نوجوانان در مورد شبکه‌های اجتماعی چه میگویند؟!
در مقالات و نوشته‌هایی که در مورد دنیای تکنولوژی، اینترنت و شبکه‌های اجتماعی است، اغلب تحت عناوین مختلف صحبتی از مخاطبان نوجوان به میان می‌آید. در این نوشته می‌خواهیم تریبون را در اختیار این قشر قرار داده و ببینیم خودشان در مورد شبکه‌های اجتماعی چه میگویند.
مواردی که در ادامه آورده می‌شود بر مبنا داده‌ها و پژوهش و مطالعات علمی نیست. این دنیای نوجوانان است و برخی از نظرات رایج میان آن‌ها گردآورده شده است. بی‌شک اگر این موارد مطالعه شوند، نتایجی مشابه به دست خواهد آمد.
پرداختن به مقدمه کافی است! کار را با صفحه اجتماعی محبوب فیسبوک آغاز می‌کنیم. بیایید با یک نوجوان همراه شویم و ببینیم نوجوانان چه میگویند …..
• فیسبوک
این برنامه روی تخم چشمان خیلی از افراد قرار دارد. فیسبوک چیزی است که همه ما پس از اتمام دبستان صفحه ای در آن ایجاد کرده‌ایم، اما حالا دیگر جذابیت سابق را ندارد. می‌توان گفت شبیه به مهمانی‌های خانوادگی کسل‌کننده‌ای است که همه دلمان می‌خواهد در آن نباشیم اما نمی‌توانیم. داشتن فیسبوک بعضی‌اوقات آزاردهنده است، اما نداشتن آن آزاردهنده‌تر است! مدام باید به این سؤال جواب دهید که ” مگه میشه! همه دیگه الان فیسبوک دارن! تو چطور نداری؟! “
اغلب ما نوجوانان از فیسبوک برای گروه‌هایی که در آن داریم، استفاده می‌کنیم. خیلی از هم‌کلاسان ما به فیسبوک می‌آیند، گروه‌های خود را چک می‌کنند و بیرون می‌روند. گروه‌ها، ایده خوبی هستند و مثل صفحه اصلی نیست که در میان خروار خروار مطلب باید بگردی تا مطلب دلخواهت به چشمت بخورد. اینجا فقط همه پست‌های مرتبط را قرار داده و بقیه می‌خوانند.
پیام فرستادن از طریق فیسبوک نیز در میان نوجوانان محبوب است. خیلی افراد هستند که دلمان می‌خواهد راه تماسی با آن داشته باشیم اما آن‌قدر خودمانی نیستیم که شماره‌اش را بپرسیم. اما فرستادن یک درخواست دوستی به هیچ‌کس آسیبی نمی‌رساند!
قابلیت دیگر فیسبوک که باعث می‌شود از آن دل نکنیم، ابزار جستجو قدرتمند آن است. کافی است یک‌بار، فقط یک‌بار کسی را ببینیم تا به‌راحتی در فیسبوک پیدایش کنیم. قطعاً اگر بخواهیم پروفایل شخصی کسی را جستجو کنیم به سراغ اینستاگرام و تیوتر نمی‌رویم. فیسبوک جایی است که همه حضور دارند! به‌علاوه قدرت جستجو این شبکه اجتماعی را باقی شبکه‌ها ندارند.
اینستاگرام محبوب‌ترین برنامه در میان ما نوجوانان است. درست است که همه در فیسبوک حضور داریم، اما ما نوجوانان پست‌های خود را در اینستاگرام می‌گذاریم!
نمی‌دانم چرا! اما اگر در فیسبوک 1500 دوست هم داشته باشید، تصویری که به اشتراک گذاشتید نهایتاً 25 تا لایک دریافت می‌کند، این در شرایطی است که همان کاربر، تنها با داشتن مثلاً 800 فالور در اینستاگرام، برای همان عکس، 250 لایک دریافت می‌کند. ممکن است این اتفاق به دلایل زیر باشد:
– در اینستاگرام ترس از لایک کردن نداریم! نگران این نیستیم که لایک های ما روی صفحه اصلی دوستمان نمایش داده شود. این در مورد کامنت گذاشتن هم صادق است.
