نگاهي متفاوت به واقعه عاشورا
روز اول محرم، وجود مبارك امام هشتم بسيار غمگين بود. ابن شبيب به خدمت حضرت مشرف شد، ديد حضرت بسيار غمگين است. عرض كرد: چرا غمگين هستيد؟ فرمود: امروز اول محرم است. تو اگر بخواهي گريه كني، اگر مي خواهي براي چيزي گريه كني، بر ابي عبدالله گريه كن! براي اينكه او كه رفت، نگذاشتند جامعه ما طعم عدالت را بچشد، طعم عقل را بچشد… سالار شهيدان را مظلومانه شهيد كردند..
ايام متعلق به اين خاندان و عرض ادب كردن به اينها براي خود ما فضيلت است. چون گريه كردن ما را مسلح مي كند. شما در دعاي كميل مي خوانيد كه گريه سلاح مؤمن است، اسلحه مؤمن است. اگر كسي اهل جهاد بود، خواست مبارزه كند، با دست خالي كه نمي تواند بجنگد. اگر خواست با دشمن بجنگد، سلاح او تفنگ است، گلوله است و… اگر هم خواست با غرور و منيت و خودخواهي و نفس اماره بجنگد، اين در دعاي كميل آمده است:و سلاحه البكاء (1).
اين گريه خالصانه به درگاه خداي سبحان، آدم را مسلح مي كند. يعني آدم را از غرور، از تعدي، از ظلم و از خودبيني نجات مي دهد، از احسن اثاثاً و رءيا (2) نجات مي دهد، ازطمع نجات مي دهد. حالا گريه خاضعانه در عبادت و غيرعبادت يك اثر دارد، گريه براي سالار شهيدان يك اثر دارد. اين گريه ما را به ولايت نزديك مي كند، به امامت نزديك مي كند، به علاقه به آنها نزديك مي كند… انسان اهل گريه، رقيق القلب است؛ قسيّ القلب نيست. اين كه گفتند به مجالس حسين بن علي شركت كنيد؛ براي اينكه جامعه، بهترين راه زندگي اش همين است. آنهائي كه با اين معارف رابطه اي ندارند، بالاخره هميشه در زحمت اند. درباره خود سيدالشهداء، حسين بن علي بن ابيطالب (سلام الله عليه) گفتند: انبياي الهي گريه كردند، وجود مبارك پيغمبر (صلي الله عليه و سلم) گريه كرد. فاطمه زهرا و علي بن ابيطالب (عليهما آلاف التحيّه و الثناء) گريه كردند…
خيمه ها را علم كنيد!وجود مبارك ابي عبدالله گفت: اينجا كجاست؟ اسامي اين سرزمين را گفتند؛ نينوا و غاضريّه و امثال ذلك را گفتند، بعد گفتند: كربلاست، كه حضرت فرمود: اينجا بايد بارانداز كنيم. هاهنا مناخ ركابنا، هاهنا مذبح اطفال نا، هاهنا مقتل رجال نا (3). اينجاست؛ بچه هايمان را ذبح مي كنند، مردانمان را مي كشند، فرزندان ما را به اسارت مي برند، همين جاست. اين را وجود مبارك ابي عبدالله از اميرالمؤمنين و از آباء كرامش شنيده بود؛ بيست سال قبل از جريان كربلا، اميرالمؤمنين وقتي از جنگ صفين برمي گشت، به اين سرزمين كه رسيد از اسب پياده شد؛ خاك را گرفت، بو كرد، دو ركعت نماز خواند، بعد فرمود: هاهنا،هاهنا. همين جاست، همين جاست… به حضرت عرض كردند: چي اينجاست؟ فرمود: هاهنا مصارع عشاق (4). اينجا عاشقاني مي آرمند.
