تفاوت بین مرورگرهای Chromium و Chrome چیست؟

کرومیوم (Chromium) پروژه‌ی منبع بازی است که پایه‌ی گوگل کروم (Chrome) را شکل می‌دهد. با توجه به این که کرومیوم کاملاً منبع باز است، این برنامه برای نصب ساده‌تر در بسیاری از مخازن نرم‌افزاری توزیع‌های لینوکسی وجود دارد.

مرورگر وب کرومیوم برای پلتفرم‌های دیگر هم در دسترس است. می‌توانید آن را بر روی ویندوز یا مک هم اجرا کنید. Chromium OS هم به طور مشابه نام پروژه‌ی منبع بازی است که پایه‌ی Chrome OS گوگل را شکل می‌دهد.

دریافت کرومیوم یا کروم

در لینوکس کرومیوم را معمولاً می‌توان به طور مستقیم از مخازن نرم‌افزاری توزیع‌های مختلف نصب کرد. در لینوکس اوبونتو، این نرم‌افزار را می‌توان با جستجو در Ubuntu Software Center نصب کرد. کرومیوم با آپدیت‌های امنیتی از مخازن نرم‌افزاری توزیع لینوکس شما به‌روز می‌شود.

استفاده از کرومیوم در ویندوز و مک در عمل کمی سخت‌تر است. نسخه‌های رسمی کرومیوم در دسترس وجود دارد، ولی این نسخه‌ها به‌روز نمی‌شوند و آخرین نسخه را باید به صورت جداگانه نصب کنید. به‌روز رسان برنامه یک بخش منبع بسته از گوگل کروم است. می‌توانید نسخه‌های شخص ثالث را از کسی بگیرید، اما آن‌ها هم به طور خودکار به‌روز نمی‌شوند و باید به امید توزیع کننده‌ی شخص ثالث بنشینید. البته می‌توانید خودتان کرومیوم را کامپایل کنید، ولی آیا واقعاً هر بار که آپدیتی منتشر می‌شود می‌خواهید چنین کاری انجام دهید؟

برای دریافت گوگل کروم در لینوکس باید به صفحه‌ی دانلود این مرورگر رفته و بسته‌ی آن را نصب کنید. با این کار عموماً یک مخزن نرم‌افزاری رسمی گوگل پیکربندی می‌شود تا آپدیت‌های کروم را در به‌روز رسان بسته‌های توزیع لینوکس شما نشان دهد. این برنامه بخش‌های منبع بسته هم دارد، به همین دلیل است که اجازه‌ی قرار گیری آن در مخازن نرم‌افزاری داده نمی‌شود.

در ویندوز و مک، کروم را به صورت مستقیم می‌توان از صفحه‌ی دانلود گوگل نصب کرد.

کروم چه چیزهایی دارد که کرومیوم ندارد

کروم اجزای منبع بسته‌ی گوناگونی را شامل می‌شود که این‌ها در کرومیوم پیدا نمی‌شود:

• پشتیبانی از AAC، ۲۶۴ و MP3: کروم شامل کدک‌های لایسنس شده برای قالب‌های رسانه‌ای اختصاصی است که به شما امکان دسترسی به محتواهای رسانه‌ای وسیع‌تری را می‌دهد – به خصوص سایت‌هایی که برای پخش ویدیوهای H.264 از HTML5 استفاده می‌کنند. هر دو مرورگر حاوی کدهای اساسی و رایگانی نظیر Opus، Theora، Vorbis، VP8، VP9 و WAV است.
• Adobe Flash (PPAPI): کروم حاوی یک API پلاگین فلش به نام PPAPI است که گوگل به طور خودکار آن را به همراه کروم به‌روز می‌کند. این تنها راه ممکن برای دریافت جدیدترین نسخه‌ی فلش در لینوکس است. حتی در ویندوز و مک هم بهتر است به جای استفاده از پلاگین فلش NPAPI قدیمی که در وبسایت ادوبی قرار داده شده از پلاگین فلش کروم استفاده کنید. (در واقع می‌توانید از کروم یک پلاگین Pepper Flash بگیرید و سپس آن را نصب کرده و اگر خواستید در کرومیوم از آن استفاده کنید.)
• Google Update: ویندوز و مک برنامه‌ای دریافت می‌کنند که به طور خودکار کروم را به‌روز نگه می‌دارد. کاربران لینوکس باید از ابزارهای مدیریت نرم‌افزاری استاندارد خودشان استفاده نمایند.
• Security Sandbox: گوگل اشاره می‌کند که ممکن است بعضی از توزیع‌های لینوکس سندباکس امنیتی کرومیوم را غیرفعال کرده باشند، در این صورت باید به آدرس about:sandbox بروید و مطمئن شوید که سندباکس به صورت پیشفرض فعال و آماده‌ی کار باشد. این یکی از بهترین ویژگی‌های کرومیوم (و کروم) است.

