سوء استفاده از کودکان بوسیله اینترنت (ویژه) – بخش اول

*این مقاله صرفا جنبه مطلع نمودن و باز کردن برخی مسائل فرهنگی و اجتماعی دارد و هدف هیچگونه سوء استفاده یا تحریک پذیری را در بر ندارد*

یک مربع کوچک و یک نشانگر چشمک زن…. یک پنجره که رو به دنیای دیگری باز می شود، و شما هر چیزی را که دوست داشته باشید با تایپ آن و زدن دکمه اینتر به آن می رسید بدون هر گونه ایراد یا جلوگیری.
این یک جادو نیست این کاریست که موتور های جستجو مثل گوگل، بینگ و خیلی سایت های دیگر با یک درخواست کوچک برای شما محقق می سازند. ما اکنون در قرن 21 زندگی می کنیم و هر چیزی با یک دنیا اطلاعات پیش رویمان است و مخصوصا اگر از فیلترشکن ها، ساکس ها و وی پی ان ها استفاده کنیم هیچ چیز سد ما نخواهد بود. خوب یک لحظه فرزند یا خواهر / برادر کوچکترتان را جای خود بگذارید، دوران کودکی و نوجوانی سنی است که همه ما آن را تجربه کرده ایم و به خوبی می دانیم چه بحران هایی در آن بود که ما را بسیار تحریک می کردند. حال به نظر شما چاره کار چیست؟ آیا والدین و بزرگتر ها به اندازه کافی می توانند بر فرزندانشان نظارت داشته باشند؟ یا اصلا باید دست آن ها را باز بگذارند تا هر کاری دوست دارند انجام بدهند؟

نوشته ای که امروز در اختیارتان می گزاریم نتیجه 10 سال (یا بیشتر) از تحقیقات از تمامی سازمان های معتبر دنیا در نت و بیرون از نت هست که با هم در گویا آی تی آن را می خوانیم.
اولین بار که خود این نتیجه را دیدم بی نهایت شوکه شدم چرا که متوجه شدم که ذهن انسان هم اکنون آن طور که باید متمدن نشده است.

باز کردن مشکل پورنوگرافی کودکان و شکارچیان
وقتی پای به این موضوع می گذاریم، همه چیز کمی سخت می شود، برای مثال به گزارش دانشگاهی از New Hampshire Study  که در ماه آوریل 2012 منتشر شد، مقدار علاقه و کشش کودکان به مسائل جنسی را در عرض تنها 3 سال (2006 – 2009) 30% براورد کرده که افزایش میل جنسی و مطلع شدن آن ها بیش از حد را گوشزد می کند و این باعث می شود تا نه تنها کودک نتواند میل جنسی خود را در خود خاموش نگاه دارد بلکه در آینده نیز با خود مشکلات زیادی خواهد داشت و به مشکلات زیادی مثل خودارضایی روی خواهد آورد؛ اگر می خواهید این مبحث را بهتر درک کنید یک فیلم ترسناک را مد نظر بگیرید، حال اگر به کودکان یک فیلم ترسناک که حداقل 10 سال از سن آن ها بزرگتر است نشان دهید، متوجه می شوید که چه مشکلاتی با خواب و تنهایی خواهد داشت حال آنکه این قضیه غریزه درونی دارد و به این راحتی ها رفع و رجوع نخواهد شد.

شکارچیان کودک

داستان های زیادی از شکار کودکان توسط افراد سودجو و آدم ربایی و خیلی مسائل دیگر هست که شما حتی با خواندن یکی از آن ها وسعت فاجعه را به خوبی درک خواهید کرد.

1. در سال 2002، در یک روز نیویورک، کودکی 13 ساله به نام آلیشا کوزاکیویکز توسط فردی به نام اسکات تایری دزدیده می شود و به مدت 4 چهار روز در زیرزمین این شخص سادیسمی (نوعی بیماری که انسان را به لذت از درد دیگران وا می دارد) نگاه داری می شود و او را بسیار مورد اذیت و آزار (جنسی) قرار داده، کتک زده و تصاویری از تصویری از زندانی کردن او برای نمایش به دیگر شکارچیان کودک در اینترنت قرار می دهد. پس از مدتی مردی که خبر دزدیده شدن او را شنیده بود، تصویر او را در اینترنت می بیند به اف بی آی گزارش می دهد و آن ها هم مکان وی را پیدا کرده، به خانه او وارد شده و آلیشا را از کابوس شبانه خود نجات می دهند.
2. یک مورد دیگر که در سال 2010 اتفاق افتاد، یک دختر 15 ساله به نام دنیل وِید در روستایی در ویرجینیا بود که شروع به چت با اسمارت فونش با یک پسر که فکر می کرد 16 ساله است کرد، این در حالی بود که آن یک پسر نبود؛ او یک مرد 38 ساله به نام ادوارد براکن بود که 400 مایل را رانندگی کرد تا دنیل را از خانه اش خارج و آدم ربایی کند. پلیس که دنیل را به طور اتفاقی در خانه براکن میابد، هر دوی آن ها را دستگیر می کند. علت این دستگیری هم تماس غیر قانونی این فرد با یک فرد نابالغ گزارش می شود.