حسين بن علي هم كه دوم محرم وارد شد، فرمود: هاهنا، هاهنا. همين جاست، همين جاست. اينجا شهيد مي شوند، اينجا ذبح مي شوند. اينجا سر مي برند، اينجا اسير مي گيرند. اينجاست! فرمود: پياده شويد! پياده شدند؛ وقتي خواستند خيمه ها را علم بكنند، حضرت دستور داد خيام زن و بچه در وسط باشد. خيام بني هاشم كه محرم اند، اطراف خيام زن و بچه باشد؛ خيام اصحاب كه به منزله پاسدار و نگهبانان اينها هستند، اطراف خيام بني هاشم باشد؛ كه با نامحرم ها هيچ رابطه اي نداشته باشند. اين صحنه در روز دوم محرم، اتفاق افتاد.شب عاشورا كه شد، عصر تاسوعا فرمود: همين نقشه و همين سامانه باشد، منتها اينها را جمع تر كنيد. اين طنابها را به هم محكم گره بزنيد؛ خيام بچه ها در وسط، خيام بني هاشم اطراف، خيام اصحاب اطراف؛ اما فاصله كمتر، اين طنابها به هم گره بخورد، كه در اين تاخت و تازها اين خيمه ها نيافتد. اطراف خيام را گودال بكنيد- اين چون جائي كه نهر روان دائمي است، اطرافش ني روئيده مي شود- فرمود: اين ني ها را بياوريد، در اين گودالها بريزيد، آتش بزنيد كه فردا از پشت خيام كسي حمله نكند! اين دستور را در شب عاشورا داد. فقط يك طرف جلوي خيام باز بود كه اين رزمنده ها به ميدان مي رفتند، و اجسادشان را هم از همين راه به خيمه دار الحرب مي آوردند. بقيه راهها بسته بود؛ يعني پشت اش گودال آتش بود… همين بود كه وقتي عصر عاشورا به خيام حمله كردند، به زين العابدين (سلام الله عليه) گفتند: اينها دارند مي آيند، بچه ها چه كنند؟ فرمود: فرار كنند، كسي در خيمه نباشد؛ عرض كرد: راه نيست!! اينها از چه راه فرار كنند؟! تنها راهي كه اين خيام با ميدان دارد، همين راه روبروست. اطرافش گودالي بودكه آتش زدند كه مبادا دشمن ها از پشت سر حمله كنند…
عاشورا از نگاه بزرگان مغرب و مشرق زمين
چارْلز ديكنْز (نويسنده معروف انگليسي): اگر منظور امام حسين(ع) جنگ در راه خواسته هاي دنيايي بود، من نمي فهميدم چرا خواهران و زنان و اطفالش به همراه او بودند؟ پس عقل چنين حكم مي نمايد كه او فقط به خاطر اسلام، فداكاري خويش را انجام داد.
توماس كارْلايْل (فيلسوف و مورخ انگليسي) : بهترين درسي كه از تراژدي كربلا مي گيريم، اين است كه حسين(ع) و يارانش ايمان استوار به خدا داشتند. آنها با عمل خود روشن كردند كه تفوّق عددي در جايي كه حق با باطل روبرو مي شود و پيروزي حسين(ع) با وجود اقلّيتي كه داشت، باعث شگفتي من است.
ادوارد براوْن (مستشرق معروف انگليسي) : آيا قلبي پيدا مي شود كه وقتي دربارهء كربلا سخن مي شنود، آغشته با حزن و الم نگردد؟ حتّي غير مسلمانان نيز نمي توانند پاكي روحي را كه در اين جنگ اسلامي در تحت لواي آن انجام گرفت انكار كنند.
فِرْدريك جمس : درس امام حسين(ع) و هر قهرمان شهيد ديگري اين است كه در دنيا اصول ابدي و ترحّم و محبّت وجود دارد كه تغيير ناپذيرند و همچنين مي رساند كه هر گاه كسي براي اين صفات مقاومت كند و بشر در راه آن پافشاري نمايد، آن اصول هميشه در دنيا باقي و پايدار خواهد ماند.
ل. م.بويد : در طيّ قرون، افراد بشر هميشه جرأت و پردلي و عظمت روح، بزرگي قلب و شهامت رواني را دوست داشته اند و در همين هاست كه آزادي و عدالت هرگز به نيروي ظلم و فساد تسليم نمي شود. اين بود شهامت و اين بود عظمت امام حسين(ع). و من مسرورم كه با كساني كه اين فداكاري عظيم را از جان و دل ثنا مي گويند شركت كرده ام، هرچند كه 1300 سال از تاريخ آن گذشته است.
