ارائه نظریه وجود آب در ماه برای باری دیگر
همواره سفر های فضایی با روالی بسیار سخت و دشوار و در عین حال گران‌قیمت همراه بوده اند– برای مثال برای روانه کردن تنها یک بطری آب به سیاره ای چون ماه نیاز به هزاران دلار پول است. طبق آخرین کشفیات دانشمندان در زمینه مولکول های هیدروژن‌دار، نظریه وجود آب در سیاره ماه به منزله احتمال رسیده که در پی آن بسیاری از داشمندان را هیجان زده کرده است، زیرا در صورت کمی تلاش، اختصاص بودجه درخور‌توجه و انتقال کمی آب از زمین به ماه برای انجام فعالیت های آزمایشی میتوان اثبات‌گر این موضوع و پروژه بود. هیدروژن و اکسیژن– از این دو عامل میتوان در زمینه هایی چون ساخت و تهیه محصولاتی چون سوخت راکت ها و موشک های سفر های فضایی، هوای تنفسی و… در سطح ماه برای افرادی که در آینده به این سیاره سفر میکنند استفاده کرد.
طبق آخرین کشفیات به دست آمده توسط مدارگرد قمر‌شناس ماه یا به اختصار LRO که توسط ناسا (NASA) به سطح فضا فرستاده شده بود، این سفینه در حین گشت زنی در نیم کره جنوبی این سیاره، به اطلاعات جدیدی دست یافت، با توجه به اطلاعات به دست آمده، این سفینه در حین آنالیز قسمت هایی از نیم کره جنوبی سیاره ماه، به قله هایی برخورده است که حاوی این اطلاعات علمی بوده اند: ” در این مکان به طور متوسط شاهد ۲۳ میلیون بار سنگین هیدروژن در هر قسمت هستیم، این هیدروژن ها در قسمت های دیگری نیز چون خط استوا در سطح ماه به وفور دیده میشوند”. تمامی این اطلاعات توسط پروفسور تیموسی مک‌کلانهان دانشمند ناسا از بخش مرکزی سفر های فضایی در گرینبلت، مریلند به دست اذهان عمومی رسیده است.
در ادامه با گویا آی تی همراه باشید.
این اولین بار است که به طور گسترده علم ژئوشیمی (کانی شناسی) به چنین اطلاعات فراوانی در حوزه هیدروژن (ساده ترین نماد شیمیایی جهان که در جدول تناوبی با عدد ۱ نشان داده میشود) میان PFS (سیستم عملکردی سطح ماه) و EFS (نور خورشید که به طور گسترده در طیف فضا پخش شده است) در سیاره ماه دست پیدا میکند. این نشانگر یک درصد تفاوت در در سیگنال های نوترون های تشخیص داده شده توسط قمر شناس نوترونی ناسا (به اختصار LEND) است. طبق اطلاعات به دست آمده توسط نشریه لکاروس در نوزدهم اکتبر، پروفسور مک کلانهان رهبری تیم‌تحقیقاتی بر روی این پروژه را داراست.
ماده مولکول های هیدروژن دار را میتوان به ماده ای سبک و لطیف (به صورت ساده تر، بخار شدنی) تشبیه کرد، و در علم ژئو شیمی این ماده ها با فرمی چون مولکول های آب (متشکل از دو اتم هیدروژن و یک اتم اکسیژن) شناخته میشوند، که به صورت آزادانه و به طور محدود در سطح قمر به وفور دیده میشوند. دلیل نبود تعامل به دو عامل علمی PFS و EFS را میتوان به تغیر دمای ماده از گرمتر به سردتر در سیاره زمین در صورت وجود خورشید تشبیه کرد، رجوع به گفته های پروفسور مک‌کلانهان.
” اینجا در نیم کره شمالی، اگر شما در یک روز آفتابی پس بارش برف به بیرون بروید، متوجه وجود برف های بیشتری در دامنه روبرو خواهید شد که به‌دلیل فروغ آفتاب بر این منطقه، آب هایی که زمانی قرار بود به برف تبدیل شوند از بین رفته و به بخار تبدیل میشوند، که در پی این عمل شاهد قطع بارش برف از آسمان میشویم.” “ما فکر میکنیم، پدیده ای مشابه این در ماه؛ در حال وقوع است، — عامل PFS به اندازه کافی نور آفتاب دریافت نمی‌کند، که همین عمر به طور ساده میتواند مستلظم باقی ماندن مقدار کمی بخار‌آب در طیف قمر و سیاره ماه شود، کی در پی آن شاهد تجمع حد بیشتری از این ماده در PFS خواهیم بود.”