– در اینستاگرام اگر کسی شما را فالو کند به این معنی است که دوست دارد مطالبتان را در صفحه اصلی برنامه خود ببیند، کسی مجبور نیست فالور خود را فالو کند. اینستاگرام یعنی، من کلکسیونی از تصاویری را جمع می‌کنم که دوست دارم ببینم و لایک کنم.
– ازآنجاکه محتوا اینستاگرام تصویری است، در مقایسه با محتوا تصویری برنامه‌های دیگر، دارای کیفیت بالاتری است. اینجا افراد می‌خواهد گالری چشمگیری داشته باشند و درنتیجه برای گرفتن و ویرایش یک عکس خوب، وقت صرف می‌کنند و مشاهده نتیجه واقعاً لذت‌بخش است.
– این برنامه هنوز جایگاه خود را در میان نسل بزرگ‌سال پیدا نکرده است. همه اینستاگرام ندارند! و این یعنی هنوز باحال و به‌روز است.
– در اینستاگرام نگرانی‌ای بابت این وجود ندارد که دوستی، عمداً و یا بی‌منظور ما را در عکسی افتضاح تگ کند! اگر این کار را هم کرد اتفاق مهمی نمی‌افتد! قرار نیست این تصویر سریعاً به صفحه اصلی تمام دوستان من منتقل شود. فقط گوشه‌ای از صفحه شخصی من قرار می‌گیرد و می‌توانم پاکش کنم. البته فیسبوک این قابلیت را دارد که تنظیمات موردنظر خود را برای تگ‌ها تعریف کنیم، اما تا آنجا که من میدانم خیلی از افراد یا اطلاعی از آن ندارند و یا از آن استفاده نمی‌کنند.
– اینجا هنوز “پست” احترام و منزلت دارد! آدم‌ها روزی هزاااااار مطلب به اشتراک نمی‌گذارند و مجبور نیستیم در تمام شب را در صفحه اصلی خود پایین برویم و همچنان به آخر نرسیم! فعال‌ترین‌ها روزی یک یا دو پست، و بیشتر افراد هفته‌ای یک یا چند پست می‌گذارند.
این‌ها برخی از دلایلی بود که چرا نوجوانان اینستاگرام را به فیسبوک ترجیح می‌دهند. در فیسبوک افراد هرچه دم دستشان می‌آید به اشتراک می‌گذارند تا فقط به گوش دوستان و خانواده خود برسانند که زنده‌اند! اما اغلب، گلِ کار را برای اینستاگرام کنار می‌گذارند. اگر از کم سن و سال‌ترها، مثلاً 10 تا 15 ساله‌ها سؤال کنید، خیلی از آن‌ها اصلاً فیسبوک ندارند!
• تویتر
صادقانه باید گفت اغلب ما نوجوانان اصلاً نمی‌دانیم حرف حساب تویتر چیست! همیشه در هر کلاس و مدرسه‌ای گروهی از بچه‌ها پیدا می‌شوند که مدام در تویترند، اما حقیقتاً باقی آن‌ها استفاده خاصی از این برنامه نمی‌کنند. در اینجا خیلی راحت نمی‌توان افراد را پیدا کرد و شاید بهترین مزیتش برای نوجوانان این است که می‌توانند تمام انزجار خودشان را از مدرسه تویت کنند و خیالشان راحت باشد که احتمالاً دور از چشم مادر و پدرشان است.