واشنگتن ايروينگ (مورخ مشهور آمريكايي) : براي امام حسين(ع) ممكن بود كه زندگي خود را با تسليم شدن ارادهء يزيد نجات بخشد، ليكن مسئوليت پيشوا و نهضت بخش اسلام اجازه نمي دادكه او يزيد را به عنوان خلافت بشناسد. او به زودي خود را براي قبول هر ناراحتي و فشاري به منظور رها ساختن اسلام از چنگال بني اميّه آماده ساخت. در زير آفتاب سوزان سرزمين خشك و در ريگ هاي تفتيدهء عربستان*، روح حسين(ع) فناناپذير است.
اي پهلوان و اي نمونه شجاعت و اي شهسوار من، اي حسين(ع)!
* البتّه امام حسين(ع) در صحراي كربلا شهيد شد، نه در ريگزارهاي عربستان!
توماس ماساريك : گر چه كشيشان ما هم از ذكر مصائب مسيح مردم را متأثر مي سازند، ولي آن شور و هيجاني كه در پيروان حسين(ع) يافت مي شود در پيروان مسيح يافت نخواهد شد و گويا سبب اين باشد كه مصائب مسيح در برابر مصائب حسين(ع) مانند پركاهي است در مقابل يك كوه عظيم پيكر.
موريس دو كبري : در مجالس عزاداري حسين(ع) گفته مي شود كه حسين(ع)، براي حفظ شرف و ناموس مردم و بزرگي مقام و مرتبهء اسلام، از جان و مال و فرزند گذشت و زير بار استعمار و ماجراجويي يزيد نرفت. پس بيايي ما هم شيوهء او را سرمشق قرار داده، از زيردستي استعمارگران خلاصي يابيم و مرگ با عزّت رابر زندگي با ذلّت ترجيح دهيم.
ماربين آلماني (خاورشناس) : حسين(ع) با قرباني كردن عزيزترين افراد خود و با اثبات مظلوميت و حقانيّت خود، به دنيا درس فداكاري و جانبازي آموخت و نام اسلام و اسلاميان را در تاريخ ثبت و در عالم بلندآوازه ساخت. اين سرباز رشيد عالم اسلام به مردم دنيا نشان داد كه ظلم و بيداد و ستمگري پايدار نيست و بناي ستم هر چه ظاهراً عظيم و استوار باشد، در برابر حقّ و حقيقت چون پركاهي بر باد خواهد رفت.
جُرج جُرداق (دانشمند و اديب مسيحي) : وقتي يزيد مردم را تشويق به قتل حسين(ع) و مأمور به خونريزي مي كردف آنها مي گفتند: “چه مبلغ مي دهي؟” امّا انصار حسين(ع) به او مي گفتند” ما با تو هستيم. اگر هفتاد بار كشته شويم، باز مي خواهيم در ركابت جنگ كنيم و كشته شويم.
آنطون بارا (مسيحي) : اگر حسين از آن ما بود، در هر سرزميني براي او بيرقي برمي افراشتيم و در هر روستايي براي او منبري بر پا مي نموديم و مردم را با نام حسين(ع) به مسيحيّت فرا مي خوانديم.
گيبون (مورخ انگليسي) : با آنكه مدّتي از واقعه گربلا گذسته و ما هم با صاحب واقعه هم وطن نيستيم، مع ذلك مشقّات و مشكلاتي كه حضرت حسين(ع) تحمّل كرده، احساسات سنگين دل ترين خواننده را برمي انگيزد، چندانكه يك نوع عطوفت و مهرباني نسبت به آن حضرت در خود مي يابد.
نيكِلْسون (خاورشناس معروف) : بني اميّه، سركش و مستبد بودند، قوانين اسلامي را ناديده انگاشتند و مسلمين را خوار نمودند … و چون تاريخ را بررسي كنيم، گويد: دين بر ضدّ فرمانفرمايي تشريفاتي قيام كرد و حكومت ديني در مقابل امپراطوري ايستادگي نمود. بنابراين، تاريخ از روي انصاف حكم مي كند كه خون حسين(ع) به گردن بني اميّه است.
سر پرسي سايكسْ (خاورشناس انگليسي) : حقيقتاً آن شجاعت و دلاوري كه اين عدّهء قليل از خود بروز دادند، به درجه اي بوده است كه در تمام اين قرون متمادي هر كسي كه آن را شنيد، بي اختيار زبان به تحسين و آفرين گشود. اين يك مشت مردم دلير غيرتمند، مانند مدافعان ترموپيل، نامي بلند غيرقابل زوال براي خود تا ابد باقي گذاشتند.
