چگونه می توانیم خاطرات و تاریخ را روی گوشی تلفن همراه خود ذخیره کنیم؟

زندگی ما هر روز بیشتر دیجیتالی می شود، چرا خاطرات قدیمی ما اینگونه نشوند؟ ما اغلب اوقات در حال استفاده از گوشی تلفن همراه خود هستیم، به همین دلیل آن بخش از تاریخچه زندگی شخصی مان که پیش از ظهور عصر دیجیتال شکل گرفته، در حال تبدیل شدن به قطعه ای در هم و بر هم است که شاید حتی دسترسی به آن سخت باشد.

گویا آی تی – عکس های خانوادگی، یکی از مهم ترین چیزهایی هستند که ارزش زیادی برای ما دارند، اما در زندگی روزمره ما کمتر مورد توجه قرار می گیرند. فناوری های دیجیتال، در عین حال که برخی از قسمت های زندگی ما را تقویت می کنند، برخی دیگر را کاملا در گرد و غبار غفلت فرو می برند.

چند دهه پیش، اسکنرهای رومیزی عصر جدید دیجیتال را به همه معرفی کردند. اما عمر آنها کوتاه بود، زیرا توفان گوشی های تلفن همراه به سرعت جهان را در نوردید و تقریبا کل رسانه های فیزیکی را از عرصه رقابت کنار زد. به دلیل این تحولات، خیلی چیزها در خطر نابودی هستند.
به لطف پیشرفت در فناوری های جدید، اکنون می توانیم یادگیری هنر فراموش شده آرشیو بندی خاطرات شخصی خود را آغاز کنیم. فقط چند ثانیه زمان لازم است تا یک عکس قدیمی را با گوشی هوشمند خود اسکن کنید. دیگر هیچ مانعی بر سر راه ورود این عکس ها به دنیای دیجیتال وجود ندارد.

در اوایل این هفته اعلام شد برنامه کاربردی “فوتواسکن گوگل” با هدف پل زدن روی شکافی که میان فناوری جدید و سنت های قدیمی ثبت خاطرات به وجود آمده، ساخته شده است تا هر کسی که از این برنامه استفاده می کند را به یک آرشیویست آماتور تبدیل کند. این برنامه نه تنها تصاویر را اسکن می کند، بلکه آنها را به طور خودکار تنظیم کرده و نسخه های دیجیتالی آنها را در کتابخانه بزرگتر “عکس های گوگل” بارگذاری می کند. حالا عکس هایتان به وسیله اسکن صورت با هوش مصنوعی و سرنخ های متنی، به صورت خودکار سازماندهی می شوند.
هر کسی که گوشی هوشمند دارد می تواند با کمترین زحمت، مهارت یا دانش، به سرپرست دیجیتال عکسهای تاریخی خود تبدیل شود. و این فقط گوشه ای از کل ماجراست.
چه چیزی باعث شده فوتواسکن گوگل بتواند در مقابل سایر برنامه های اسکنر قد علم کند؟ سهولت استفاده، ویرایش خودکار، ادغام عکس ها با استفاده از هوش مصنوعی، و شاید مهم ترین ویژگی آن، یعنی ایجاد اکوسیستمی بزرگتر برای سبک زندگی.
وقتی ایمیل ها، تقویم، دفترچه آدرس ها و گنجینه عکس های شما با یکدیگر مرتبط می شوند، فرصت های جدیدی ظهور می یابند. تصور کنید ارسال آلبوم های عکس به اعضای خانواده تا چه حد آسان می شود. چون همه چیز آنها، از چهره شان گرفته تا اطلاعات تماسشان با یکدیگر پیوند خورده است.
اما شاید بزرگترین پیامد این تکنولوژی، شیوه اثرگذاری آن بر قدیمی ترین سنت هایی است که ما انسان ها در طول زمان به اشتراک گذاشته ایم: نگهداری سوابق و حفظ میراث فرهنگی.

بایگانی کردن عکس ها و حفظ گذشته مان آسان تر می شود
اینجا یک سوال بزرگتر مطرح می شود: چگونه می توانیم بدون از دست دادن بخش زیادی از خاطرات و سوابق، ثبت خاطرات به صورت فیزیکی را به ثبت دیجیتالی آنها تبدیل کنیم؟ چه چیزی ارزش حفظ کردن را دارد و چه چیزی ندارد؟
افراد، در حفظ چیزهایی که بر جا مانده نقشی کلیدی دارند. هر بار که یک فناوری رسانه ای جدید ظهور می کند، قربانیان کمتر شناخته شده ای مثل فیلم ها، کتابها یا آلبوم ها که از دیجیتالی شدن فرار می کنند، محکوم هستند در پرتگاه عمیق زمان محو شوند.
برخی از آلبوم های مورد علاقه من با پرسینگ نسخه های محدود وینیل همراه هستند و این باعث شده روی هر پلت فرمی غیر قابل دسترس شوند. اما خوشبختانه حالا (در عرض چند لحظه) در مجموعه عکس های من ذخیره شده اند.

