آمار تلفات بالای مرگ و میر به خاطر گوشی هوشمند در آمریکا (۲)

در مطلب قبل به موضوع امار تلفات و مرگ و میر ناشی از استفاده از تلفن همراه در آمریکا پرداختیم؛ در ادامه به بخش دوم آن مطلب توجه فرمایید.

گویا آی تی – شاید یافته های موسسه زِندرایو در این رابطه موضوع را بهتر روشن کند؛ این موسسه داده های گوشی های هوشمند را برای کمک به ارزیابی ریسک های ایمنی وسائل نقلیه مختلف از سوی شرکت های بیمه آنالیز و ارزیابی می کند. مطالعه ای که روی ۳ میلیون نفر انجام شده است نشان می دهد که رانندگان در ۸۸ درصد از مسافت های رانندگی از تلفن های همراه خود استفاده می کنند. شاید آمار واقعی حتی بیشتر هم باشد زیرا موسسه ی زندرایو نمونه هایی را که در آن گوشی ها روی پایه های ثابتی نصب شده بودند – و امروزه فناوری هندزفری نامیده می شود – به حساب نیاورده است، در حالی که حتی این نحوه ی استفاده از گجت ها نیز خطرناک است.
جانتان ماتوس، یکی از بنیانگذاران و مدیرعامل اجرایی زندرایو می گوید:” این موضوع بسیار ترسناک است. تقریبا همه ی افراد در حال رانندگی از تلفن همراه خود استفاده می کنند.”
در حال حاضر شیوه های مختلفی وجود دارند که فعالیت های تلفن های هوشمند را در زمان رانندگی متوقف می کنند. مهمترین آن ها، نسخه ی جدیدی از سیستم عامل iOS اپل است که می توان آن را طوری تنظیم کرد تا در زمان رانندگی فرد آن را در حالت asleep نگاه دارد یا به طور خودکار یک پیام مشخص را برای پیام های دریافت شده بفرستد. با این حال وضعیت “Do Not Disturb” با تلاش فرد برای برقراری تماس غیر فعال می شود. موضوع مهم تر آنکه طرفداران ایمنی اشاره می کنند این نوع از سیستم ها به مداخله ی کاربری نیاز دارند که خودش نتوانسته است با اراده ی خود تلفن همراهش را کنار بگذارد.

در دفاع از NHTSA آمار مرگ و میرهای مربوط به تلفن همراه این موسسه تنها از این لحاظ خوب است که داده های خود را از تک تک ایالات ها به طور جداگانه دریافت می کند، که هر یک از آن ها روش هایی خاصی برای تشخیص و دریافت جزئیات مربوط به تصادف دارند. هر ایالت نیز در این رابطه به شهرهای خود تکیه می کند تا اطلاعات مربوط به تصادف ها را جمع آوری کنند – و در این شهر ها نیز اغلب روش های مختلفی برای جمع آوری داده ها وجود دارد.
داده های هر ایالت با توجه به گزارش های تصادفاتی که توسط پلیس محلی ثبت می شود جمع آوری می شوند که در بیشتر این گزارش ها افسران پلیس حواس پرتی ناشی از تلفن همراه را به عنوان یک دلیل اصلی در نظر نمی گیرند. تنها ۱۱ ایالت در آمریکا از فرم های گزارشی استفاده می کنند که جایی برای ثبت گزینه پرت شدن حواس در اثر استفاده از تلفن همراه برای افسران پلیس وجود دارد، در حالی که در ۲۷ ایالت هم فضایی برای ذکر کردن دلیل احتمالی تصادف از سوی پلیس در نظر گرفته شده است.
به نظر می رسد که فرم پرینت شده ای که در آن گزینه ی تلفن همراه ذکر شده است تفاوت هایی را ایجاد کرده است. برای مثال ایالت تِنِسه یکی از کامل ترین فرم ها را برای گزارش تصادفات در کل آمریکا دارد و در این سند به طور جداگانه از پلیس خواسته شده است که هرگونه عامل پرت شدن حواس راننده و گوشی های تلفن همراه را به طور جداگانه مورد ارزیابی قرار دهد. از ۴۴۸ تصادفی که در گزارش های NHTSA در ارتباط با تلفن همراه تشخیص داده شده است، ۸۴ مورد در ایالت تنسه رخ داده اند. این آمارها نشان می دهد در ایالتی که تنها ۲ درصد از جمعیت کشور را به خود اختصاص داده است، ۱۹ درصد از مرگ و میرهای مرتبط با تلفن همراه رخ می دهد. به نظر می رسد که مانند هر نظر سنجی دیگری، نتایج تا حد زیادی به پرسش هایی که شما می پرسید بستگی دارند.