تاملاس توندون (هندو، رئيس سابق كنگره ملّي هندوستان) : اين فداكاري هاي عالي از قبيل شهادت امام حسين(ع) سطح فكر بشريت را ارتقا بخشيده است و خاطرهء آن شايسته است هميشه باقي بماند. مَهاتما گاندي (رهبر استقلال هند) : من زندگي امام حسين(ع)، آن شهيد بزرگ اسلام را به دقّت خواندم و توجّه كافي به صفحات كربلا نموده ام و بر من روشن است كه اگر هندوستان بخواهد يك كشور پيروز گردد، بايستي از سرمشق امـــام حسين(ع) پيروي كند.
محمّد علي جناح (قاعد اعظم پاكستان) : هيچ نمونه اي از شجاعت، بهتر از آنكه امام حسين(ع) از لحاظ فداكاري و تهوّر نشان داد در عالم پيدا نمي شود. به عقيدهء من تمام مسلمين بايد از سرمشق اين شهيدي كه خود را در سرزمين عراق قربان كرد پيروي نمايند.
بنتُ الشّاطي (نويسنده مصري) : زينب، خواهر حسين(ع) لذّت پيروزي را در كام ابن زياد و بني اميّه خراب كرد و در جام پيروزي آنان قطرات زهر ريخت، در همهء حوادث سياسي پس از عاشورا، همچون قيام مختار و عبدالله بن زبير و سقوط دولت امويان و برپايي حكومت عباسيان و ريشه دواندن مذهب تشيّع، زينب، قهرمان كربلاف نقش برانگيزنده داشت.
لياقت علي خان (نخستين نخست وزير پاكستان) : اين روز محرّم، براي مسلمانان سراسر جهان معني بزرگي دارد. در اين روز، يكي از حزن آورترين و تراژديك ترين وقايع اسلام اتفاق افتاد،شهادت حضرت امام حسين(عليه السلام) در عين حزن، نشانهء فتح نهايي روح واقعي اسلامي بود، زيرا تسليم كامل به ارادهء الهي به شمار مي رفت. اين درس به ما مي آموزد كه مشكلات و خطرها هر چه باشد، نبايستي ما پروا كنيم و از حق و عدالت منحرف شويم.
عبّاس محمود عقّاد (نويسنده و اديب مصري) : جنبش حسين(عليه السلام)، يكي از بي نظيرترين جنبش هاي تاريخي است كه تاكنون در زمينهء دعوت هاي ديني يا نهضت هاي سياسي پديدار گشته است … دولت اموي پس از اين جنبش، به قدر عمر يك انسان طبيعي دوام نكرد و از شهادت حسين(عليه السلام) تا انقراض آنان بيش از شصت و اندي سال نگذشت.
احمد محمود صُبحي : اگر چه حسين بن علي(عليه السلام) در ميدان نظامي يا سياسي شكست خورد، امّا تاريخ، هرگز شكستي را سراغ ندارد كه مثل خون حسين(عليه السلام) به نفع شكست خوردگان تمام شده باشد. خون حسين(عليه السلام)، انقلاب پسر زبير و خروج مختار و نهضت هاي ديگر را در پي داشت، تا آنجا كه حكومت اموي ساقط شد و نداي خونخواهي حسين(عليه السلام)، فريادي شد كه آن تخت ها و حكومت ها را به لرزه درآورد.
محمد زُغلول پاشا (در مصر، در تكيهء ايرانيان) : حسين(عليه السلام) در اين كار به واجب ديني و سياسي خود قيام كرده و اينگونه مجالس عزاداري، روح شهادت را در مردم پرورش مي دهد و مايهء قوّت اراده آنها در راه حق و حقيقت مي گردد.
عبد الرحمن شرقاوي (نويسنده مصري) : حسين(عليه السلام)، شهيد راه دين و آزادگي است. نه تنها شيعه بايد به نام حسين(عليه السلام) ببالد، بلكه تمام آزادمردان دنيا بايد به اين نام شريف افتخار كنند.
طه حسين (دانشمند و اديب مصري) : حسين(عليه السلام) براي به دست آوردن فرصت و از سرگرفتن جهاد و دنبال كردن از جايي كه پدرش رها كرده بود، در آتش شوق مي سوخت. او زبان را دربارهء معاويه و عمّالش آزاد كرد، تا به حدّي كه معاويه تهديدش نمود. امام حسين(عليه السلام)، حزب خود را وادار كرد در طرفداري حق سختگير باشند.
عبد المجيد جَودهُ السحّار (نويسنده مصري) : حسين(عليه السلام) نمي توانست با يزيد بيعت كند و به حكومت او تن بدهد، زيرا در آن صورت، بر فسق و فجور، صحّه مي گذاشت و اركان ظلم و طغيان را محكم مي كرد و بر فرمانروايي باطل تمكين مي نمود. امام حسين(عليه السلام) به اين كارها راضي نمي شد، گر چه اهل و عيالش به اسارت افتند و خود و يارانش كشته شوند.
علامه طنطاوي (دانشمند مصري) : (داستان حسيني) عشق آزادگان را به فداكاري در راه خدا بر مي انگيزد و استقبال مرگ را بهترين آرزوها به شمار مي آورد، چنانكه راي شتاب به قربانگاه، بر يكديگر پيشي جويند.
العُبيدي (مفتي موصل) : فاجعهء كربلا در تاريخ بشر نادره اي است، همچنان كه مسبّبين آن نيز نادره اند … حسين بن علي(عليه السلام) سنّت دفاع از حق مظلوم و مصالح عموم را بنا بر فرمان خداوند در قرآن به زبان پيامبر اكرم(صلي الله عليه و آله) وظيفهء خويش ديد و از اقدام به آن تسامحي نورزيد. هستس خود را در آن قربانگاه بزرگ فدا كرد و به اين سبب نزد پروردگار، “سرور شهيدان” محسوب مي شود و در تاريخ ايام، “پيشواي اصلاح طلبان” به شمار رفت. آري، به آنچه خواسته بود و بلكه برتر از آن، كامياب گرديد. برگرفته از سايت راسخون
شعر مشك
چه می شد ای خدا مشکم مرا حاجت روا می کرد
به حق هر دو دستانم همه دردم دوا می کرد
به یاد اصغر نالان که عطشان و پریشان است
کمی از آبِ باقی را برای او سوا می کرد
خدایا عاقبت دیدی شدم شرمنده ی اصغر
چه می شد این فراتِ غم مرا در خود فنا می کرد
ز روی کودکان او خجالت می کشم یا ربّ
چه می شد ناله ی زینب دلِ من را رها می کرد
کنار علقمه آید نوای شیون و زاری
شنیدم مادرم زهرا مرا هر دم صدا می کرد
توانِ دیدنِ رویِ رقیه کرده مجنونم
چه می شد دشمنم اکنون سر من را جدا می کرد
به ذکرِ نام مولایم خیالم طفل شش ماهه
دلم هر لحظه با شورِ دل زینب صفا می کرد
نوای یاری عشقم حسین تشنه ی زهرا
قسم بر هر دو چشمانم ز دل صد عقده وا می کرد
امام حسين (ع) به روايت تصوير
از قرن ها پیش “عاشورا” به عنوان تجلی روز درگیری حق و باطل و روز فداکاری و جانبازی در راه دین و عقیده، شناخته شده است. حسین بن علی علیه السلام در این روز، با یارانی اندک ولی با ایمان و صلابت و عزتی بزرگ و شکوهمند با سپاه سنگدل و بی دین حکومت ستم یزيدی به مقابله برخاست و کربلا را به صحنه همیشه زنده عشق خدایی و آزادگی و حریت مبدل ساخت. عاشورا گرچه یک روز بود، اما دامنه تاثیر آن تا ابدیت کشیده شد و چنان در عمق وجدانها و دلها اثر گذاشته که همه ساله دهه محرم و بویژه عاشورا، اوج عشق و اخلاص نسبت به معلم حریت و اسوه جهاد و شهادت، حسین بن علی علیه السلام می گردد و همه، حتی غیر شعیه، در مقابل عظمت روح آن آزادمردان تعظیم می کنند.
