دانشمندان موفق به کشف ماده ای شدند، که توانایی ایجاد پالسومیک را دارد

دانشمندان موفق به کشف ماده ای شدند، که توانایی ایجاد پالسومیک را دارد
  • 1393/12/1
  • پوریا رستمی
  • 0

به گزارش گویا ای تی، به نقل از sciencedaily؛ طبق جدید ترین اطلاعات موجود، یک گروه از محققین، که در دانشگاه کارولینای شمالی فعالیت دارند، موفق به کشف ماده ای شدند، که هر فرد به وسیله آن توانایی ساخت پالسومیک(Palsomic) را دارد، قابل ذکر است، برای استفاده از این ماده، میبایست آن را در معرض نور مادون قرمز قرار داده تا به پاسخ دریافتی آن عکس العمل خود را نشان دهیم. این اولین باری است، که ماده ای با این کاربرد ساده تولید میشود، علاوه بر این، نظر میرود، این ماده بتواند کمک هایی را در علم صنعت پزشکی ایجاد کند. ولی موضوع اصلی، سطح رزونانس پلاسمون ها، در این ماده است. این موضوع در زمانی مطرح شد، که دانشمندان در حال تحقیق بر روی سطح روشن رابط بیرنسرا و مواد عایق بودن، به این منظور که اگر الکترون ها و طول موج نور ورودی، مناسب باشد، دانشمندان میتوانند سطح عایق همه چیز را، از جمله موارد پزشکی و opo-elctronic، پایدار تر بکنند.  باعث و بانی این کار نیز، طول موج نور است، که به طبع با توجه به ماهیت رسانا، به کار می افتد. در این ماده مواد با چگالی بالا از الکترون های آزاد جدا، و به طول موج نور کوتاه، می پیوندند، ولی اگر این مواد از چگالی کمی برخوردار باشند، قضیه کاملا برعکس این صدق کرده، و آن ها به طول موج بلند تر می پیوندند، قابل ذکر است تمامی این موارد زمانی به وقوع می پیوندد که ما شاهد وجود یک شکاف عظیم نوترونی در مواد باشیم. دانشمندان هم اکنون، قادر به شناسایی مواد با سطح رزونانسی بین ۱۵۰۰ تا ۴۰۰۰ هستند.

طبق اظهارات دکتر جان پل ماریا از سازمان علوم مواد دولتی ایالات متحده، تنها به سه صورت میتوان موادی با تشدید سطح پلاسمون برگرفته از نور مادون قرمز، را مورد بررسی قرار داد. اولین عمل برداشت خورشیدیست، که برای انجام آن باید از طول موج نور خورشیدی استفاده کرد، این نور هرگز نباید هدر برود. دومین عمل توسعه سنجش مولوکولی پیچیده در مواد و سومین عمل نیز، توسعه سریعتر مواد الکترونیکی opto نسبت به قبل است. ما میدانیم، عمل سنتزینگ در مواد، میتواند نشانگر los کم در سطح پلاسمایی باشد، در عوامل دیگر نیز این موضوع میتواند صدق کند.

به طور خاص این تیم تحقیقاتی، اکسید کادمیوم، را با یک عنصر کمیاب از خاک بدون تغییر خاصیت بلوری ترکیب کرد، که میتواند موجب پیشرفت این موضوع از لحاظ مختلف شود. این عمر دو طرز فکر را به وجود می آور، ابتدا ساخت الکترون های آزاد در مواد و سپس افزایش تحرک الکترون ها در مواد، در هر صورت این کار، موجب تعامل راحت تر نور مادون قرمز با مواد میشود.

در بیشتر مواقع، وقتی شما یک ماده را مورد تخدیر قرار میدهید، بار های الکترونی آن نیز به سمت پایین سوق پیدا میکنند، ولی در این پروژه ما چیزی بر خلاف این را پیدا کردیم! به منظور اینکه دسپریزیوم های موجود در این ماده پالسومیکی، بر خلاف مورد قبلی، ویژگی های الکترونیکی آن را افزایش میدهد، در واقع از لحاظ فنی، ما شاهد ایجاد ناخالصی هایی در مولکول های اکسیژنی ماده هستیم، که در پی آن شاهد از دست رفتن اتم های گوناگونی از ماده خواهیم شد، در ادامه اتم های از دست رفته با لنز های الکترونی تداخل پیدا کرده، و در نتیجه الکترون ها کمتر پراکنده میشوند. “رجوع به گفته های دکتر جان پل پل ماریا”

این مقاله توسط دکتر ادوارد شاتر، با عنوان دیسپریزوم دوپ اکسید کادمیوم، در شانزدهم اکتبر سال جاری، در بخش آنلاین نشریه nature بر محوریت مواد پالسومیکی منتشر شد. قابل ذکر است، افرادی که در تهیه این مقاله، کمک کردند  شامل کریستوفر شلتون ، جاشوا هریس ، بنجامین گدی ، و دکتر . داگ ایروینگ و استفان فرانزن هستند.

نظر شما در این باره چیست؟ این کشف این ماده پالسومیکی میتواند، باعث و بانی ایجاد تحولی در صنعت پزشکی و علمی حال حاضر دنیا شود؟ لطفا نظر خود را با ما در میان بگزارید…

“تمامی حقوق، متعلق به گویا آی تی است”


 
                            
دیدگاه خود را وارد کنید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *