آشنایی با ۵ فناوری تاثیر گذار در حمل و نقل هوایی

با توجه به ثبت اختراع های وحشتناکی که در چند سال گذشته در حوزه شیوه چیدمان صندلی های هواپیما صورت گرفته است، چشم انداز مسافرت هوایی چندان خوشایند به نظر نمی رسد.اما نمایشگاه هوایی که هفته گذشته در سنگاپور برگزار شد، به صنعت هوانوردی ای که واقعا انتظار آن را داریم، روح امید را دمیده است.

گویا آی تی – بزرگترین نمایشگاه هوایی آسیا، امسال با استفاده از کارگروه ها و مناطق نمایشگاهی اختصاصی، تاکید بر فنآوری های نوظهور را در دستور کار خود قرار داده است.
از کارشناسان صنعتی حاضر در این نمایشگاه پرسیده ایم که در طول چند سال آینده، چه انتظاراتی از صنعت هوانوردی می توانیم داشته باشیم.


هواپیماهای ساخته شده با استفاده از چاپگر سه بُعدی

بیش از ۱۰۰۰ قطعه از این هواپیما با چاپگر سه بُعدی ساخته شده است.
توسعه ایرباس A350 همگام با ضرب العجل، از همان روزهای نخست با مشکل مواجه شد.
آنها برای رفع این مشکل، به چاپگر سه بُعدی متوسل شدند.
اکنون بیش از ۱۰۰۰ قطعه از این هواپیما با چاپگر سه بُعدی ساخته می شود –یعنی بیش از هریک از هواپیماهای تجاری دیگر.
این روندی است که پیوسته در حال رشد است.
به گفته ایدو ایلون، مدیر کل شرکت استراتسیس در اقیانوسیه و جنوب آسیا، «ابتدا قطعات یدکی، مانند دستگیره ها، هستند که گاهی به جایگزینی نیاز پیدا می کنند».
«این اتفاق پیش از این هم رخ داده است، اما در مقیاسی کوچکتر است. ما از بخش های دیگر نیز انتظار منافع بیشتری خواهیم داشت».
علاوه بر قطعات غیر حساس هواپیما، ابزارهای مورد استفاده در تولید صنعت هوانوردی نیز می تواند چاپ شود.
به گفته ایلون، «استفاده از چاپگر سه بُعدی، پیچیدگی ساخت برخی از قطعات را به طور قابل توجهی کاهش داده و موجب صرفه جویی در هزینه و زمان می شود».
همچنین باعث صرفه جویی در وزن می شود.
قطعات ساخته شده با چاپگر سه بُعدی بین ۳۰ تا ۵۵ درصد سبک تر هستند و در تولید آنها نسبت به روش های سنتی، ۹۰ درصد مواد خام کمتری استفاده می شود.
آیا ما می توانیم تمام یک هواپیما را با چاپگر سه بُعدی بسازیم؟
ایلون می گوید این هنوز یک خیال خام است.

سرگرمی چندکاره پروازی

در حال حاضر دامنه توجهات از خانه به آسمان نیز کشیده شده است.
نمایشگرهای پشت صندلی یا تبلت؟
پاسخ جایما پورکو، کارمند ارشد روابط رسانه ای در شرکت فنآوری حمل و نقل هوایی تالس، «هر دو» است. «این وضعیت مانند زمانی که در منزل هستید؛ در عین حال که تلویزیون را روشن کرده اید، با لپتاپ خود کار می کنید و با تلفن همراه هوشمند خود مشغول هستید».
سیستم سرگرمی های پروازی جدید تالس –آوانت- این سرگرمی را فراهم کرده است.
کنترل این ابزارک [یا گجت] توسط یک آوی –یک کنترل از راه دور شبیه به تلفن های هوشمند- انجام می شود که به صورت هدایت مستقیم است و عمدتا در کابین های اختصاصی به کار گرفته خواهد شد.

این دستگاه که به عنوان یک صفحه نمایش ثانویه عمل می کند، به کاربران اجازه می دهد در حالی که یک فیلم را در نمایشگر اصلی تماشا می کنند، به جستجو در رتبه بندی سایر فیلم ها بپردازند.
گوشی های هوشمند شخصی را می توان با این سیستم همگاه سازی کرد.
یکی از امکانات این سیستم این است که می توان فیلم را در بالای صفحه نشانه گذاری کرد. این امکان به شما اجازه می دهد تا فیلم را متوقف کرده و با خیالی آسوده، در پرواز بعدی، به ادامه تماشای فیلم از همان نقطه حساسی که آن را متوقف کرده اید بپردازید.
خطوط هوایی سنگاپور به تازگی به این سیستم پیوسته است و ایرباس های A350 XWB جدید تا سال ۲۰۱۸ به آوانت مجهز خواهند شد.
این قرارداد همچنین شامل یک سیستم صفحه نمایش لمسی جدید (یعنی روشن ترین نمایشگر پشت صندلی جهان) و اینترنت کا-بند (سریعترین اینترنت پروازی فعلی) در کابین پروازهای کلاس اقتصادی است.