تویتر جایی است که غریبه‌ها را فالو می‌کنید و آن‌ها هم شما را فالو می‌کنند، بااین‌حال هویت شما ضمیمه پروفایلتان است. به‌علاوه اینکه در تویتر به‌راحتی می‌توان تویت ها را سرچ کرد و این باعث می‌شود، افراد خودِ واقعی‌شان نباشند. خیلی‌ها طوری پست می‌گذارند که انگار قرار است فردا در جلسه خواستگاری تویترشان را به نمایش بگذارند!
می‌توان گفت افراد، در تویتر به سه دسته تقسیم می‌شوند، آن‌هایی که نظرات و شکایت‌های خودشان را می‌نویسند؛ آن‌هایی که به چشم یک رزومه کاری و یا جلسه خواستگاری به آن نگاه می‌کنند و کسانی که چشم امیدشان به تویت های بقیه است تا چیزی برای ریتویت کردن پیدا کنند.
در میان هم سن و سالان خود، افراد زیادی را نمی‌شناسم که به‌طور فعال از گوگل پلاس استفاده کنند. شاید بتوان گفت بیشتر از همه، دانش آموزان علاقه‌مند به تکنولوژی از آن لذت می‌برند. برای باقی هم و سال‌های من، قرار دادن هر فرد در یک دایره متفاوت و بعد مدیریت تمامی این دسته‌ها کار عذاب‌آوری است.
البته برخی از نوجوانان به هنگاوتس و تصاویر برنامه علاقه دارند؛ اما در کل اگر هماهنگی بیشتری بین گوگل پلاس با باقی محصولات و بسترهای گوگل وجود داشت می‌توانست بهتر باشد.
• یوتیوب
این وب‌سایت واقعاً دنیا را تغییر داد. تمام دنیا از آن استفاده می‌کنند و من بسیاری از همسالان خود را می‌شناسم که هرروز به یوتیوب سر می‌زنند. محتوا آن نه‌تنها سرگرم‌کننده است، بلکه در بسیاری مواقع کمک‌های بزرگی به ما می‌کند. بدون آموزش‌های یوتیوب، خیلی از نوجوانان مجبور بودند برای فهم دروس، کلاس فوق‌العاده ثبت‌نام کنند.
از برنامه‌های خنده‌دار گرفته، تا ویدئوها، شوها، اجراها، آموزش دروس و حتی یاددادن نحوه آرایش صورت همه و همه نظر نوجوانان را به خود جلب می‌کند.
اگرچه می‌توان مقابل یوتیوب ساعت‌ها وقت گذراند؛ اما این برنامه به صرفه‌جویی وقت نوجوانان کمک هم کرده است. به‌جای اینکه مدام مقابل تلویزیون باشیم و ساعت‌ها برنامه بی‌کیفیت را مابین برنامه‌های موردعلاقه خود ببینیم، شب‌ها به یوتیوب آمده و چیزهایی که می‌خواهیم را تماشا می‌کنیم.
و اما در مورد برخی دیگر از این شبکه‌های اجتماعی….
فقط چون باید داشته باشیم، داریمش! البته خیلی‌ها صبر می‌کنند تا دانشگاه بروند بعد عضو شوند، که به نظر من کار درستی می‌کنند!
این برنامه کمی حال و هوای هنری دارد و باب میل همه نیست.
• Kik
واقعاً چه کسی از این برنامه استفاده می‌کند؟ من که کسی را حداقل از هم و سن و سال‌های خودم نمی‌شناسم که عضو Kik باشد. نمی‌دانم! شاید افرادی که در تویتر هستند برای پیام دادن به هم از این برنامه استفاده کنند. در کل نظر خاصی در موردش ندارم.
این برنامه برای خیلی‌ها، برنامه روز مبادا است! وقتی‌که راه تماس‌های عادی‌تان بازنیست، به سراغش می‌آیید. بااین‌حال برنامه خوب و بی‌آزاری است.
سایت زیبایی دارید
من نوجوونم و گوگل+ و هنگوت رو بیشتر می پسندم . چون گوگل+ از فیسبوک و توییتر و هنگون از لاین و وایبر خاص تره