4 حقیقتی که هکرهای شبکه بیسیم نمی خواهند شما بدانید

4 حقیقتی که هکرهای شبکه بیسیم نمی خواهند شما بدانید
  • 1393/11/12
  • مرتضی بیاتی
  • 3

چنانچه شما از یک مودم وایرلس و یا اکسس پوینت وایرلس استفاده میکنید, حتما برای حفظ امنیت دستگاه و اطلاعات خود از شیوه های رمزنگاری (encryption) استفاده می کنید, درسته؟ اگر اینطور فکر می کنید متاسفانه باید به شما بگویم که در اشتباه هستید! هکرها می خواهند که شما اینطور فکر کنید تا در مقابل حملات آنها آسیب پذیر باقی بمانید. در این مقاله به معرفی 4 حقیقت می پردازیم که هکرها امیدوارند شما از آنها آگاه نشوید چراکه در آن صورت دیگر قادر به نفوذ به سیستم و یا شبکه شما نخواهند بود.

در ادامه با گویا آي تی همراه باشید.

1. استفاده از شیوه رمزگذاری WEP برای حفاظت از شبکه های بیسیم بی فایده است. WEP تنها در چند دقیقه کرک می شود و استفاده از آن تنها یک حس امنیت کاذب در کاربر ایجاد می کند.

حتی یک هکر نوپا و متوسط هم می تواند تنها در عرض چند دقیقه سیستم های امنیتی مبتنی بر Wired Equivalent Privacy را هک کند که این امر باعث شده است این شیوه رمزنگاری به عنوان یک مکانیسم حفاظی کاملا ناکارا شناخته شود. بسیاری از افراد سالها قبل تنظیمات روتر وایرلس خود را بر پای WEP انجام داده اند و اکنون به خود زحمت تغییر آن به شیوه های امنیتی جدیدتر و قویتر مانند WPA2 را نمی دهند. بروزرسانی روتر خود به WPA2 نسبتا فراینده ساده ای است. برای یافتن دستورالعمل نحوه انجام این کار می توانید به سایت سازنده روتر خود مراجعه کنید.

2. استفاده از فیلتر MAC موجود در روتر وایرلس به منظور جلوگیری از پیوستن دستگاهای غیرمجاز به شبکه شما کاریست بی اثر و به راحتی قابل شکستن و دور زدن است.

هر قطعه سخت افزری مبتنی بر IP مانند رایانه ها, سیستم های بازی, پرینتر و غیره, دارای یک کد آدرس سخت افزاری MAC منحصر به فرد در رابط شبکه خود می باشند. اکثر روتر ها به شما این امکان را می دهند که بتوانید بر اساس آدرس MAC دستگاهای مختلف معین کنید که کدام یک اجازه دسترسی به روتر را دارند و کدام خیر. زمانی که یک دستگاه به روتر درخواست اتصال بفرستد, روتر آدرس MAC آن دستگاه را با لیست آدرس ها مجاز و یا غیر مجاز مقایسه می کند و سپس براساس آن تصمیم گیری می کند که آیا آن دستگاه اجازه اتصال را دارد یا خیر. این مکانیسم بنظر بسیار عالی است ولی مشکل آنجاست که هکر ها می توانند با اسپوف (Spoof) و جعل کردن یک آدرس MAC مشابه و منطبق با MAC های تایید شده, روتر را گول بزنند. تمام کاری که باید بکنند این است که با استفاده از برنامه ضبط بسته های وایرلس, ترافیک شبکه وایرلس را اسنیف (sniff) و یا شنود کنند و آدرس MAC دستگاهایی را که در شبکه وجود دارند و در حال انتقال اطلاعات هستند را پیدا کنند. سپس با تغییر آدرس MAC خود و جایگزینی آن با آدرسی که در شبکه مجاز می باشد به شبکه متصل می شوند.

3. غیر فعال کردن ویژگی مدیریت از راه دور روتر های وایرلس می تواند اقدامی بسیار موثر در جلوگیری از هک شدن شبکه وایرلس شما توسط هکر ها باشد.

