محققان مکانیسم ارتباط ناراحتی های تنفسی و استنشاق آلودگی سوخت های دیزلی را کشف کردند
محققان، برای اولین بار، نشان دادند که چگونه آلودگی ناشی از اگزوز موتورهای دیزل قادر به تحت تاثیر قرار دادن اعصاب ریه هستند. آلودگی هوا یک تهدید قابل توجه برای سلامت انسان ها است، آنها می گویند موفق به شناسایی مکانیسم های بالقوه ارتباط قرار گرفتن در معرض دود اگزوز موتور های دیزل و تشدید بیماری های تنفسی شده اند که می تواند به درمان کسانی که تحت تاثیر این آلودگی ها قرار گرفته اند منجر شود.آقای رایان رابینسون، دانشجوی دکترا در موسسه ملی قلب و ریه، امپریال کالج لندن در سیزدهمین کنفرانس انجمن تنفسی علوم ریه اروپا در روز گذشته در مورد مطالعات خود بر روی ذرات دود سوخت دیزل و تاثیر بر اعصاب حسی راه تنفسی صحبت کرد. گزارش شده که یک کمپین با هدف بالا بردن آگاهی اهمیت تنفس هوای پاک با عنوان ریه سالم برای زندگی، توسط انجمن تنفسی علوم ریه اروپا راه اندازی شده است.
دود حاصل از سوخت های دیزل جزء مهمترین فاکتور های آلودگی هوای شهری هستند که حاوی مخلوطی پیچیده از گازها و ذرات می باشند.
آقای رابینسون می گوید: “مطالعات نشان می دهد که قرار گرفتن در معرض این ذرات دیزل برای سلامتی مضر می باشد، این ذرات بسیار کوچک هستند – به قطر تنها ۲۰ نانومتر – و در نتیجه با چشم غیر مسلح دیده نمی شوند اما می تواند به عمق شش ها نفوذ کنند.”
ریه ها شامل اعصاب حسی متعددی هستند که می توانند محرک های مضر را تشخیص دهند و در نتیجه اجازه می دهد که بدن برای پاسخ به آن ها عکس العمل نشان دهد به عنوان مثال با تحریک سرفه. آقای رابینسون همچنین می گوید: “با این حال، ما می دانیم که این اعصاب نیز می تواند در تشدید شرایط تنفسی، به عنوان مثال با ایجاد برونش با انقباض در بیماری هایی مانند آسم درگیر شود.
محققان این مقاله که شامل مشاوران آقای رابینسون: استاد ماریا بلویسی، استاد تری تتلی و استاد الکساندرا پورتر، نشان دادند که ذرات دیزل حاصل از دود کامیون ها و اتوبوس ها می تواند اعصاب حسی راه تنفسی را در داخل anaesthestised مدل خوکچه هندی بدن فعال کند.
آقای رابینسون: “نکته جالبی که مشاهده کردیم این بود که اعصابی که در راه هوایی از نظر شیمیایی حساس بودند درگیر شدند و نه آنهایی که از نظر فیزیکی حساس بودند.”
سپس محققان اقدام به آماده سازی عصب جدا شده در شرایط آزمایشگاهی کردند که آنها را با سرعت بیشتری مجاز به بررسی مکانیسم های درگیر کرد. او در این کنفرانس گفت: “اولین چیزی که ما متوجه شدیم این بود که این ذرات، هنگامی که تمیز هستند بی ضرر می باشند. واضح بود که مواد شیمیایی جدا شده از استخراج آلی ذرات دیزل کلید فعال سازی عصب، هستند این موضوع اطلاعاتی که ما در داخل بدن دیدم را تایید کرد.
برای درک چگونگی عصاره دیزل بر فعالسازی اعصاب راه تنفسی، محققان عوامل دارویی و ژنتیکی را به عنوان ابزار مورد استفاده قرار دادند.
او همچنین گفت: “ما به طور گسترده ای می دانستیم که سنسور زیست محیطی شناخته شده به عنوان گیرنده انتقالی بالقوه (TRP) کانال های یونی کلید راه فعالیت عصب حسی در راه تنفسی هستند، بنابراین ما تصمیم گرفتیم برای جلوگیری از انواع کانال های مختلف متوجه شویم که آیا عصاره دیزل می تواند هر یک از آنها را فعال کند یا خیر. “
محققان دریافتند که پاسخ به عصاره دیزل با فعال کردن کانال های TRP ankryin-1 یا TRPA1 رانده شدند. آنها همچنین کشف کردند که استفاده از یک آنتی اکسیدان پاسخ به عصاره را لغو خواهد کرد. آقای رابینسون گفت: “استرس اکسیداتیو، عدم تعادل بین اختلال در محدوده اکسیداتیو طبیعی سلول ها قرار دارد و سیستم را به ترمیم آسیب ناشی از آلودگی، قادر می سازد. یک فعال TRPA1 شناخته شده به بسیاری از بیماری ها ارتباط دارد.
این یک پژوهش است با این حال، ممکن است تنها اولین گام به سوی درک چگونگی آلودگی هوا و تاثیر آن بر اعصاب حسی راه تنفسی و رفلکس تنفسی باشد. آیا انواع دیگر سوخت ها هم اعصاب راه تنفسی را فعال می کنند، و حتی ممکن است که آنها اثر قوی تری در این زمینه از دیزل داشته باشند. همچنین محققان می گویند تعیین اینکه آیا آن ها باعث افزایش فعال سازی اعصاب حسی می شوند در توضیح اینکه که چرا برخی از آنها نسبت به بقیه بیشتر مستعد ابتلا به اثرات آلودگی هوا هستند بسیار مهم است.
آقای رابینسون همچنین می گوید: “ما امیدواریم که کار های ما به کشف را های درمان و یا استراتژی های مدیریت منجر شود از آنجا که می تواند به درمان بیماری های تنفسی مانند آسم که به ویژه با آلودگی هوا تحت تاثیر قرار می گیرد کمک کند. نتایج ما نشان می دهد که اعتماد ما به سوخت های فسیلی، و به خصوص دیزل، می تواند اثر سوء بر سلامت ما بگذارد، برای حمایت از این ایده، ما باید به دنبال منابع سوخت های جایگزین باشیم. ما باور داریم که داده های ما به طور برجسته برای ضروری بودن مکانیسم جایگزین مهم است.
[منبع: sciencedaily]