با کمی تفکر در هر دو کیس بالا به خوبی درک می شود که آدم ربایی و سوء استفاده از آن ها به روش هایی کاملا روشمند (هوشمندانه) و آراسته شده انجام شده که با کمی دلربایی دل طرف را به دست می گیرند، از اعتماد آن ها (حتی به نوعی عشق حقیقی آن ها) سوء استفاده می کنند و از اولین فرصت برای دزدیدن فرد استفاده می کنند.
این تنها دو مورد از میلیون ها مورد در سراسر جهان حتی ایران خودمان است که به یک خبر تبدیل شده است که گاهی اوقات ممکن است به قتل فرد هم بینجامد.
برای درک بهتر این موضوع، تصمیم گرفتیم که به پلیس فدرال برویم تا به بررسی این کیس ها بپردازیم؛ قهرمان هایی که گاهی برای نجات طعمه ها از دست اسیر کنندگان ممکن است جان خودشان را هم از دست بدهند.

قضیه از دیدگاه FBI – مشکل دارد بدتر می شود
اول به سراغ هماهنگ کننده رسانه اف بی آی بوستون آمدیم، مامور ویژه گرگ کومکوویچ در جولای 2012، شخصی بود که به من خیلی در این داستان کمک کرد.
گرگ کاملا کمک من بود. او گفت که این مسئله به قدری مهم شده که دغدغه ذهنی هر مامور اف بی آیی است و آن ها شبانه روز بدون خستگی پذیری به دنبال آگاه کردن عموم از این قضیه هستند. همچنین او مرا با راش براون آشنا کرد که سرپرست (سوپراویزر) بخش جرایم سایبری اف بی آی بود و
گفتگوی ما به صورت یک کنفرانس تلفنی در اکتبر 2012 اتفاق افتاد.
گفتگوی کاملی را در زیر با هم می خوانیم:

اولین سوال من این بود که کودکان در اینترنت بیشتر به چه تهدید می شود؟ راش حتی فکر هم نکرد و بدون مکث پاسخ داد.

دو تهدید قابل توجه که شکارچیان از آن ها برای سوء استفاده می کنند، تشویق و ترغیب کردن کودکان به وسیله کاملا نامحسوس و آراسته به تماس جنسی مستفیم است. که ما اصطلاحا به آن Sextortion می گوئیم و این عمل به گونه ای انجام می شود که تصاویر و ویدئو های صریح و تند را به کودک نشان می دهند و او را غریزی می کنند. راه دوم هم اینست که خود را به عنوان یک نوجوان هم سن و سال خودشان (پس از دریافت سن آن ها) جا می زنند و آن ها را از این طریق روی به روابط می کشانند. حال پس از اینکه حسابی با یک یا هر دو روش بالا تحریک شدند، (فرد سوء استفاده گر) از آن ها می خواهد که تصاویر اندام های جنسی خود را برای شخص ارسال کنند. سپس مرد می گوید: وای این عالی است اما من بیشتر می خواهم. دختر پاسخ می دهد: من راجع به ارسال موارد بیشتر مطمئن نیستم. مرد: خوب اگر این کار را نکنی من تصویرت را در همه جا در اینترنت می گزارم و به دوستان، خانواده و مدرسه ات می فرستم. خوب شخص احساس شرم می کند و سعی می کند تابع حرف مرد باشد و هر چه که وی می گوید را انجام دهد و این را سرّی نگاه دارد.