بسیاری از روترهای بیسیم تنظیماتی دارند که به شما امکان مدیریت روتر از طریق وایرلس را می دهد. این به این معنا است که شما بدون نیاز به رایانه ای که با کابل شبکه به روتر متصل شده است می توانید تمامی تنظیمات روتر خود را ازجمله تنظیمات امنیتی آن را تنها از طریق وایرلس تغییر دهید. درسته که این امکان باعث سهولت در دسترسی می شود ولی همچنان راه دیگری را در اختیار هکرها قرار می دهد که توسط آن بتوانند به تنظیمات روتر دسترسی پیدا کنند و آن را تحت کنترل بگیرند. بسیاری از افراد حتی کلمه عبور پیشفرض ادمین را تغییر نمی دهند که این موضوع کار را برای هکرها بسیار آسان می کند. پیشنهاد من این است که ویژگی “allow admin via wireless” در قسمت تنظیمات روتر را خاموش کنید تا تنها از طریق اتصال فیزیکی بتوان به روتر دسترسی پیدا کرد و همچنین کلمه عبور پیش فرض ادمین مودم را نیز عوض کنید, مخصوصا اگر صاحب کافی نت هستید. بد نیست در این رابطه تجربه شخصی بنده را بدانید که در دوران دانشجویی با همین ترفند و استفاده از کلمه عبور پیشفرض روتر توانستم 2 ساعت اینترنت دانشگاه را از کار بندازم.

4. اگر از هات اسپات های عمومی (public hotspot) استفاده می کنید, هدف آسانی برای حملات “حمله مرد میانی” (man-in-the-middle) و “استراق نشست” (session hijacking) هستید.

هکرها می توانند با استفاده از نرم افزار هایی مانند Firesheep و AirJack حملات “man-in-the-middle” انجام دهند بطوری که خود را در بین گقتگو بین گیرنده و فرستنده وارد می کنند. هنگامی که توانستند وارد ارتباط شوند آنگاه هکرها می توانند کلمات عبور حساب ها را برداشت کنند, ایمیل ها را بخوانند, پیام هایتان را ببینند و غیره. همچنین با استفاده از ابزار SSL Strip می توانند پسوردهای وب سایت های امنی را که مشاهده می کنید را بدست بیاورند. پیشنهاد من برای امن کردن ترافیک و اطلاعات عبوری در هنگام استفاده از وای فای شبکه ها عمومی استفاده از سرویس VPN است. یک VPN امن باعث اضافه شدن یک لایه امنیتی دیگر می شود که شکستن آن بسیار کار دشواری است. در مواجعه با این لایه معمولا هکرها ترجیح می دهند که شما را رها کرده و بدنبال هدفی آسانتر بگردند.

اگر شما نظر یا پیشنهاد دیگری برای امن کردن شبکه های وایرلس دارید می توانید در قسمت نظرات آن را با ما و خوانندگان گویا آی تی به اشتراک بگذارید.

دیدگاه خود را وارد کنید
تعداد دیدگاه ها : 3 دیدگاه
  1. تغیر رنج IP سیستم DHCP مودم هم میتونه یکی از مواردی باشه که امنیت دستگاه رو بالا ببره.
    با توجه به اینکه اکثر غریب به اتفاق بالایی از مردم از رنج IP همیشگی 192.168.1.0/24 استفاده میکنن و به خودشون زحمت نمیدن یا اینکه کلا اطلاعی در این باره ندارن متاسفانه این رنج IP خیلی زود قابل دسترس برای هکرها میشه.
    بهتره که بین آدرس IP کلاس C از بین رنج 192 تا 223 یه رنج رو برای سرویس DHCP مودم در نظر بگیریم.
    .
    اکتد آخر IP ادمین مودم رو هیچ وقت با 1 شروع نکنید.
    مثلا اگه IP مودم شما با 192.168.1.1 شروع میشه بهتره که اکتد آخر رو یه عدد دیگه ای (تا 254) براش در نظر بگیرید. به عنوان مثال میتونید IP مودم رو این بذارید :
    192.168.1.184 اما همونطور که گفتم بهتره که از IP آدرس 192.168.1.1 استفاده نکنید.

    1. سلام
      بله, این عمل باعث به زحمت افتادن هکرها خواهد شد. ممنون از نکته خوبتون

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *