بررسی و مقایسه Google Pixel XL و Samsung Galaxy S7 Edge
Google Pixel XL و Samsung Galaxy S7 Edge دو گوشی هوشمند پر طرفداری هستند که محصول سال ۲۰۱۶ بوده اند اما به نظر می رسد برای سال ۲۰۱۷ هم حرف هایی برای گفتن دارند. از این رو بسیاری از خریداران گوشی هوشمند ابتدا به دنبال مطالب مقایسه و بررسی پیرامون این دو گوشی هستند که گویا آی تی آن را در قالب کاملترین راهنمای خرید Google Pixel XL و Samsung Galaxy S7 Edge تهیه نموده و شما را به مطالعه آن دعوت می کند.
معرفی
پیکسل XL گوگل و گلکسی S7 Edge سامسونگ در حال حاضر رده بالاترین گوشیهای ۵.۵ اینچی مجهز به اندرویدی هستند، و با توجه به تقاضای فزاینده برای دستگاههای بزرگتر، نبرد این دو غول تلفنهای هوشمند غیرقابل اجتناب است. در مقایسهی S7 Edge و پیکسل XL باید روی موبایل پیکسل شک بیشتری داشته باشیم، چون بالاخره این اولین دستگاهی است که گوگل مسئولیت تولید سختافزار آن را هم برعهده گرفته، در حالی که سامسونگ چند سالی است وارد این عرصه شده است.
در نگاه اول، هر دو موبایل با پنل Quad HD، دوربین ۱۲ مگاپیکسلی، ۴ گیگابایت رم، پردازندههای رده بالا و قیمت مشابه به راحتی قابل مقایسه شدن هستند. اگر طراحی، نرمافزار و کارایی دستگاهّها را مقایسه کنیم قضیه کمی سختتر میشود، و ما در این مطلب میخواهیم نقاط قوت و ضعف هر یک از دستگاهها را در مقابل یکدیگر قرار دهیم. پس با ما همراه باشید.
طراحی
«خب، پرچمدار ۶۰۰ دلاری ما باید از مواد مرغوب ساخته شود، الان چه چیزی در بازار موجود است، فلز و شیشه؟ ممنون، هر دو را میخواهیم، و سعی کنید با نسبت برابر از آنها استفاده کنید تا نظر همه جلب شود.» این دو-سه خط احتمالاً همان افکاری است که مدیران گوگل به هنگام تصمیم گیری در مورد طراحی نهایی دستگاههای پیکسل در نظر داشتهاند. پشت پیکسل XL نصف شیشه، نصف فلز، کاملاً دوقطبی و در ناحیهی شیشهای اطراف اسکنر انگشت مستعد لکه دار شدن است. بخش درخشان شیشهای پشت گلکسی S7 Edge هم جاذب اثر انگشت میباشد.
در مقایسه با تلاشهای گوگل، پنل دو لبهی سامسونگ با آن خمیدگیهای شیشهای خود، و پشت بازتابندهاش در طیفهای گوناگون و زیبا خصوصاً در نسخههای آبی خیلی خوشگل است. این جا باید اعتراف کنیم که پیکسل XL آبی هم وسوسه انگیز میباشد. اما سامسونگ با ضد آب کردن تلفن خود با گواهی IP68 به شما اجازه میدهد تا آن را بدون مشکل تا عمق یک و نیم متری زیر آب ببرید. چنین قابلیتی در پیکسل XL یافت نمیشود.
به علاوه پیکسل XL با آن همه گودیهای اطراف خود و به رغم استفاده از دکمههای روی نمایشگر کمی بزرگتر، بلندتر، عریضتر و سنگینتر از S7 Edge است، بنابراین امکان استفاده با یک دست و قرار گرفتن در جیب به نفع S7 Edge میباشد. داشتن نمایشگر دو لبه در باریک شدن بدنهی دستگاه نقش داشته، اما این مسئله تنها مزیب قابل لمسی است که این حالت به دنبال دارد. دکمههای موجود بر روی هر دو گوشی محکم، و لمس و استفاده از آنها ساده است.
محل قرار گیری حسگر اثر انگشت در هر گوشی مزایا و معایب خودش را دارد. اگر این حسگر مثل گوشی پیکسل در پشت دستگاه باشد، استفاده از آن احتمالاً در موقعیتهای خاص راحتتر است، ولی بیشتر کاربرانی که بیشتر با میز سر و کار دارند ترجیح میدهند که آن را مثل S7 Edge بر روی قسمت جلویی دستگاه ببینند، چون آنها نمیخواهند هر بار برای باز کردن قفل دستگاه مجبور باشند موبایل را از روی سطحی که بر آن قرار گرفته بردارند.
