده باشد ولی از طرف دیگر با همین کار میتوانید رده و تجربه کاراکترهای خود را افزایش دهید.
سری بازی های Dungeon Hunter تاکنون توانسته اند با گرافیک عالی خود و رعایت مناسب فاکتورهای سرگرم کنندگی در بازی های نقش محور حضور پر رنگی در این ژانر داشته باشند. قسمت پنجم این سری نیز تا حد بسیاری در همین مسیر گام برمیدارد هر چند به گفته عده ای از منتقدان حالت بازیکن در برابر بازیکن آن آنقدرها پیشرفته و سرگرم کننده نیست ولی این چیزی از نقاط عطف بازی کم نکرده است. اگر اهل بازی های نقش محور هستید پیشنهاد میکنیم حتما این بازی را دانلود کنید.