IQ کامپیوترتان را ارتقاء دهید! توضیح ۶ تکنولوژی کلیدی (قسمت 4)

نسخه ششم پروتکل داخلی

چگونه نسل بعدی پروتکل اینترنت (IPv6) با  بالا بردن تعداد آدرس های در دسترس و اضافه کردن ویژگی های جدید در وقت صرفه جویی می کند.

آیا خود را برای Y2K بعدی آماده کرده اید ؟ ما نام آن را کمبود بزرگ آدرس‌های اینترنی(IP) سال 2011 یا اندکی پس از آن، گذاشته ایم. هنگامی که استاندارد ” TGIPAS2011oST ” مثل Y2K به خوبی عمل نکند، این فاجعه تدریجی می تواند مشکلات اساسی برای شبکه به وجود آورد.

خوشبختانه  IPv6 (نسخه 6  پروتکل اینترنت) مشکل را با ساختن تعداد بیشماری(در حد چندین تریلیارد( آدرس عمومی حل کرده است که داری ویژگی های جدید شبکه است. هر دو تکنولوژی IPدر زمان انتقال وجود دارند و در بیشتر موارد دستگاه های IPv6  به IPv4 تبدیل میشود تا با وسایل قدیمی ارتباط بر قرار کند.

ابتدا چگونگی انتقال اطلاعات از  لایه های اینترنت در شبکه های جهانی را توضیح خواهیم داد. و بعد درمورد تغییرات و پیشرفت IPv6 که مسائلی به غیر از اضافه کردن آدرس است بحث خواهیم کرد. شما با این جزئیات قادر به آماده سازی dual-stack ، پیوند و انتقال احتمالی به IPv6 خواهید بود.

کنار زدن لایه ها

اینترنت از چهار لایه اصلی برای انتقال داده ها استفاده می کند.ممکن است آنها را مانند عروسک های متریوشکا که در درون یکدیگر قرار می گیرند درنظربگیرید که لایه ها به ترتیب یکدیگر را در برمی گیرند. (در اینجا می توانید درباره این مطلب بخوانید)

لایه اتصال برای کنترل پایین ترین سطوح ارتباطات مانند Media Access Control (اِم اِی سی)  دارای سخت افزار و نرم افزار (یا میان افزار) می باشد. (در حالی که بعضی ارتباطات سخت افزاری را قسمتی از لایه  فیزیکی پایین تر از این می دانند، ما آن هایی را درنظر می گیریم که هر دو را در بر دارد)لایه ی اینترنت در IPv6و IPv4 عمل می کند.لایه ی انتقال اطلاعات را به پروتکل های اجرایی خاص انتقال و تحویل می دهد که در لایه های اجرایی قرار دارند که شامل HTTP (پروتکل انتقال فوق متن) و FTP (پروتکل انتقال فایل) می باشد.

لایه اینترنت مخصوصا به این دلیل  مهم است که مانند یک روتر آدرس دهی آن را هنگام پیکر بندی تجهیزات شبکه تنظیم می کنیم. معمولاٌ لایه های دیگر برای کاربرهای نهایی قابل مشاهده نیست و فقط عمل می کنند.

تغییر آدرس

روش آدرس دهی جدید بزرگ ترین تفاوت IPv4 و IPv6را نشان می دهد. تکنولوژی IPv4 از آدرس دهی 32 بیتی استفاده می کند که چهار میلیارد اتصال گر   عمومی را ایجاد می کند. به دلیل تقاضاهای رو به افزایش و تخصیص ناکارآمد آدرس های IP موجود، از همه ی آن استفاده می شود. در مورد این که چه زمانی آدرس های IPv4 تمام می شود نظرهای متفاوتی وجود دارد، اما بیشتر متخصصین عقیده دارند که به زودی اتفاق خواهد افتاد.

IPv6 به خوبی این مشکل را حل کرده است به طوری که از یک طرح آدرس دهی 128 بیتی استفاده می کند که یک ترکیب 2128 به وجود می آورد، تقریباً 34 تریلیون  (34 با 37 صفر) آدرس IP که برای پشتیبانی کامپیوتر متصل به اینترنت ،تلفن،تلویزیون ، دسته ی بازی، یخچال و توسترکافی است. این یکی از مثال های IPv6 است .

