مرگ سلول های شنوایی بر اثر گوش دادن به موسیقی با صدای بلند
اگر تا به حال کسی به شما هشدار داده که به صداهای بلند گوش ندهید حتما از این مساله هم مطلعاید که سلولهای پردازش صدا در گوش داخلی ما با برخورد صداهای بلند میمیرند… و بدتر از همه این که این سلولها بازتولید نمیشوند.
گویا آی تی – متاسفانه این حقیقت علمی کاملا درست است. ”سلولهای موئی“ وظیفهی تشخیص امواج صدا و تبدیل آنها به سیگنالهای عصبی را دارند. در زمان تولد هر کدام از حلزونهای گوش دارای ۱۵۰۰۰ سلول موئی است و بعد از مردن، دیگر شاهد تولید مجدد آنها نخواهیم بود. هر چند با دستاوردهای جدید دانشمندان در زمینهی بازتولید انبوه سلولهای موئی، امید به بازیابی قدرت شنوایی در افراد ناشنوا بیش از پیش افزایش یافته است.
سلولهای موئی علاوه بر صدای بلند به خاطر استفاده از داروهای خاص و همچنین با افزایش سن از بین میروند. هر چند در مورد حیواناتی مثل پرندگان و دوزیستها این سلولها بازتولید میشوند. تیمی از پژوهشگران بیمارستان Brigham and Women و بخش چشم و گوش دانشگاه ماساچوست با توجه به این حقیقت علمی به دنبال استفاده از روشی مشابه برای بازتولید سلولهای موئی در انسانها هستند.
این پژوهشگران از نتایج تحقیقات قبلی در زمینهی بازتولید سلولهای رودهای استفاده کرده و اقدام به قرار دادن سلولهای بینابینی حلزونی نارس یک موش در یک ظرف آزمایشگاهی کردند؛ سلولهای بینابینی از این نظر که قابلیت تبدیل به انواع دیگر سلولها را دارند، شبیه سلولهای بنیادین هستند. بعد از این پژوهشگران از داروی مخصوصی برای تکثیر سریع سلولها استفاده کردند. بعد از رشد مقدار قابل توجهی از سلولهای بینابینی آنها را با استفاده از یک داروی اضافی دیگر تحریک کرده و پروسه تبدیل آنها به سلولهای موئی بالغ انجام شد.
زمانی که این روش را روی قسمت حلزونی گوش یک موش که آن را از بدنش جدا کرده بودند انجام شد، نیازی به گام دوم نبود چرا که سلولهای بینابینی به طور طبیعی تمایز خود را نشان دادند. این پروسه (که روی سلولهای انسانی هم به صورت موفقیتآمیز انجام شده بود) در مقایسه با بهترین تکنیکهای کنونی برای ایجاد سلول موئی، موفق به تولید ۶۰ برابری سلولها شد.
حال دانشمندان معتقدند که درمان ضعف ناشنوایی به سادگی تزریق مادهای مخصوص برای رشد سلولهای موئی در گوش خواهد بود؛ از این رو پژوهشگران اقدام به راهاندازی یک شرکت برای تجاریسازی این تکنولوژی شده و امیدوارند در کمتر از ۱۸ ماه آینده درمان عملی بیماران را آغاز نمایند.
پروفسور «رابرت لنگر»، یکی از محققان ارشد این پروژه میگوید: ”ضعف و نهایتا از دست دادن قدرت شنوایی یکی از مشکلات عمدهای است که با افزایش سن برای اکثر افراد اتفاق میافتد. متاسفانه تا به حال توجه ویژهای به این مشکل نشده بود و خوشبختانه به نظر میرسد راه درمان نهایی آن را پیدا کرده باشیم.“