در فرهنگ شیعی، به خاطر واقعه شهادت امام حسین علیه السلام در این روز، عظیم ترین روز سوگواری و ماتم به حساب می آید که بزرگترین فاجعه و ستم در مورد خاندان پیامبر صلی الله علیه وآله و سلم انجام گرفته و دشمنان اسلام و اهل بیت علیهم السلام این روز را خجسته شمرده به شادی می پرداختند، اما پیروان خاندان رسالت، به سوگ و عزا می نشینند و بر کشتگان این روز می گریند. امام صادق علیه السلام فرمود: “و اما یوم عاشورا فیوم اصیب فیه الحسین علیه السلام صریعا بین اصحابه و اصحابه حوله صرعی عراه”.(بحارالانوار، ج ۴۵، ص ۹۵) عاشورا روزی است که حسین علیه السلام میان یارانش کشته بر زمین افتاد، یاران او نیز پیرامون او به خاک افتاده و عریان بودند. امام رضا علیه السلام فرمود: “من کان عاشورا یوم مصیبه و بکائه جعل الله عزوجل یوم القیامه یوم فرجه و سروره”.(وسائل الشیعه، ج ۱۰، ص ۳۹۴)، هرکس را که عاشورا روز مصیبت و اندوه و گریه باشد، خداوند قیامت را روز شادی او قرار می دهد.
حضرت علي اكبر علیه اسلام فرزند ابي عبدالله الحسين علیه السلام بنا به روايتي در يازدهم شعبان،سال43 قمري در مدينه منوره ديده به جهان گشود. پدر گرامي اش امام حسين بن علي بن ابي طالب علیه السلام و مادر محترمه اش ليلي بنت ابي مرّه بن عروه بن مسعود ثقفي است.او از طايفه خوش نام و شريف بني هاشم بود . و به بزرگاني چون پيامبر اسلام صل الله علیه و آله و سلم، حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها، امير مؤمنان علي بن ابي طالب علیه السلام و امام حسين علیه السلام نسبت دارد. وي نخستين شهيد بني هاشم در روز عاشورا بود و در زيارت شهداي معروفه نيز آمده است:السَّلامُ عليكَ يا اوّل قتيل مِن نَسل خَيْر سليل. علي اكبر علیه السلام درنبرد روز عاشورا دويست تن از سپاه عمر سعد را در دو مرحله به هلاكت رسانيد و سرانجاممرّه بن منقذ عبدي بر فرق مباركش ضربتي زد و او را به شدت زخمي نمود. آن گاه ساير دشمنان، جرأت و جسارت پيدا كرده و به آن حضرت هجوم آوردند و وي را آماج تيغ شمشير و نوك نيزه ها نمودند و مظلومانه به شهادتش رسانيدند.
در مورد سنّ شريف وي به هنگام شهادت، اختلاف است. برخي مي گويند هجده ساله، برخي مي گويند نوزده ساله و عده اي هم مي گويند بيست و پنج ساله بود.اما از اين كه وي از امام زين العابدين علیه السلام، فرزند ديگر امام حسين علیه السلام بزرگتر يا كوچك تر بود، اتفاقي ميان مورخان و سيره نگاران نيست. روايتي از امام زين العابدين علیه السلام نقل شده كه دلالت دارد بر اين كه وي از جهت سن كوچك تر از علي اكبر علیه السلام بود. آن حضرت فرمود: كان لي اخ يقال له عليّ اكبر منّي قتله الناس … مقبره حضرت علي اكبر عليه السلام در كربلاي معلي پايين پاي اباعبدالله الحسين عليه السلام است و در سلام زيارت عاشورا منظور از (و علي علي ابن الحسين)، آقا علي اكبر عليه السلام مي باشد.