نمایشگر
AMOLED در برابر AMOLED، QHD در برابر QHD، کدام یک برای شما بهتر است؟ خب، برخلاف این که هر دو نمایشگر از نظر اندازه با ۵.۵ اینچ و تفکیک پذیری ۱۴۴۰ x 2560 کاملاً مشابه یکدیگر است، ولی آزمایشات ما تفاوتی را در کارایی آنها نشان داد. تصویر سازی در گلکسی S7 Edge حداقل در حالت غیر پیشفرض Basic تقریباً پهنهی رنگی استاندارد را نشان میدهد، در حالی که پیکسل رنگهای سردتری را به نمایش میگذارد. زاویههای دید خیلی خوب است، اگرچه تغییر رنگ با کمی کج کردن دستگاهها به سمت رنگهای سرد، آبی یا سبز متمایل میشود، که البته برای نمایشگرهای AMOLED طبیعی است.
نمایشگر موبایل گوگل اندکی تیرهتر است، اما هر دو دستگاه به خوبی قادر به نمایش رنگ سیاه، افزایش کنتراست کلی و بهینه سازی صفحه برای نمایش ویدیوهای باکیفیت میباشد. البته مشاهدهی فیلم بر روی صفحه نمایش خمیدهی S7 Edge به دلیل همین خمیدگی کمی ناخوشایند است، اما نمایشگر پیکسل فایلهای رسانهای را به طور طبیعی نشان میدهد.
رابط و عملکرد
گلکسی S7 Edge در حال دریافت اندروید ۷٫۰ نوقاست. این نسخه با تکامل رابط همراه میباشد و علاوه بر افزایش کارایی، ظاهر موبایل سامسونگ را هم بیش از پیش متحد الشکل میکند. پیکسل XL گوگل با اندروید نوقا عرضه شده، ولی در این گوشی ویژگیهایی قرار داده شده که در اندروید ۷٫۰ بقیهی گوشیها از جمله نکسوسها پیدا نمیشود.
اکثر کارکردهای نوقا که در پیکسل ارائه شده، مثل پاسخهای در-خط، و پشته سازی نوتیفیکیشن، از قبل در بسیاری از پوستههای اندروید از جمله پوستهی سامسونگ موجود بوده است، پس تنها چیزی که در این بحث قابل ذکر است امکان استفادهی نامحدود از پشتیبان تصویر و ویدیوی گوگل، و دستیار آن میباشد.
با توجه به ازدیاد چت باتهای هوش مصنوعی که حتی در پلی استور هم پیدا میشوند، میتوانید چنین دستیارهایی را تقریباً بر روی موبایلی دریافت کنید. Google Assistant در مقابل سوالات عمومی و دستورات شما عملکرد خیلی خوبی دارد و سرعت آن در مقایسه با نسخهی قبلی دستیار گوگل یعنی Google Now خیلی بهتر شده است، اما اغلب اوقات به جای این که مثل اپهای مجهز به هوش مصنوعی گفتگو را با کاربر ادامه دهد، به طور پیشفرض به جستجوهای اینترنتی میپردازد. برای نمونه اگر در مورد رویدادهای حال حاضر سوال بپرسید، در پاسخ پادکستهای روزانهی سرویسهای خبری محبوب را پخش میکند، در حالی که اپلیکیشنهای حرفهایتر مثل Quartz پاسخ را به صورت چت میفرستند و حتی میتوانید به جای صحبت کردن فقط برای آنها تایپ نمایید.
گلکسی S7 Edge با بهروز رسانی نوقا ویژگیهای جدید زیادی را به رابط کاربری غنی خود اضافه کرده است. میتوانید تفکیک پذیری نمایشگر را تنظیم کنید، گزینههای مربوط به اپلیکیشنهای شخص ثالث را به عنوان سوئیچ سریع در نوار وضعیت قرار دهید، و بسیاری قابلیت دیگر را اکنون در آرایشی تمیزتر، سادهتر و خوش رنگتر داشته باشید. رابط پیکسل XL در مقایسه با رابط سامسونگ حس معمولیای دارد که البته بسیاری از کاربران طرفدار همین سادگی اندروید خالص هستند.
البته گوگل سوئیچر جالبی را هم برای نمایش والپیپرهای زنده اضافه کرده که با توجه به زمان و وضعیت آب و هوا از تصاویر تصادفی و زیبای گوگل ارث یا انیمیشنهای هندسی استفاده میکند، در حالی که فروشگاه تمهای سامسونگ آن قدرها جذاب نیست.
پردازنده و حافظه
نسخهی مربوط به ایالات متحدهی S7 Edge مجهز به اسنپدراگون ۸۲۰ است، اما پیکسل XL از اسنپدراگون ۸۲۱ بهره میبرد. بدیهی است که سرعت پردازش در پیکسل XL به طرز محسوسی بیشتر است، ولی S7 Edge به دلیل رابط سنگین و پرقابلیت سامسونگ خصوصاً در هنگام استفاده از انیمیشنهای حرکتی کمی کندتر از اندروید نوقای خالص میباشد.