   از راش پرسیدم: آیا تمامی این اهداف تنها برای جمع آوری تصاویر بیشتر از طعمه است؟

درست است، گاهی پیش می آید که آن ها از این برای تحمیل درد بر طعمه استفاده می کنند تا لذت بیشتری ببرند، ضمن اینکه با دریافت اولین عکس آن ها امکان درخواست های بیشتر بدون کوچکترین صبر و التماسی را دارند و هر چه بگویند، طعمه مجبور است انجام دهد.

من فکر می کردم که بچه ها به اندازه کافی آموزش دیده اند که به افراد غریبه مخصوصا آنلاینشان نباید اعتماد کنند. این افراد چگونه به راحتی اعتماد طرف مقابل را به دست می آورند؟

گفتن این مورد در یک جلسه ممکن نیست. اما خوب است بدانید که دیدار و گفتگوی این افراد تنها یک بار اتفاق نمی افتد و شاید ماه ها ادامه داشته باشد و مثل این نیست که طرف مقابل بگوید، سلام، یک عکس از خودت برایم بفرست! بلکه این پروسه در یک مدت طولانی و آراستگی روابط رخ می دهد.
در واقع شکارچیان خود را جای یک نوجوان جای می گزارند و بار ها و بار ها به یک شکل آنلاین می شوند و این ها تا زمانی طول می کشد که شخص مقابل بیشترین احساس آرامش و راحتی را برای قربانی قرار می دهد، مرز ها را می شکافد و او را به سمت روابط مستقیم می کشاند. و این به جایی می رسد که قربانی طرف مقابل را به عنوان دوست پسر یا محرم اسرار حساب می کند و کار به جایی می کشد که آن ها بحث های صمیمی تر و عاشقانه را آغاز می کنند. سپس با درخواست یکی از طرفین تصاویر بین دو شخص ردّ و بدل می شود (توجه داشته باشید تصویر شکارچی تقلبی یا به اصطلاح Fake است). البته باز این جا حتی کسانی که به خوبی آموز دیده باشند نیز نمی توانند خود را از این مخمصه به بیرون بکشند چرا که نه از لحاظ عقلانی و قانونی بلکه از لحاظ احساسی به سوء استفاده کننده وابسته شده اند.

چیز هایی که شما فرمودید درست، اما این مشکل در این چند وقت (5 ساله) تغییری هم کرده است؟

ببینید به طور دقیق نمی توان گفت که بهتر شده است یا بدتر. تعداد زیادی سوء استفاده گر در سراسر جهان وجود دارند، که این واقعا حیرت انگیز است. این واقعا سخت است که آن ها را دستگیر کنیم و تحت فشار قرار دهیم که آن هم به دلیل حجم بالای نفرات است. پیش از اینکه این سوء استفاده ها به طور اینترنتی و آنلاین اتفاق بیفتد، شرایط بیشتر تحت کنترل بود؛ چون تماس ها به صورت مستقیم انجام می شد و به راحتی توسط خانواده و پلیس قابل پیگیری بود. اکنون با وجود اینترنت می توانید با میلیون ها نفر با میلیون ها مایل فاصله بدون اینکه شناخته شوید، ارتباط مجازی داشته باشید. یعنی می توانید به آسانی خود را هم سن طرف مقابل خود جا بزنید و خود را یک فرد با علاقه مندی های یکسان نشان دهید.

آیا اف بی آی مستقیما با فیسبوک و گوگل کار می کند؟

ما هیچ شراکت یا همکاری با سایت های مجازی و اشتراک گزاری رسانه نداریم. آن ها بیزینس سوشیال مدیای (اشتراک گزاری رسانه) خودشان را دارند و ما هم کار خودمان، بررسی را. آن ها با وعده کار های قانونی کار می کنند؛ حال اگر ما پی ببریم که آن ها از اطلاعات کاربرانشان سوء استفاده می کنند، مجبوریم که از راه قانونی وارد و با آن ها درگیر شویم. آنگاه با یک حکم قضایی یا حکم بازرسی به محل سایت های اشتراک گزاری قدم خواهیم گذاشت و کسانی که قانون را دور زده اند را مورد توبیخ قرار می دهیم و آن ها نیز موظفند تمامی اطلاعات و چیز هایی که از آن ها خواسته می شود را در اختیار می بگذارند. بسیاری از رسانه های اجتماعی موافقتنامه ای را امضا کرده اند که تصاویر و اطلاعات جنسی را قرار ندهند یا سلب مسئولیت کرده اند. اگر هم در آن بین کسی را که از این موارد قرار می دهد را پیدا کردند، او را اخراج کرده و مطابق قوانین با او برحورد کنند. در اصل آن ها خیلی بیشتر از همکاری ساده با مقامات با ما عمل می کنند و در عوض نیز، خدمات حقوقی و رسمیت شناختن ما را خواهند داشت.