علاوه بر این، داشمندان در حین نقشه‌برداری از منظره جغرافیایی ۵۰ الی ۶۰ سانتیگرادی نیم‌کره‌جنوبی سیاره ماه نیز، به هیدروژن های زیادی برخوردند که به وفور در در سطح PFS دیده میشوند. طبق اطلاعات به‌دست آمده از این تحقیقات و به قولی نقشه‌برداری، دامنه هایی که در سطح نیم کره جنوبی سطح ماه و بعد ها در نزدیکی این منطقه قرار داشتند، یک محموله بزرگ هیدروژن با تمایز غلظت در بخش های مختلف را از خود به نمایش گزاشته‌اند، همچنین نظریه هایی وجود دارد که علاوه بر این، مناطق گستردگی وجود هیدروژن در سیاره ماه، به قسمت های دیگری نیز چون فاصله ۴۵ پی‌پی‌ام‌دبلیو(ppmw) از دامنه های موجود در ماه؛ راه دارد. دامنه های فضایی گسترده تر در این پروژه تحقیقاتی، اطلاعات بیشتری را از نظر علمی نسبت به دامنه های کوچک‌تر به دانشمندان ارائه کردند، که در نهایت نشان دهنده وجود هیدروژن های بیشتری از نظر غلظت در سطح PFS نسبت به محیط های دیگر است. همچنین اندازه گیری حجم عامل LEND(نوترون های اشکار ساز در سطح ماه) مافوق EFS گسترده تر، تقابل آنچنانی ای با محیط اطراف آن نداشت، که نشان‌دهنده وجود هیدروژن در EFS نیز هست، که همه اینها تماما مطابق با وضعیت فیزیکی محیط هستند؛ رجوع به گفته های پروفسور تیموسی مک‌کلانهان. دانشمندان و اعضای این تیم، نظریه وجود تمامی این عوامل در نیم کره شمالی سیاره ماه را در ذهن خود می‌پرورانند، ولی آنچه که هم اکنون در ارجعیت دارد اثبات این موضوع در منطقه جنوبی سیاره است.
منابع دیگری نیز از اطلاعات در این مورد موجود است، که به بررسی آن ها میپردازیم. به غیر از ماه، بسیاری از ستاره های دنبال دار و برخی از سیارک ها، حاوی مقادیر زیادی از آب و هیدروژن هستند، که این نظریه را به وجود می‌آورند که هیدروژن های موجود در ماه، توسط این عوامل به این سیاره منتقل میشوند، که پس از تعامل این هیدروژن ها با رایحه باد خورشیدی، شاهد ایجاد مولکول های هیدروژن دار میشویم. رایحه باد خورشیدی، یک جریان نازک از گاز است، که به طور مداوم از خورشید دمیده میشود، این رایحه حاوی شکل خالصی از هیدروژن است، که پس از رسیدن به سطح عملکردی ماه یا PFS با سنگ سیلیکات تعامل یافته و سپس به شکل هیدروکسیل و مولکول هیدروژن دار در می‌آید، در آخر نیز شاهد تبدیل این ماده به آب هستیم.
در سال ۱۹۶۰، دانشمندان فکر میکردند، تنها قسمت های محدودی از ماه توانایی نگه‌داری این مواد را دارند، ولی در حال حاضر، شرایط متفاوت شده و این طرز فکر به طور کامل رد شد.
نظریه وجود آب در سیاره ماه تا کنون به طور کامل به اثبات نرسیده و هنوز هم شواهد کافی ای در دست نیست، زیرا با توجه به مشاهده های مدارگرد ها و سفینه های موجود در طیف فضا، دانشمندان دمای فیزیکی این سیاره را حتی خشک تر از خشک ترین بیابان های زمین میدانند، ولی با این حال، بازم هم نمیتوان این نظریه را رد کرد. رجوع به گفته های پروفسور مک‌کلانهان.
نظر شما در این باره چیست؟ با ما در میان بگزارید…