حضرت علي اكبر علیه اسلام فرزند ابي عبدالله الحسين علیه السلام بنا به روايتي در يازدهم شعبان،سال43 قمري در مدينه منوره ديده به جهان گشود. پدر گرامي اش امام حسين بن علي بن ابي طالب علیه السلام و مادر محترمه اش ليلي بنت ابي مرّه بن عروه بن مسعود ثقفي است.او از طايفه خوش نام و شريف بني هاشم بود . و به بزرگاني چون پيامبر اسلام صل الله علیه و آله و سلم، حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها، امير مؤمنان علي بن ابي طالب علیه السلام و امام حسين علیه السلام نسبت دارد. وي نخستين شهيد بني هاشم در روز عاشورا بود و در زيارت شهداي معروفه نيز آمده است:السَّلامُ عليكَ يا اوّل قتيل مِن نَسل خَيْر سليل. علي اكبر علیه السلام درنبرد روز عاشورا دويست تن از سپاه عمر سعد را در دو مرحله به هلاكت رسانيد و سرانجاممرّه بن منقذ عبدي بر فرق مباركش ضربتي زد و او را به شدت زخمي نمود. آن گاه ساير دشمنان، جرأت و جسارت پيدا كرده و به آن حضرت هجوم آوردند و وي را آماج تيغ شمشير و نوك نيزه ها نمودند و مظلومانه به شهادتش رسانيدند.
رقیه دختر امام حسین علیه السلام (رقیة بنت الحسین) و مادرش مطابق بعضی از نقلها ام اسحاق است. در مورد تاریخ تولد رقیه چیزی معلوم نیست. در چگونگی وفات او مشهورترین نقل این است که سه یا چهار سال داشته و بعد از واقعه عاشورا سپاهیان عمر سعد تمام کسانی را که زنده مانده بودند، اسیر کردند. انان را به طرف شام بردند .اسرا را در خرابه قرار دادند وقتی رقیه از خواب بیدار شد و سراغ پدرش را می گرفت. گویا خواب پدرش را دیده بود. در این حال یزید، دستور داد سر حسین بن علی را به رقیه نشان بدهند. وقتی رقیه سر بریده پدرش را دید، با فریاد و ناله خودش را روی سر بریده پدرش انداخت و همان جا، از دنیا رفت چنان چه در کتاب وقایع الشهور و الایامآمدهاست در روز ۵ صفر سال ۶۱ هجری قمری این اتفاق افتاده است.آرامگاه حضرت رقیه علیها السلام در سوریه نزدیک به آرامگاه حضرت زینب کبری علیها اسلام است و امروزه پذیرای بسیاری از شیعیان جهان است. منبع تصویر: ارزیان پلاکفا
مطالب مفيد در زمينه عاشورا و امام حسين در ديگر سايتها
عاقبت قاتلان امام حسین علیه السلام
کراماتی از قمر بنی هاشم از زبان خادم حرم
چرا امام حسین(علیه السلام) یک شب مهلت گرفت؟
دانلود رايگان مراسم شبهاي محرم امامزاده علی اکبر چیذر
مظلوم کردنِ ظالمانه یِ امام حسین(ع)
مجموعه پوستر با موضوع عاشورا شماره یک
مجموعه آثار هنری زیبا با موضوع امام حسین علیه السلام و عاشورا بخش دوم
مجموعه طرح های زیبا با موضوع امام حسین و عاشورا
دانلود نوحه با صداي مداحان اهل بیت (ع)
مداحی “باز این چه شورش است” با همخوانی گروه بچههای آباده (از مداحیهای قدیمی و خاطره انگیز)
عاشورا در خرم آباد” عکس های مراسم عاشورا در خرم آباد لرستان”
قسمتی از زیارت عاشورا از زبان رهبر معظم انقلاب
منابع: تبيان، راسخون، آويني، آساندانلود، پرشينجيافايكس، قدسيان، بچههاي قلم
سلام .
مطلبی بسیار زیبا و خواندنی بود .
من پیشاپیش تاسوعا و عاشورای حسینی رو خدمت همه تسلیت عرض میکنم ……….
واقعا از این سایت بعید بود همچین مطلبی را منتشر کنه!!!!
اینجا چه ربطی به مسائل دینی داره
در ضمن حتی اگر میخواین به هموطنان خودتون احترام بزارید چرا چرا درباره ی مناسبت های بقیه ی ادیان چیزی نمینویسید هموطن های شما فقط مسلمون هستند؟؟؟(من موافق اینکار نیستم اصـــــــــــــــــــلا)
برات متاسفم که نمیدونی کجایی و نمیدونی مولات کیه
در ضمن مجبور نیستی چنین مطالبی رو بخونی میتونی همچنان چشم و گوش خودتو ببندی و همون سایر دینهی خودت بچسبی
نویسنده ای ناشناس
حسین (ع) درس آزادگی به همه انسان ها داد. نویسنده مقاله مسلمان است وشیعه، احترام به عقاید شخصی مترادف با بی احترامی به عقاید دیگران نیست.