خوب حال اف بی آی بر شرکت ها برای کنترل نوشته ها و متریال ها نظارت دارد؟ اگر چنین است آن ها را گزارش می کند؟

البته یک سری شرکت خصوصی هم وجود دارند که شما باید به شخصه از آن ها بپرسید. البته فکر نمی کنم قانونی مکتوب باشد که آن ها را مجبور کند که تا هر چیز مستجهن را به راحتی گزارش کنند.

این پاسخ مرا سورپرایز کرد. پس گفته شما، این مفهوم را می رساند که مردم زیادی که روزانه آنلاین اند، توسط دولت فدرال هنگامی که بر سایت ها یا هاست ها پست ارسال می کنند، کنترل می شوند یا این که توسط خود شرکت ها به صورت شبکه های داخلی کنترل و گزارش می شوند.
حال پرسشی دارم، آیا اف بی آی از سمت قانون، اجازه اجرای قانون و مشاهده فعالیت های قانونی را دارد؟

شاید ما این را به درستی پاسخ ندادیم، اگر آن ها بخواهند می توانند به ما گزارش کنند و اینجا هیچ اجبار و قانونی برای اطلاع رسانی نیست. اگر هم ما شخصه پی به فعالیت های غیر قانونی یا قانون شکنی ببریم، بله از راه صد در صد قانونی اطلاعاتی را که بخواهیم به دست می آوریم.
بگذارید روشنتان کنم، شخصی به اسم “جو اسمیت” را در نظر بگیرید. این فرد در یک بازی آنلاین یا چت روم وجود دارد، اما ما نمی دانیم که او کیست؟ اصلا چنین کسی وجود دارد؟ وقتی بفهمیم که جو اسمیت دارد کاری را می کند، ما یک حکم قضایی را به فیسبوک، گوگل یا پوشش دهنده اینترنت (ISP) ارسال می کنیم و اطلاعاتی بیشتر از وی می خواهیم که همانطور که گفته شده شاید اصلا آن ها چنین کسی را در پایگاه های داده شان نداشته باشند، اما اطلاعات بیشتری را به ما خواهند داد که به ما کمک می کند فرد را بهتر بشناسیم و وی را به بررسی کرده و مد نظر بگیریم تا بلکه وی را به طور کامل بشناسیم.

من بسیار از این که اف بی آی به شدت در این قضیه جدی است و با میل و رغبت به مبارزه با شکارچیان کودک می پردازد، شفگت زده شدم. برای همین پرسیدم که آیا خود اف بی آی هم به شخصه اینترنت را برای چنین افرادی جستجو می کند یا نه؟

گرگ دوباره پاسخ داد: “نه به هیچ وجه نیازی به انجام این کار نیست. ما هیچ مانیتورینگ مخفیانه و جاسوسی نداریم. ما به محض اینکه گزارشی از یک قربانی دریافت کنیم، خود یک نشانه از پورنوگرافی کودکان و سوء استفاده جنسی است که آن را دنبال کرده و بدین وسیله به بسیاری از مدارک دست پیدا می کنیم و شاید خودش یک سرنخ برای دیگر موارد نیز باشد.
شاید الان برایتان این پرسش پیش بیاید که چطور پلیس وارد قضیه می شود. خوب بگذارید این طور پاسخ بدهم، ما اجازه نداریم و ضمن اینکه سیاست نامه مان هم اجازه نمی دهد که فعالیت های الکترونیکی یک فرد را بدون داشتن مدرک یا فعالیت های مجرمانه مانیتور کنیم. این لازم به گفتن بود چرا که خیلی ها فکر می کنند که اف بی آی دائما روی اینترنت نظارت می کند.

چه کسانی به دنبال این گُرگ ها هستند؟
در ابتدا از گوگل راجع به تلاش هایش برای مقابله با کسانی که اقدام به پورنو گرافی کودکان می کنند پرسیدم که چگونه در نتایج جستجویشان ظاهر می شود. پاسخشان در چند ساعت (نه چند روز!) به دستم رسید که مرا باز هم شگفت زده کرد.