رویدادهای گسترده ای وجود دارند که از لحاظ تمدنی بسیار مهم هستند – و توسط سازمانهای بزرگتری حفظ شده اند – و تکه ها و خاطرات ظریفی وجود دارد که برای اعضای خانواده ها و دوستان بی اندازه ارزشمند هستند. هر چه صاحبان این خاطرات از آنها دور تر می شوند، خاطرات بیشتر در هاله ای از گرد و غبار قرار می گیرند.
یکی از هنرهایی که به خاطر ماهیت گذرای رسانه های اجتماعی امروزی تا حد زیادی به فراموشی سپرده شده و بسیاری از مردم آن را به عنوان “پشتوانه” رسانه های دیجیتال مطرح می کنند، کار با رسانه های فیزیکی است. به همین دلیل، توسعه ابزارهایی که افراد مختلف را به نگهبانان بهتری برای خاطرات و سوابقشان و آرشیویست های آماتور تبدیل می کنند، تاکنون هیچ اهمیتی نداشته است.

پروژه های DIY که مواردی مانند “دیجیتالی کردن سیاره” را هدف قرار داده اند، به همه آموزش می دهند که چگونه به یک آرشیویست آماتور تبدیل شوند؛ به این امید که در نهایت همه رسانه های فیزیکی را به صورت یک نسخه دیجیتال ذخیره کنند.
سایر پیشرفت های قابل توجهی که در فناوری های آرشیوی صورت گرفته عبارتند از: شیوه های مختلف مطالعه کتابها بدون لمس کتابهای واقعی، مدل های احیا کننده شیوه های زندگی باستانی از طریق چاپ سه بعدی، بازسازی آثار تاریخی تخریب شده با استفاده از مدل سازی سه بعدی، و حتی ساخت کتابخانه های بزرگی که کل مجموعه های دیجیتالی شده را به صورت اینترنتی در دسترس قرار می دهند.
واضح است که همه ما به سمت ساخت آرشیوهای دیجیتالی حرکت می کنیم، اما باید بدانیم این کار اشکالاتی هم دارد.
متاسفانه روشهای استانداردی که در حال حاضر برای ذخیره سازی دیجیتال اطلاعات به کار می بریم، برای حفاظت طولانی مدت از اطلاعات کافی نیستند. فیلم ها، که قبلا به عنوان ابزاری که خیلی بیشتر از دیسک های سخت چرخنده عمر می کنند شناخته می شدند، کم کم از رده خارج می شوند. درایوهای سخت حالت جامد، پیش از آنکه از رده خارج شوند، می توانند به دفعات زیادی اطلاعات مختلف را دریافت کنند. با وجود همه این گزینه های ذخیره سازی دیجیتال، باز هم رسانه های فیزیکی مانند نوارهای ضبط LTO به عنوان ابزارهای استاندارد ذخیره سازی طولانی مدت فایلهای دیجیتال شناخته می شوند.

منتظر شنیدن خبرهای خوب هستید؟ باید بگوییم که شیوه های ذخیره سازی نیز به زودی ارتقا می یابند. از میلیاردها سال ذخیره سازی روی کوارتز های حکاکی شده، تا استفاده از دی ان ای به عنوان یک وسیله ذخیره سازی. البته هنوز کاملا به این حد نرسیده ایم، اگر نتوانستید یک هارد درایو دی ان ای خریداری کنید، زیاد تعجب نکنید. شکل های نوین و حتی با دوام تر ذخیره سازی دیجیتال به زودی ارائه می شوند.
تا زمانی که از اطلاعاتمان، و همچنین از ابزارها و وسایلی که برای ذخیره سازی آنها به کار می بریم، به درستی محافظت می کنیم، می توانیم مطمئن باشیم که جهان ما پشتوانه خوبی دارد.
تصور کنید تمدن فعلی ما چه جزئیاتی را برای نوادگان ما در آینده های دور باقی خواهد گذاشت؟ فکر می کنید چه چیزهایی باید حفظ شوند و چگونه می توانید در این امر مشارکت داشته باشید؟