هر دو موبایل به عنوان یک استاندارد از ۴ گیگابایت رم استفاده میکنند، و ظرفیت داخلی S7 Edge از ۳۲ گیگابایت شروع میشود که مشابه تلفن گوگل است. علاوه بر این هر دو تلفن مدل ۱۲۸ گیگابایتی هم دارند. اگرچه برخلاف گوگل، سامسونگ برای استفاده از فضای ذخیره سازی بیشتر یک اسلات microSD هم برای تلفن خود در نظر گرفته است.
اینترنت و اتصالات
هر دو دستگاه برای مرور در وب از کروم استفاده میکنند که البته موبایل سامسونگ مرورگر اختصاصی خود را هم دارد که سریعتر است. هر دو تلفن از اکثر روشهای اتصال بیسیم، و همچنین LTE، CDMA و GSM پشتیبانی میکنند. ارتباط سیمی در تلفن پیکسل از طریق درگاه USB-C و در S7 Edge با استفاده از همان microUSB انجام میشود.
دوربین
هر دو موبایل دوربین ۱۲ مگاپیکسلی دارند، اما دوربینی که بر روی S7 Edge قرار دارد به صورت نوری تثبیت شده، پیکسلهای بزرگتری ارائه میکند، و لنز آن دیافراگم گستردهتر f/1.7 دارد. این دستگاه همچنین از فناوری فوکوس پیکسل دو گانهی محنصر به فردی استفاده میکند که به هر پیکسل میچسبد و در نتیجه سرعت فوکوس و تنظیم تصویر را افزایش میدهد. چنین دوربینی تلفن سامسونگ را قادر میسازد تا حداقل از نظر تئوری نور بیشتری ضبط کرده و تصاویر واضحتری ثبت کند. اپلیکیشنهای دوربین هم شامل حالتها و افکتهای تصویربرداری مختلفی مثل HDR خودکار، پانوراما و ترفندهای مربوط به عمق میدان است که در گوگل Lens Blur و در سامسونگ Selective Focus نام دارد.
با وجود این که هر دو موبایل در روشنایی روز مشخصاً قادر به تولید تصاویر واضح و باکیفیت هستند، ولی اگر بحث تعادل سفید وسط باشد، پردازش گوگل خواستنیتر به نظر میرسد. تصاویر این گوشی در مقایسه با S7 Edge که تصویر ثبت شده را صرفاً در مقایسه با منظرهی واقعی سردتر نشان میدهد، لبریز از رنگهای گرم و زرد است.
تصاویر کمنور و خصوصاً شبانهی پیکسل XL، به طرز شگفت انگیزی مشابه نمونههای S7 Edge است. میگوییم به طرز شگفت انگیز، چون در مقایسهی دوربینها، پرچمدار سامسونگ مرتباً تصاویر شبانهی بهتری ثبت میکرد که از اکثر موبایلهای دیگر جزئیات بیشتری در آن قابل مشاهده است، اما حالا پیکسل هم شرایط مشابهی را به نمایش میگذارد. به جز این، نقش تعادل سفید در قیاس با تصاویر تهیه شده در محیط سرباز و پرنور برعکس میشود. در سناریوهای داخلی و محیطهای کمنور، S7 Edge به شکل غیر ممکنی تصاویر گرم و زرد تولید میکند، در حالی که پیکسل XL همچنان به تناسب رنگ منظرهی اصلی وفادار میماند. سوای از این، تصاویر شبانه و کمنور S7 Edge مقداری بهتر است و از نمونههای پیکسل واضحتر میباشد.
در بحث ضبط ویدیو، هر دو گوشی قادر به ضبط ۴K، اسلوموشن و پردازش همزمان HDR هستند، و کلیپهای ضبط شده توسط هر دو دستگاه به واسطهی اعمال سریع ویرایشات و نمایش جزئیات بسیار خوب میباشد. کلیپهای موبایل گوگل اما در برای محیطهای سرباز گرمتر و نرمتر است، در حالی که S7 Edge از قابلیت فوکوس مجددی بهره میبرد که معنای واقعی فوکوس خودکار پیوسته را در عمل ثابت میکند. البته فوکوس مجدد پیکسل XL هم در هنگام ضبط ویدیو در مقایسه با بقیهی گوشیها کند نیست، ولی فناوری پیکسل دوگانهای که بر روی S7 Edge قرار دارد چیز کاملاً متفاوتی است که حرکتها را نرم و بدون وقفه ثبت میکند.
