راهنمای تولید پادکست: قسمت دوم
امیدوارم قسمت اول را خوانده باشید و به توصیه‌هایی که گفتم عمل کرده باشید که اگر اینطور باشد الان دقیقا می‌دانید پادکستی که می‌خواهید تولید کنید چه موضوعی دارد، هر چند وقت یکبار قرار است منتشرش کنید و هر قسمت از پادکست‌تان چند دقیقه‌ای است. همان‌طور که وعده داده بودم الان نوبت آن رسیده که در مورد فرمت برنامه‌تان با شما صحبت کنم.
منظورم از فرمت این است که آیا می‌خواهید تک نفره پادکست خود را ضبط کنید یا اینکه دوست دارید افراد دیگری هم در پادکست شما حضور داشته باشند؟ تصمیم دارید در پادکست خود از موسیقی هم استفاده کنید یا ترجیح می‌دهید برنامه‌تان بدون موسیقی باشد؟ در ادامه در مورد همین مسائل با شما صحبت خواهم کرد.
چه پادکست‌های تک نفره و چه گروهی هر کدام ویژگی‌های مخصوص به خود را دارند. پادکست‌های تک نفره به این خاطر خوب است که ضبط کردن و تهیه برنامه در این فرمت خیلی ساده‌تر است و آنچه ضبط می‌کنید نیازی به ادیت‌های حرفه‌ای ندارد. از سوی دیگر این فقط خودتان هستید که صحبت خواهید کرد و می‌توانید قبل از ضبط مشخص کنید که دقیقا چه چیزی در برنامه بگویید. برای برخی از موضوعات و یا برای وبلاگ‌های شخصی پادکست‌های تک نفره گزینه مناسبی به نظر می‌رسد.
از سوی دیگر اگر در پادکست خود افراد دیگری هم حضور داشته باشند باعث می‌شود تا شنوندگان برنامه شما از یکنواختی صدای گوینده خسته نشوند چون صدای فرد یا افراد دیگری هم در پادکست وجود دارد. علاوه بر این برنامه‌هایی که در قالب گپ‌وگفت تهیه می‌شوند طرفداران بیشتری دارند چون نسبت به پادکست‌های تک نفره از جذابیت بیشتری برخوردار هستند.
در مورد موزیک هم توصیه من این است که حتی اگر شده در حد چند ثانیه در ابتدا، انتها و در میان پادکست خود از موزیک استفاده کنید تا از یکنواختی پادکستی بکاهید. پادکست‌هایی که در تمام مدت آن یک نفر مدام حرف می‌زند زیاد طرفدار پیدا نمی‌کنند.
قسمت بعدی را به محل ضبط پادکست اختصاص خواهم داد. منتظر قسمت‌های بعدی باشید…