“با تشکر برای برقراری ارتباط؛ به هر صورت ما امکان پاسخگویی و شرکت در بحث شما را نداریم. از این ناملایمتی پورش می طلبم”

بله درست است از گوگل پاسخی دریافت نکردیم. اما افراد مایکروسافت کمی ملایم تر با ما کنار آمدند و بالاخره راجع به این مسئله حساس با ما گفتگو کردند. آن ها توضیح دادند که آن ها این عمل را با یک راه که به آن Three Pronged approach (رویکرد سه شاخه) می گویند انجام می دهند و طی آن به همراه پیروی از قانون و دولت کل وب های اینترنتی را به دسته های امن؛ آمورش و پرورش، صنعت و … تقسیم بندی می کنند تا به ساختار جستجوی بهتر کمک کنند و تجربه های معتمد محاسباتی بهتری شده داشته باشند.
یکی از راه های جالب تکنولوژیکی که در پاسخ مایکروسافت به من ارسال شد، PhotoDNA نام داشت که یک قرارنامه تائید شده توسط مایکروسافت و دکتر هانی فارید دارتموث بود و این تکنولوژی توسط مایکروسافت با ایمیل به خوبی توضیح داده شده بود که در پائین آن را می خوانیم.

“فوتو دی ان ای، یک تکنولوژی است که به پیدا و حذف کردن بدترینِ بدترین تصاویر محرک کودکان از اینترنت کمک می کند. به دنبال نیاز مایکروسافت به چنین برنامه ای، NCMEC، یک برنامه مبنای سندی برای پوشش دهنده های سرویس های آنلاین طراحی کرده که باعث قطع کردن پخش شدن تصاویر پورنوگرافی کودکان می شود که تا اینجا مایکروسافت از آن برای سرویس های زیر دست خود؛ اسکای درایو و بینگ استفاده کرده که این برنامه به نیاز های تمامی پوشش دهنده های آنلاین پاسخ می دهد و ما در حال گسترش آن ها هستیم.”

این تلاش های دیدنی در حال حاضر در بخشی از مایکروسافت موجود است و در حال کار بر روی ان سی ام ای سی به طور مستقیم برای پاک کردن بد ترین تصاویر از جستجو هایش است.
همچنین مایکروسافت گزارش داده است که از طریق استفاده از PhotoDNA، توانسته است 3500 تصویر از بدترین نوع پورنو گرافی را تشخیص داده و از بین ببرد.

وقتی ما یک فایل نامناسب را در بینگ می یابیم، آن را به NCMEC گزارش می دهیم.

حال به عنوان یک پدر / مادر، این راه برای قطع و یا ریشه کن کردن پورنو گرافی و سوء استفاده از اینترنت راهی کاملا خوب و صحیح اطلاق می شود و حداقل کمی امیدواری برایشان بوجود می آورد که شرکت هایی هستند که به صورت قدرتمندی با این اعمال مقابله کنند.

فیسبوک هم با عنوان “تیم امنیت را ملاقات کنید”، مرا جذب خودش کرد تا اطلاعات بیشتری از این سرویس هم برای مقابله با مطالب پورن داشته باشم.

“ چندین تاکتیک در تیممان موجود است که سطح مطلبی که ارسال می شود را سنجیده و تراز می کند. اما یکی از مهم ترین راه برای پی بردن به مطالب و دارای تخلف گزارشات ارسالی توسط مردم است.

در نوشته، شارلوت کارنواله ویلنر، راهبر تیم امنیت کاربران، نوشته بود که سوءاستفاده از کودکان خیلی نادر پیش می آید که در فیسبوک قرار داده شود.  پس از آن به طور مستقیم از خود فیسبوک پرسیدم که تعداد کودکان موزد سوء استفاده که تا کنون در فیسبوک قرار گرفته چقدر است، پاسخی صریح ارسال شد: ما نمی توانیم به طور عمومی این اعداد را به نمایش قرار دهیم…..
با این پاسخ ها به این نتیجه رسیدم که بیشتر سایت های اشتراک گزاری از این شکل روش ها استفاده می کنند که بعضی نمی خواهند آمار و ارقامشان به طور عمومی منتشر شود.

 کاربران گرامی گویا آی تی اگر از این قسمت لذت بردید، اعلام کنید تا قسمت بعدی آن که بحث به طور کامل به اتمام می رسد و راجع به سیاست نامه های رایانه ای آمریکا و نیز توصیه ای به والدین برای مراقبت از فرزندانشان هست را قرار دهم.

با ما باشید