چندرسانهای
گوگل پیکسل XL را با یک بلندگوی تنها طراحی کرده که با صدای پایهی عمیق خود عملکرد خیلی خوبی دارد و نهایت چیزی است که برای یک موبایل، و صوت متعادل ممکن میباشد. S7 Edge در مقایسه با پیکسل در این بخش کمی ضعیفتر و بیکیفیتتر است. اما سامسونگ اپلیکیشن پرقابلیتی به نام Music، با جلوههای بصری زیبا، حالتهای صوتی مختلف و الگوهای اکولایزر دارد، در حالی که گوگل اپلیکیشنی به نام Play Music دارد که هنوز از نظر ظاهر و عملکرد باید پیشرفت کند.
در قسمت پخش ویدیو، همان طور که گفتیم، تماشای فیلم بر روی هر دو موبایل لذت بخش است، اما نمایشگر خمیدهی S7 Edge کمی از محتوا را خم میکند. سامسونگ برای حل این مشکلی ویدیو پلیری را تدارک دیده که از همهی قالبهای اصلی، زیرنویس و تماشای ویدیو در یک پنجرهی جداگانه پشتیبانی میکند.
کیفیت تماس
با توجه به سختافزار رادیویی رده بالا و بخش خروجی صدای باکیفیت پیکسل XL، عملکرد دستگاه در تماسها خیلی خوب است. تماسها تمیز، بدون نویز و با کیفیت میباشد. صدای خروجی از گوشی بلند و ارسال صوت هم به لطف میکروفنهای خنثی کنندهی نویز بدون مشکل انجام میشود. همین اوضاع در گلکسی S7 Edge هم صدق میکند، بنابراین در این زمینه انتقادی به هیچ کدام از موبایلها وارد نیست. سامسونگ گزینهای برای تقویت صدا در هنگام تماسها هم دارد که اگر بعد از فعال کردن آن مراقب نباشید میتواند به گوش شما آسیب برساند.
باتری
ظرفیت باتری پیکسل XL و S7 Edge – با ۳۴۵۰ در مقابل ۳۶۰۰ میلی آمپر – خیلی مشابه یکدیگر است و هر دو گوشی با ۷ ساعت و ۱۸/۱۹ دقیقه موفق به ثبت زمان تقریباً یکسانی شدند. این عدد خیلی شگفت انگیز نیست، اما برای چنین غولهایی کافی است تا شما را در طول روز همراهی کنند. زمانی که صحبت از سرعت شارژ میشود، S7 Edge بازی را با یک ساعت و نیم نسبت به دو ساعتی که برای شارژ کامل پیکسل XL طول میکشد میبرد. مضاف بر این موبایل سامسونگ از امکان شارژ بیسیم هم پشتیبانی میکند که در مقابل پیکسل که فقط به وسیلهی کابل میتوان آن را شارژ نمود امتیاز خوبی به حساب میآید.
جمع بندی
اگر با گوگلی که برای اولین بار با پیکسل وارد عرصهی ساخت تلفنهای خود شده مهربان باشیم، میتوانیم بگوییم که پیکسل XL در اکثر حوزهها پا به پای گلکسی S7 Edge میآید، و این قضیه در زمینهی دوربین هم صادق است.
اگر بخواهیم به شما توصیه کنیم یکی از این موبایلها را بخرید، باید بگوییم S7 Edge. این دستگاه شیکتر است و طراحی کاربر پسندانهتری دارد، علاوه بر این اگر با کندی نسبی و انیمیشنهای پوستهی سامسونگ کنار میآیید، این پوسته امکانات بیشتری نسبت به نوقای خالص ارائه میدهد.
تنها مزیت پیکسل XL این است که سریعتر به آخرین نسخهی اندروید دسترسی خواهید داشت. منتهی با توجه به ظرفیت ذخیره سازی قابل ارتقا، شارژ سریعتر و ضد آب بودن S7 Edge، این گزینه نسبت به پولی که میپردازید در مقایسه با موبایل گوگل به گزینهی بهتری بدل میشود.
مزایای پیکسل XL گوگل
- دریافت سریعتر بهروز رسانیهای اندروید
- افزایش سرعت واکنش و پیشرفت توانایی تشخیص صدا در Google Assistant نسبت به Google Now
- عملکرد روانتر
مزایای گلکسی S7 Edge سامسونگ
- شارژ خیلی سریع
- فضای ذخیره سازی قابل ارتقا
- بدنهی جمع و جور، شیک و ضد آب
- رابط مملو از امکانات
دیدگاه خود را در رابطه با این دو گوشی هوشمند معتبر با گویا آی تی در میان بگذارید. در صورتی که تجربه ای در انتخاب و بررسی های فیزیکی این دو گوشی هوشمند دارید آن را به اطلاع علاقمندان رسانده و با ارسال این مطلب روی شبکه های اجتماعی، به خریداران کمک کنید که انتخابی ارزشمند داشته باشند.