گروهبان کریستوفر سانچز از اداره ی پلیس ایالتی ماساچوست که یکی از کارشناسان ملی در زمینه ی رانندگی در شرایط بدون تمرکز است می گوید بسیاری از اداره های پلیس هنوز هم در هنگام بررسی شرایط یک تصادف، تنها به عوامل مست بودن و استفاده از داروهای مخدر بسنده می کنند. بعلاوه سر در آوردن از آنکه در زمان رانندگی از تلفن همراه استفاده می شده است یا خیر هر روز سخت تر و سخت می شود- و اثبات اینکه آیا این موضوع به حادثه ربطی داشته است یا خیر حتی سخت تر از آن.
دادستان ها هم معمولا مرتکب همین اشتباهات می شوند. در حال حاضر در ۱۱ ایالت استفاده ی رانندگان از تلفن همراه دستی غیر قانونی است و ارسال پیام در حین رانندگی در ۴۷ ایالت ممنوع شده است. اما برای دسترسی به سوابق تلفن همراه پس از یک تصادف معمولا به یک حکم قضایی نیاز است و حتی در آن صورت هم این سوابق ممکن است در پس یک تماس یا پیام کوتاه، فعالیت راننده در هنگام واقعه را به خوبی نشان ندهند. اگر پلیس هم شواهد محکمی در مورد سرعت، مصرف الکل، دارو یا هرگونه قانون شکنی دیگری ارائه کند، وکلاء معمولا حواس پرتی راننده را به عنوان یک عامل دنبال نمی کنند.
سانچز می گوید:” از افسران بازرسی صحنه تصادف ها خواسته شده است که به این پدیده از عصر فناوری هم توجه کنند اما این کار دشوار است. همه ساله برنامه های جدیدی ساخته و توسعه داده می شوند که انجام این کار را حتی سخت تر از قبل می کنند.” در مقابل لزومی ندارد که افسران پلیس در آریزونا و مونتانا چنین عاملی را در نظر بگیرند، زیرا در این ایالت ها استفاده از تلفن همراه هنگام رانندگی کاملا قانونی است. در ایالت میزوری افسران پلیس تنها باید رانندگان زیر ۲۱ سالی را که در حال رانندگی کردن، از تلفن همراه خود استفاده می کنند متخلف محسوب کنند.

امیلی اشتاین مانند اسمیث یکی از والدین خود را در تصادفات خیابانی از دست داده است. از زمانی که پدر او در سال ۲۰۱۱ توسط یک راننده ی حواس پرت کشته شده است، او گاهی مطالعات غیر علمی انجام می دهد. او در فضای بیرون خانه ی خود در حومه شهر بوستون می نشیند و تعداد رانندگانی را که در حین عبور از آن جا به تلفن همراه خود نگاه می کنند می شمارد.
اشتاین می گوید:” من به اداره ی پلیس محلی گفته ام:”اگر شما به محل زندگی من بیایید، روی سه پایه ی من بنشینید و افراد را جریمه کنید، درآمد نسبتا خوبی به دست می آورید.”
 
