ذرات به جا مانده از آزمایش بمب اتمی به عنوان ردیاب های رادیو اکتیو امروز

گزیده ای از اخبار علمی 20 فوریه 1965

 دانشمندان دانشگاه در لس آنجلس کالیفرنیا به منظور توسعه یک روش جدید برای ردیابی مواد شیمیایی حیاتی و تغییرات فیزیکی در بدن انسان از ذرات به جا مانده از آزمایش بمب هسته ای کمک گرفتند. افزایش کربن رادیواکتیو توسط بمب های هیدروژنی که در سال های 1961-1962 آزمایش شدند به دانشمندان برای باز کردن راهی برای اندازه گیری تغییر و تحولات متابولیک بافت ها در جریان مغز، قلب، کبد و خون، بدون به خطر انداختن سلامت انسان کمک کرد. در روش جدید ممکن است دانشمندان یک راه جدید و ساده برای بررسی شکلگیری و فروپاشی بافت ها و سلول ها به دست آوردند.

پزشکان درحال حاضر از رادیواکتیو برای بررسی سرطان، بیماری های قلبی و بیماری های دیگر استفاده می کنند. به عنوان مثال بهترین و شناخته شده پوزیترون توموگرافی انتشار و یا اسکن PET است. ابتدا بیماران یک ردیاب را می بلعند – کربن رادیواکتیو، نیتروژن، اکسیژن یا فلوئور در یک مولکول حامل – و یا آن را تزریق می کنند. سپس اسکنر ها هم این مقدار بسیار کم از مواد رادیو اکتیو را در بدن شناسایی، و به ایجاد تصاویری از چگونگی عملکرد اندام ها و بافت های بدن می پردازد.