فعالیت ریتمیک مغز با گوش دادن به موسیقی

دانشمندان هنگ کنگی و بریتانیایی به تازگی دریافته اند که مغز قادر است از ریتم موسیقی برای تقویت ریتمیک فعالیت های خود استفاده نماید. بنا به اظهار این دانشمندان، مغز ریتم موسیقی را به شکل پالس هایی که دارای فاصله ی زمانی هستند درک می کند و حتی در صورت کم بودن حجم صدای موسیقی نیز با استفاده از آن، فعالیت های مغزی را قدرت می بخشد.

گویا آی تی – در مجموعه مقالات انجمن سلطنتی گزارش آزمایشی آمده است که طی آن محققان برای گروهی از موش های صحرایی صداهای بلند و گوش خراشی پخش کردند و فعالیت های مغزی آنان را مورد پایش قرار دادند. همزمان با این صداها از یک گروه خواسته شد تا ریتم منظمی را با استفاده از ضربات خود ایجاد نمایند.
نتیجه ی پایش فعالیت های مغزی موش های صحرایی نشان داد که همزمان با شنیدن ضربات ریتمیک، مغز میانی آن ها به فعالیت درآمد و این فعالیت منطبق با الگوریتم ریتم نواخته شده توسط آن گروه بود.
محققان عقیده دارند که احتمال دارد زمینه ی درک ریتم موسیقی در نتیجه ی همین انطباق مغز میانی صورت بگیرد.
پژوهشگران به طور کلی بر این باور هستند که دنیایی که ما آن را درک می کنیم تنها بازتاب داده های حسی گردآوری شده توسط چشم ها، گوش ها و … نیست. درک ما از جهان تفسیرهای جانبی بسیاری را شامل می گردد و یکی از این تفسیرها ریتم موسیقی است.
مغز ما لازم است در ابتدا نظم موجود در یک ضرب موسیقی، که در حقیقت تأکید یا استرسی در یک قسمت مشخص از آن موسیقی می باشد، را کشف نماید تا سپس بتواند آن را بشنود. چنین نظمی احتمال دارد که ضرورتاً در برخی وجوه ساده تر صدا، همانند بلند بودن صداهای موجود در ضرب ها انعکاس داده نشود. در حقیقت دانشمندان به دنبال یافتن ساز و کاری هستند که باعث می شود مغز بر روی یک ضرب از موسیقی تأکید یا استرس را درک کند. نمونه ی این ساز و کارها انطباق های نورونی و نقطه ی آغاز اکتشاف آن فعالیت های مغز میانی است.