از زمان تشکیل اتحاد راه های امن در حدود ۵ سال پیش، اشتاین به طور منظم با پلیس در تعامل است.:”بسیاری از آن ها می گویند آمار افرادی که در حین رانندگی از تلفن همراه خود استفاده می کنند از تعداد رانندگانی که الکل مصرف کرده اند بیشتر است.” اما در حال حاضر خانواده های داغدار و افراد حامی امنیت جاده ها مانند خود او هنوز هم برای تصویب کردن قانون استفاده از گوشی های هندزفری در زمان رانندگی تلاش می کنند – ایالت های آیووا تگزاس به تازگی ارسال پیامک از پشت فرمان را ممنوع کرده اند.
جانتان آدکینز، مدیر اجرایی موسسه ی دولتی ایمنی بزرگراه ها می گوید:”معمولا استدلال به این صورت است که این ممنوعیت دخالت بیش از حد در زندگی خصوصی افراد است. مشکل دیگری هم به این صورت وجود دارد که ممنوع کردن کاری که همه ی ما انجام می دهیم، و می دانیم که همه دوست داریم این کار را انجام دهیم بسیار دشوار است.”
“همه ی ما می دانیم که اوضاع از چه قرار است، اما ما برای تلفن های همراه دستگاه Breathalyzer (دستگاه سنجش میزان الکل درخون) در اختیار نداریم.”
افراد حامی ایمنی جاده ها از جمله اسمیث می گویند قانون گذاران، بازرسان، و دادستان ها خطر استفاده از تلفن های همراه در وسایل نقلیه را در اولویت در نظر نمی گیرند تا زمانی که این موضوع به عنوان یک مشکل بزرگ – در اندازه ی مشکل مصرف الکل دیده شود. با این وجود، این اتفاق نمی افتد مگر در حالتی که این موضوع به یکی از اولویت های قانون گذاران، بازرسان و دادستان ها تبدیل شود.

اسمیث می گوید:” تناقض درست در اینجا پیش می آید. ما می دانیم که اوضاع از چه قرار است، اما ما مشابه breathalyzer دستگاهی برای سنجش میزان استفاده از تلفن همراه در افراد در اختیار نداریم.”
شاید قانون گذارانی که مخالف ممنوعیت استفاده از تلفن های همراه در وسایل نقلیه هستند باید مستند دردناکی را که وِرنر هرزاگ در این رابطه ساخته است ببینند. این فیلم، به نام از لحظه ای تا لحظه ی بعد، از سوی تمام کمپانی های شبکه های سلولی مورد حمایت قرار گرفت. هرزاگ در مورد این بخش از مرگ و میر ها می گوید:”موضوع تنها یک تصادف نیست. این یک فرهنگ جدید است که به سوی ما هجوم آورده است و بسیار سریع هم حرکت می کند.”
آدکینز با چشمان خود دیده است که فرهنگ گوشی های هوشمند چگونه در طول ۱۰ سال گذشته بر کار او در مدیریت GHSA اثر گذاشته است و او به تدریج از افزایش مرگ و میر ناشی از تلفن همراه و گزارش نشدن تمام مرگ و میرهای مرتبط با آن ناراحت و عصبانی شده است. اما او فکر می کند تا زمانی که یک عکس العمل مناسب در این رابطه وجود نداشته باشد این آمارها کاهش نخواهد یافت؛ این واکنش باید به گونه ای باشد که استفاده از تلفن همراه در هنگام رانندگی را خجالت آور نشان دهد. به نظر می رسد که مستند هرزاگ در چهار سالی که از زمان ساخت آن می گذرد، تأثیر ناچیزی داشته است. در حال حاضر، آدکینز به دستاوردهای فناوری رانندگی خودکار امیدوار است.
او توضیح می دهد:”من از مثال Cocktail Party (مهمانی که در آن نوشیدنی های الکلی مصرف می شود) استفاده می کنم. اگر شما در یک Cocktail Party باشید و بگوئید:”من روز بعد از پارتی به شدت مست بودم، و پشت فرمان نشستم و رانندگی کردم”، افراد به شدت از دست شما عصبانی خواهند شد. اما اگر شما همین موضوع را درباره ی استفاده از یک تلفن همراه بگوئید، واکنش به خصوصی دریافت نمی کنید. این پدیده هنوز هم قابل قبول است، و مشکل هم همین است.”