کنترل چشم

آنچه تالس به نمایش درنیاورد – اما به مراقب بودن از آن به ما هشدار داد- فنآوری ردیابی چشمی بود.
این نسل جدید از سیستم های سرگرمی پروازی برای مسافران کلاس تجاری یا فرست کلاس در نظر گرفته شده است که نمایشگر آنها ممکن است از جلوی دست آنها فاصله داشته باشد.
در عوض، مانیتورها با حرکات چشم کنترل خواهند شد.
برای مثال هنگامی که مهماندار یک لیوان نوشیدنی برای مسافر بیاورد، هنگامی که مسافر چشم خود را به سوی او برگرداند، صفحه نمایش به صورت خودکار فیلم را متوقف خواهد کرد.
زمانی هم که مسافر بنشیند و به صفحه نمایش خیره شود، ادامه فیلم پخش خواهد شد.
طبق گفته تالس، بین پنج تا هفت سال آینده شاهد این فنآوری خواهیم بود.

اپلیکیشن های دگردیس [یا مورفینگ]

یک اپلیکیشن همه کاره برای تمام امور مربوط به پرواز.
روشن است که ما دچار اضافه بار دیجیتال شده ایم.
برنامه نویسان در حال حاضر بر روی اپلیکیشن های سازگارپذیری کار می کنند که با توجه به نیاز و مکان کاربر، تغییر می کند.
به گفته ایلیا گتلین، رئیس شرکت فناوری اطلاعات هوا-فضای SITA در آسیا و اقیانوسیه «کسی دوست ندارد اپلیکیشن بیست فرودگاه مختلف را روی گوشی خود نصب کند، بلکه خواهان این است که هنگام مراجعه به یکی فرودگاه دیگر، اپلیکیشن شما نیز تغییر کند».
بر خلاف بیشتر اپلیکیشن های فعلی که بر حول محور طرحواره های ثابت می چرخند، این نسخه همه کاره، از چراغ بلوتوث برای پالایش اطلاعات قبل از ارسال آن در زمان مناسب به کاربران، بهره می برد.
این اپ می تواند از فرآیندهای پذیرش تغییر پیدا کرده و برای پیگیری توشه و چمدان ها استفاده شود.
گتلین می افزاید «اگر چمدان شما گم شود، این اپلیکیشن می تواند به شما اطلاع دهد؛ و در نتیجه، لازم نیست منتظر پیدا شدن آن در چرخه چمدان باشید».
فرودگاه بین المللی میامی نخستین فرودگاهی است که به تازگی این چراغ ها را برای تغذیه داده ها، از جمله زمان های حرکت به سوی گیت، جزئیات غذاخوری های آن حوالی، و به هنگام رسانی مجموعه چمدان ها مورد استفاده قرار داده است.

آموزش خلبان ها با استفاده هدست واقعیت مجازی

آیا این پاسخی برای کمبود خلبان است؟
جهان نیاز شدیدی به خلبان های بیشتر دارد، اما یک شرکت مهندسی سنگاپوری مدعی ارائه یک راه حل است.
شرکت شرکت مهندسی فنآوری سنگاپور [اس تی]، در این نمایشگاه هوایی برای اولین هدست واقعیت مجازی جدید برای آموزش خلبانی را عرضه کرد.
دانشجویان با به چشم گذاشتن این عینک، در یک محیط کابین خلبانی مجازی قرار می گیرند.
آنها سپس برای عملیات های هوایی، با استفاده از اهرم جانبی کنترل کننده یا سنسورهای حرکتی، به صورت گام به گام آموزش خواهند دید.
این فناوری جدید می تواند محدودیت های آموزشی فعلی در فضا و تحرک را تسهیل کند – بر اساس این طرح، خلبان می تواند در هر جایی که یک هدست و یک لپ تاپ وجود دارد آموزش داده شود؛ و در نتیجه، نیاز به یک اتاق شبیه سازی کامل کاهش می یابد.
این طرح همچنین مدعی این است از آنجا که این سیستم به راحتی می تواند برای مدل های مختلف هواپیما پیکربندی مجدد شود، به مربیان کمتری نیاز خواهد بود،و بنابراین، هزینه های آموزش کاهش خواهد یافت.