اگرچه کرومیوم تحت برند گوگل نیست، ولی خیلی گوگل گونه است. این برنامه شامل همان قابلیت‌های مربوط به سینکی است که در کروم پیدا می‌شود و به شما اجازه می‌دهد تا با حساب کاربری گوگل خود وارد شده و اطلاعات‌تان را سینک کنید.

در مورد «جاسوس‌افزار» چطور؟

گوگل کروم قابلیت‌هایی برای گزارش کرش دارد که در کرومیوم یافت نمی‌شود. اگر امکان گزارش کرش را در کروم فعال کرده باشید، اطلاعات مربوط به کرش‌ها برای گوگل فرستاده می‌شود. اگر از کرومیوم استفاده می‌کنید، چنین گزارشگر کرشی وجود ندارد و باید به روش قدیمی از یک ردیاب باگ استفاده کنید. توزیع‌های لینوکس ممکن است قبل از ارائه‌ی کرومیوم به کاربر کد برنامه را تغییر دهند. اگر می‌خواهید باگ‌های کروم را گزارش کنید، بهتر است به جای کرومیوم از همان کروم استفاده نمایید.

به علاوه کرومیوم قابلیت ردیابی مصرف یا User Metrics که در کروم وجود دارد را ندارد. این قابلیت یک ویژگی اختیاری است که اطلاعات مربوط به نحوه‌ی استفاده‌ی شما از بخش‌های مختلف مرورگر را به گوگل می‌فرستد و به شرکت کمک می‌کند تا بر اساس داده‌های ارسالی تصمیم بگیرند. (این همان داده‌هایی است که مایکروسافت مدعی است با تکیه بر آن به خاطر عدم استفاده‌ی کاربران از منوی استارت تصمیم به حذف این بخش گرفت، پس شاید بهتر باشد که گیک‌ها هم این قابلیت را فعال کنند.)

کرومیوم در گذشته شامل ویژگی‌های بسیاری بود که به سرورهای گوگل وابسته، و به طور پیشفرض فعال بودند. می‌توانید لیست این ویژگی‌ها را در صفحه‌ی تنظیمات ببینید. این لیست حاوی وب سرویسی برای تصحیح غلط‌های تایپی در هنگام نوشتن آدرس سایت‌ها، سرویسی برای پیش بینی، ویژگی گوگل برای مقابله با فیشینگ و چیزهای دیگر است.

حالا از کدام نرم‌افزار استفاده کنیم؟

کرومیوم خوب است چون توزیع‌های لینوکس را قادر می‌سازد تا بتوانند از مرورگر وبی که تقریباً کپی کروم است استفاده کنند. چنین توزیع‌های لینوکسی حتی می‌توانند اگر بخواهند به جای فایرفاکس از کرومیوم به عنوان مرورگر وب پیشفرض خود استفاده نمایند.

اگر شما هم طرفدار نرم‌افزارهای منبع باز هستید و نمی‌خواهید از برنامه‌های منبع بسته استفاده کنید، کرومیوم گزینه‌ی مناسب برای شماست.

اما بسیاری از کاربران لینوکس به استفاده از نرم‌افزارهای منبع باز چندان پایبند نیستند و ممکن است بخواهند از کروم استفاده کنند. اگر از فلش پلیر استفاده می‌کنید با نصب کروم می‌توانید به آخرین نسخه‌ی این برنامه دسترسی داشته باشید و به محتواهای رسانه‌ای آنلاین بیشتری دسترسی پیدا کنید. برای مثال گوگل کروم روی لینوکس اکنون قادر به پخش ویدیوهای نتفلیکس است. این کار مستلزم پشتیبانی از H.264 برای ویدیوهای HTML5 می‌باشد.

انتخاب بین این دو در ویندوز و مک واضح است. کرومیوم برای استفاده‌ی واقعی بیش از حد شیک است و نمی‌توانید نسخه‌ای داشته باشید که خودش را آپدیت کند. این گزینه بیشتر برای کاربران لینوکس خوشایند است. نظر شما چیست؟ کدام را ترجیح می‌دهید؟ دیدگاه خود را با گویا آی تی در میان بگذارید و این مطلب را روی شبکه های اجتماعی نشر دهید.

http://www.howtogeek.com/202825/what%E2%80%99s-the-difference-between-chromium-and-chrome/