باتری های بی رمق
باتری های لیتیوم-یون همیشه یکی از دردسرهای وسایل الکترونیکی قرن بیست و یک هستند. این باتری ها که باید در مواقع مورد نیاز به کار آیند، بعد از چند ساعت موبایل، تبلت و لپ تاپتان را بی جان می کنند و دست شما را توی پوست گردو می گذارند.
با فرض اینکه الکتریسیته در پریزهای برق جریان داشته باشد تازه حالا باید از این اتاق به آن اتاق دنبال شارژ و آداپتور بگردید، البته از فواید این قضیه هم این است که می توان همیشه این باتری ها را پشت تلفن بهانه کرد که« ببخشید، باتری موبایلم دارد تمام می شود» و مکالمه را ناتمام گذاشت و فوری تلفن را قطع کرد.
این باتری ها علاوه بر اینکه ظرفیت پایینی دارند، عمر مطلوبی هم ندارند، حتی باتری های جدید لیتیوم- پلیمر هم این ضعف را دارند و پس از چند وقت از ظرفیت آن کم می شود.
برای حل مشکلات باتری ها باید سراغ شیمی برویم. یون ها یک باتری سالم، آزادانه بین آند و کاتد جریان دارند. شارژ کردن باتری باعث می شود تا یون ها با نیروی بیشتری از کاتد به سمت آند حرکت کنند. وقتی باتری در خال استفاده و تخلیه انرژی است، این جریان برعکس می شود و این فرایند به مرور زمان باعث فرسایش کاتد می شود و در نتیجه ظرفیت باتری کاهش می یابد.
یک باتری لیتیوم-پلیمر آخرین مدل پس از هر بار شارژ، 20 درصد ظرفیت خود را از دست می دهد. یعنی هر بار که موبایلتان را شارژ می کنید یک میخ دیگر به تابوتش اضافه می کنیدو با شارژ کردن های نامنظم این زوال را سرعت می دهید.
حتی اگر هم از باتری استفاده نکنید باز هم از عمر آن کم می شود. بر اساس آزمایش های شرکت کادکس الکترونیکس، یک باتری تازه شارژ شده لیتیوم- یون پس از گذشت یک سال در حالت عادی و بدون استفاده 20 درصد ظرفیت خود را از دست خواهد داد. و اگر دمای هوا را مثلا تا 38 درجه سانتیگراد زیاد کنیم، این مقدار به 35 درصد افزایش می یابد.
روی دیگر سکه این است که باتری را خالی و بدون شارژ نگهداری کنید که در آن صورت نیز تیر خلاص را به زندگی باتری می زنید و باتری شما دیگر هرگز شارژ نخواهد شد.
بهترین کار برای زیاد کردن طول عمر باتری، این است که باتری را بعد از اینکه 50 درصد انرژی خود را از دست داد از وسیله الکترونیکی جدا کرده و آن را خنک کنید، در صورت نگهداری صحیح و ایده آل باتری باز هم این امکان وجود دارد که پس از گذشت سه یا چهار سال عمر باتری شما به آخر برسد.
منبع: pcworld