اما به نظر می رسد شما با امام حسین (ع) مشکل شخصی دارید. خداوند همه ما را به راه راست هدایت کند.
منم موافق شما هستم ،
ازاسم سایت معلومه که تو چه حوزه ای باید کار کنه
نه ایشون مولای من نیست ولی به عنوان مولای دیگران بهش احترام میزارم
—-
از این سایت هم نخواستم که به بقیه ی ادیان هم بپردازه چون با این کار موافق نیستم هر مطلبی را باید در جاش خوند این مطلب در این سایت واقعا بی ربطه این سایت میتونست به همون نوار سیاه رضایت بده و از اون مسخره تر این چند روزه مطلب منتشر نکنه واقعا خنده داره!!!!
—-
با حسینی که شما میگی (بهرام) مشکلی ندارم چون نمیشناسمش فقط به همون عنوانی که بالا مطرخ کردم احترام میزارم
(در ضمن من قول میدم خیلی از همین آدم هایی که ادعای حسین دارن ساده ترین سوال ها درباره ی حسین بپرسی مثل علامت تعحب نگاهت میکنن ماها عادت داریم به خودنمایی!!!!)
سلام دوست عزيز
يه نكتهاي بگم كه من بعنوان مدير سايت وظايفي دارم و ما هم يه تعداد نويسنده هستيم چون اين چند روز بنده نبودم و هيچ مطلبي رو هم منتشر نميكردم حتي اگرم بودم منتشر نميكردم چون احترام خاصي قائل تو اين دنيايي كه همه بي حرمتي ميكنن ما احترام ميزاريم… حالا اين مولاي ما نيست مولاي همه هست شما نون خور ايشون نيستيبهت پيشنهاد ميكنم حتما با امام حسين باش
من بابت اين سايت زحمت ميكشم با هيچ كسي هم تو اينترنت كاري ندارم كار خودم رو ميكنم
ولي نميتونم تو عزاي حسين باشم و تو عاشورا تاسوعا مطلب منتشر كنم حالا ديگر دوستان منتشر كردن خودشون ميدونن
ولي ممنون كه شما عقيده خودتون رو بيان كردين
اميدوارم روزي امام حسين كارگشاي كارتون باشه تا قدر دان باشيد
دوست عزیز من به عقاید همه احترام میزارم شما توی عزاداری بودید نمیتونستید مطلب منتشر کنید خوب حرف منطقیه ولی نباید تیتر میزدید از طرف سایت این یعنی سایت هیچ مطلبی منتشر نمیکنه
(من جای نویسنده های دیگتون نیستم شاید واقعا اون هم نخوان منتشر کنن ولی این حرفه شما چیه تیتر از طرف سایت میزنین چیه)
هر شخصی هم عقاید خودشو داره امیدوارم امام حسین کارگشای شما باشه ما پیشکش!!!!
با تشکر
ممنون حسین جان
تاسوعا و عاشورا تسلیت باد
ممنون از مطلبتون
سخرانی دکتر قمشه ای با عنوان ” درس هایی از مکتب امام حسین ”
سال پیش صدا و سیما سخرانی از دکتر قمشه ای پخش کرد با عنوان
” درس هایی از مکتب امام حسین ” به مدت 30 دقیقه
فایل صوتی این سخنرانی رو با کمترین سایز ممکن در انتهای همین
مطلب گذاشتم و بخشهای کوتاهی از سخنرانی را بصورت متن قرار دادم :
http://www.hemmaty.com/weblog/absorbing/archives/2010/12/uoeuoe_uoeu_uuo_13.php?pg=absorbing
تاسوعا و عاشورای حسینی را به همه شیعیان و آزادگان عالم تسلیت عرض میکنیم
سلام
تاسوعا و عاشورا رو به همه ی مردم تسلیت می گم
آفرین ؛ کارتون عالی بود ، من 2 روزه که با وب سایت شما آشنا شدم خیلی عالیه ….
این مطلبتون هم خیلی خوب بود .
زير عكس اول نوشتين “حكومت ستم يزدي!!!!!”
لطفا تصحيح كنيد.
ما كه ستم نكرديم!