2001:0DB8:AC10:2F3B:9C5A:FFFF:3FFE:02AA

البته این تنها قابلیتی نیست که IPv6 در اختیار کاربران می‌گذارد، بلکه مشکل نیاز به ترجمه آدرس شبکه (NAT) را بر طرف کرده است به طوری که شکلی ظاهری از IP اطراف  آدرس IP را می گیرد و فاصله های آدرس را پنهان می کند. عیب اصلی NAT این است که میزبانی که دارای روتر NAT است، نمی تواند ارتباط کافی و مناسب داشته باشد ونمی تواند از بعضی از پروتکل اینترنت استفاده کند .

دستگاه های شبکه که به شبکه IPv6 متصل هستند،  در مقایسه با پروتکل پیکربندی پویای میزبان (DHCP قادر هستند)به خوبی و به صورت خود کار پیکر بندی شوند.حتی شما می توانید پیکر بندی یک شبکه ی را تغییر دهید، مثلاً  آدرس پسوند و شبکه فرعی را نگه دارید و پیشوند را تغییر دهید. و چون شبکه IPv6 می تواند 264 آدرس داشته باشد، ISPs و موسسه ها ی بزرگ مجبور نیستند شبکه های خود را تجزیه کنند.

اطلاعات مبادله شده که از IPv6 استفاده کردند همانند IPv4 دردرون بسته هایی قرار دارند.بسته های IPv6 داری سه عنصر هستند : یک هِدر ثابت که داری آدرس دهی اطلاعات است، یک هدر اضافی اختیاری که  ویژگی های دیگری را در اختیار می گذارد و یک بار مفید. بسته های IPv6 بعد از IPv4 می تواند پردازش شود، زیرا هدرهای بسته ی آن ها دارای رقم کنترلی((chechsum نیستند . ارقام کنترلی در Ipv4 برای تأیید اطلاعاتی که به درستی فرستاده و دریافت شده اند استفاده می شوند؛ اما این عمل در لایه های بالاترIPv6 انجام می شود. به علاوه بعضی از فرایند های نادر  از هدر ثابت خارج می شود به هدر اختیاری منتقل می شود.

آغاز شمارش معكوس براي راه‌اندازی IPv6

تمام سيستم عامل هاي مدرن، از جمله ويندوز XP با بسته خدماتي 3، آماده ي گذار به IPv6 هستند. اكنون ، سيستم عامل ها مي توانند در حالت دو پشته، هم زمان دو استاندارد IP و دو آدرس IP را اجرا كنند. مثلا، ممكن است از داخل از IPv6 استفاده كنند و از خارج به سوي IPv4 روند.

سيستم عامل ها هم چنين از انتقال “6به4” نيز پشتيباني مي كنند. اين روش براي ابزارهاي IPv6 و شبكه ها امكان برقراري ارتباط از طريق بخش هاي IPv4 در اينترنت را فراهم مي كند. اين روش يك بسته داده IPv6 را در بار يك بسته داده IPv4 ذخيره مي كند، مانند يك في كه اتوموبيل ها را از عرض يك رودخانه عبور مي دهد. از طرف ديگر سرورهاي امداد يا مقصد دو پشته مي توانند داده هاي IPv6 را كه زماني از شبكه IPv4  مبري بوده آشكار كنند. تا زماني كه شما آدرس IPv4 عمومي داشته باشيد، حتي اگر ISP شما هنوز IPv6 را به كار نگرفته باشد، اين شيوه قابل اجراست.

براي IPv4 برقراري ارتباط با IPv6 مشكل تر است. راه هاي انتقالي و پروكسي ها مي توانند كمك كنند اما قابل اعتماد نيستند. زماني كه سرويس هاي اينترنتي دلخواه شما به تنها- IPv6 تغيير حالت دادند، تجهيزات تنها- IPv4 شما كار نمي كنند. خوشبختانه، حالت انتقال دوپشته مي تواند چند سالي مشكل را برطرف سازد.